Δεν υποστηρίζω την Ρεάλ και σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα του κάθε προέδρου να κάνει αυτό που θέλει στην ομάδα του αφού αυτός βάζει τα λεφτά και είναι το αφεντικό, όμως 98 εκατ. ευρώ δεν σου δίνουν κάθε μέρα.
Η Τότεναμ απέκτησε το 2007 τον Μπέιλ αντί συνολικά 9 εκατ. ευρώ από την Σαουθάμπτον και έξι χρόνια αργότερα, μετά και την τελευταία πρόταση της Ρεάλ μπορεί να εισπράξει το δεκαπλάσιο. Ομως όχι, ο Λέβι μένει αμετακίνητος και είτε θέλει να «σπάσει» τον τσαμπουκά των Ισπανών, είτε προσπαθεί να εισπράξει ένα εξωγήινο ποσό, δεν ενδίδει με τίποτα.
Εκτός από το αντικειμενικό της ιστορίας, ότι δηλαδή όταν σου προσφέρουν ένα τέτοιο ποσό απλά λες ευχαριστώ, τυλίγεις τον παίκτη και τον στέλνεις, ο Λέβι έχει υποστεί ήττες επικοινωνικά, αφού έχει αθετήσει την υπόσχεσή του και μάλιστα δύο φορές.
Η πρώτη όταν είχε δώσει τον λόγο του στον Μπέιλ ότι θα τον πουλήσει φέτος το καλοκαίρι αν η Τότεναμ δεν βγει στο Champions League και έρθει κάποια μεγάλη πρόταση. Η Ρεάλ προσέφερε αρχικά 70-80 εκατ. ευρώ, όμως αντί για τον Ουαλό πήρε αρνητική απάντηση.
Η δεύτερη είναι η πιο πρόσφατη. Ο πρόεδρος των Σπερς είχε κάνει σαφές ότι θα δώσει το okay για τη μεταγραφή του 24χρονου μόνο αν η Ρεάλ δώσει περισσότερα από αυτά που έδωσε για τον Ρονάλντο. Οπως έγραψε το Sky Sports, οι Μερένγκες έκαναν πρόταση -cash only- 98 εκατ. ευρώ, όμως ο Λέβι συνέχισε το βιολί των τελευταίων ημερών με το ότι «ο παίκτης δεν πωλείται».
Σε θέση απόλυτης ισχύος από το Μαϊάμι μπορεί να καυχιέται για ακόμα μια φορά για το ότι δεν ενέδωσε στο pressing τις Ρεάλ.
Αν και ο Μπέιλ δεν έχει κάνει καμία δήλωση δυσαρέσκειας για την εξέλιξη του θέματος, ο πρόεδρος της Τότεναμ ρισκάρει πολύ και προσωπικά πιστεύω ότι αρχίζει να παίζει με τη φωτιά. Από τη μία κινδυνεύει να χάσει την ευκαιρία να έχει στα χέρια του το μεγαλύτερο μπάτζετ στην ιστορία του συλλόγου για να χτίσει μία απίστευτη ομάδα και από την άλλη να έχει στο ρόστερ μάλλον τον πιο ξενερωμένο και προδωμένο παίκτη σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πάμε τώρα στην άλλη πλευρά. Στη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης. Αφού αποκτήθηκαν τα σούπερ ισπανάκια (Ισκο, Ιγιαραμέντι, Καρβαχάλ) ο Πέρεθ θέλει να κάνει το «μπαμ» με την απόκτηση ενός υπερπαίκτη, όχι απαραίτητα για να απαντήσει στην Μπαρτσελόνα που πήρε τον Νεϊμάρ, αλλά για να δώσει στον Αντσελότι ένα ακόμα υπερηχητικό όπλο στην προσπάθεια που θα κάνει να φέρει αυτός το καταραμένο «δέκατο» στην Μαδρίτη.
Η ιδέα για ένα νέο ρεκόρ πιο δαπανηρής μεταγραφής έχει ωριμάσει για τα καλά στο μυαλό των διοικούντων και αφού οι προτάσεις γίνονται επίσημες, οι άνθρωποι της Ρεάλ βλέπουν απέναντί τους τον πρόεδρο της Τότεναμ να λέει «όχι» στο ζεστό κατοστάρικο και να επιμένει ότι δεν πουλάει.
Και εδώ είναι που κατά τη γνώμη μου στην Μαδρίτη πρέπει να πάρουν ανάποδες. Δεδομένου ότι εξαρχής η απόφαση για δαπάνη τέτοιου ποσού μόνο για έναν μόνο παίκτη ήταν κάτι περισσότερο από υπέρβαση, η στάση του Λέβι πρέπει να εκνευρίσει τους Μαδριλένους και να τους κάνει να αποσύρουν -για δικό τους καλό- το ενδιαφέρον.
Σίγουρα όχι επειδή ο Μπέιλ δεν αξίζει τα χρήματα αυτά και σίγουρα όχι για να τιμωρήσουν τον Λέβι. Αλλά γιατί το ότι με 100 εκατ. μπορεί να πάρει άλλους παικταράδες.
Μπορεί οι Μερένγκες να ψάχνουν έναν παίκτη εξτρέμ, όμως με το «πακέτο» που διαθέτουν σαφώς και μπορούν να ενισχυθούν. Αυτή τη στιγμή στην αγορά βρίσκονται Λουίς Σουάρες και Ρούνεϊ και η Ρεάλ μπορεί σίγουρα με τα μισά λεφτά να πάρει έναν από τους δύο.
Αν και όπως φαίνεται ανανεώνει με αύξηση απολαβών και μένει οριστικά στην Παρί, η Ρεάλ αν το ήθελε πολύ μπορούσε να πείσει τον Ιμπραΐμοβιτς να γίνει κάτοικος «Μπερναμπέου». Θα ήταν τεράστιο το κίνητρο για τον Ζλάταν ένα πρωτάθλημα κόντρα στην Μπαρτσελόνα και φυσικά το Champions League, που στην Μαδρίτη θα είναι το «δέκατο»...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου