Όσο πρόωροι κι αν είναι οι «βαρείς, παχιοί» τίτλοι των εφημερίδων που αφορούν στον Ρομπέρτο και τον Κάμπελ, η φύση της παρουσίας τους (δανεισμός) στον Ολυμπιακό είναι τέτοια που πράγματι απασχολεί από τώρα την πλατεία Αλεξάνδρας.
Σωστά νομίζω, διότι η «ερυθρόλευκη» διοίκηση έχει δείξει (και αποδείξει) ότι δεν αφήνει το παραμικρό στο… βρόντο και την τύχη του.
Διαθέτει πάντα, ανά περίπτωση, το κατάλληλο σχέδιο και προνοώντας, προχωράει στην επίλυση του οποιουδήποτε θέματος. Τις πλείστες φορές δε, με επιτυχία, ευτυχή κατάληξη για τους «ερυθρόλευκους».
Θυμηθείτε την μετατροπή της «χρήσης Μιραλάς» από δανεισμό σε ολοκληρωτική απόκτηση (με αγορά) των δικαιωμάτων του παίκτη από την Σεντ Ετιέν, όταν είχε φτάσει η κατάλληλη ώρα.
Ήταν ένα πολύ δύσκολο ζήτημα εκείνο του Βέλγου, με σωρεία από ιδιαιτερότητες και διελκυστίνδες, απαιτούσε λεπτούς και αποφασιστικούς χειρισμούς – ιδίως τότε από πλευράς Μαρινάκη - και, βέβαια, ένα κάρο λεφτά για να οδηγηθεί σε αίσιο τέλος.
Ανάτρεξα στον Κέβιν, «τον καλύτερο για μας» των φίλων του Ολυμπιακού, γιατί η υπόθεση του, έτυχε να μοιάζει πολύ με τούτη που έχουν μπροστά τους ως το ερχόμενο καλοκαίρι οι Πειραιώτες και αφορά στον Ισπανό τερματοφύλακα.
Δανεικός και τούτος και, επίσης, σύνθημα στα χείλη των οπαδών: «Ρομπέρτο αλάνι, για πάντα στο λιμάνι…».
Από τα πρώτα ονόματα των πρωταθλητών χειμώνα σε ένα μισό της σεζόν που μαζί με τον Μήτρογλου δεν γεννάται αμφιβολία ότι έχουν συμβάλλει με την πολυτιμότατα τους σε ό,τι έχει επιτευχθεί έως τώρα. Και ιδίως στο Champions League, όπου προφανώς ο Ρομπέρτο είναι… εξ’ αποστάσεως, από κάθε άλλο συμπαίκτη του, ο «κόκκινος MVP»!
Το κακό για τον Ολυμπιακό στην αναζήτηση λύσης στην προσπάθεια παραμονής του Ισπανού γκολκίπερ στο λιμάνι και την επόμενη χρονιά – είτε με αγορά είτε με παράταση δανεισμού, μορφή νέας συμφωνίας που προφανώς δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες – είναι ότι οι συνθήκες διαφέρουν κατά πολύ από τότε με τον Μιραλάς.
Θέλετε να δούμε το οικονομικό; Οι Γάλλοι της Σεντ Ετιέν ήτανε… φτωχαδάκια και είχαν ως πρωταρχική μέριμνα να παζαρέψουν σκληρά τον Κέβιν για να πάρουν ανεβάζοντας του όσο γινόταν την τιμή. Ίδια η επιδίωξη και του ατζέντη του, του περίφημου Ενροτό. Τα «φράγκα» ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος σε εκείνη την περίπτωση.
Αυτά που ασφαλώς και τώρα και μετά από 6 μήνες θα παίξουν βασικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις Ολυμπιακού-Ατλέτικο Μαδρίτης, όχι όμως και τον σπουδαιότερο.
Η θέση κάτω από το γκολπόστ είναι πολύ πιο καίρια και πιο δυσεύρετη ασφαλώς από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή, με οποιοδήποτε άλλο ρόλο στο γήπεδο.
Το πόστο του Ρομπέρτο είναι νευραλγικό. Οι μεγάλες ομάδες πατούν και χτίζονται πάνω σε μεγάλους τερματοφύλακες.
«Όλα ξεκινούν από τον ‘άσο’» έλεγαν με νόημα οι παιχταράδες του παρελθόντος…
Έχει σημασία να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο βάζοντας έναν κέρβερο στην εστία σου. Η παρουσία του να στέλνει εχέγγυα κύματα σε όλη την ομάδα, στον πάγκο, στην κερκίδα, ψηλά… στις σουίτες…
Γι’ αυτό και θα διαχωρίσω την υπόθεση Ρομπέρτο από αυτή του Κάμπελ. Το τελευταίο δίμηνο ο Κοσταρικανός είναι πραγματικά… να τον πίνεις στο ποτήρι.
Δημιουργός και εκτελεστής. Σημαντικότατη η συνεισφορά του στο πρωτάθλημα.
Στην κορυφή των πασαδόρων της Λίγκας, ευκολία στο γκολ, ταχύτητα (με ή χωρίς την μπάλα), ομαδικός και σύγχρονος ακραίος επιθετικός, με ικανότητα στο «τρύπωμα» και πάτημα περιοχής παίζοντας box to box.
Θρίαμβος στα μεταγραφικά χρονικά
Όπως και να το κάνουμε όμως, η πραγματικότητα δεν αλλάζει: Κάμπελ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα βρεις στην ευρωπαϊκή αγορά χωρίς μάλιστα να αναγκαστείς να κάνεις και πολλές «γύρες».
Ο πορτιέρο όμως είναι λαχείο. Αν δεν έχεις εξασφαλίσει την κάλυψη των νώτων σου με έναν εγγυητή των γκολπόστ… τρέχα γύρευε.
Αυτό, βέβαια, δυστυχώς το γνωρίζει η Ατλέτικο και από τις δύο όψεις κιόλας. Τι εννοώ;
Μα και ότι της χρειάζεται και της ίδιας ο Ρομπέρτο!
Προφανώς όσο του χρειάζεται του Ολυμπιακού ή θα της χρειαστεί της Τσέλσι – με τράμπα με τον Μάρκ Κουρτουά – ή πιθανών άλλων μνηστήρων.
Η άποψη μου είναι, πάντως, ότι και οι δύο υποθέσεις συγκεντρώνουν λίγες πιθανότητες να πάνε με… τα νερά του Ολυμπιακού. Ιδίως του Ρομπέρτο, θα αποτελέσει για μένα σούπερ έκπληξη και μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στα μεταγραφικά χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου, εφόσον πεισθούν οι Μαδριλένοι να τον αφήσουν να παραμείνει στην Ελλάδα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Το στοιχείο που δεν συνηγορεί με τις προθέσεις του Ολυμπιακού είναι περισσότερο η αγωνιστική – και όχι η οικονομική επαναλαμβάνω – αξία του Ρομπέρτο, που τον έχει αναγάγει πλέον σε… blue chip στο «χαρτοφυλάκιο ποδοσφαιρικών μετοχών» της Ατλέτικο!
Αυτό τα λέει όλα…
Ποινή εκτός πλαισίου προσχημάτων
Στο μπάσκετ είναι γνωστό ότι όταν πρόκειται για Παναθηναϊκό δεν κρατιούνται ούτε τα προσχήματα. Τουλάχιστον με το status της τελευταίας δεκαετίας…
Συνεπώς δεν περίμενα και δεν νομίζω να περίμενε και κανείς κάτι διαφορετικό από αυτό το «ύψος» της «ποινής» του Παναθηναϊκού για τα τελευταία γεγονότα στο ΟΑΚΑ.
Καλό θα ήταν όμως, ορισμένες αποφάσεις να μην αγγίζουν ή και να μην ξεπερνούν τα όρια της προκλητικότητας.
Η μία αγωνιστική που επιβλήθηκε στους «πράσινους» είναι σαν να «φωνάζει» ότι: «Είναι γούστο μας και καπέλο μας και σας κάνουμε πλάκα».
Γιατί; Για να παίξει ο ΠΑΟ το επόμενο ματς, που… κατά σύμπτωση είναι το ντέρμπι του πρωταθλήματος, με τον κόσμο στο πλευρό του.
Το γελοίο του πράγματος δηλαδή. Καλύτερα να μην τον τιμωρούσαν καθόλου! Όπως ίσως – για «ξεκάρφωμα» και… κατά λάθος - να συνέβαινε στην αγωνιστική παντοκρατορία του Παναθηναϊκού, πριν μερικά χρόνια.
Αλλά τώρα, κόντρα στον (δις σερί) πρωταθλητή Ευρώπης, είμαστε για… σκόντα και «στραβές»;
Υ.Γ.: Σκεφτείτε ένα μόνο: Να έπαιρναν τα δικαστικά όργανα μια ανάλογη απόφαση στο ποδόσφαιρο και στη θέση του μπασκετικού ΠΑΟ να ήταν ο Ολυμπιακός… Μέχρι και Χριστουγεννιάτικες διαδηλώσεις, Πρωτοχρονιά με… καθιστικές διαμαρτυρίες θα έκαναν οι «καλικάντζαροι της κλάψας»…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου