Η δίψα, οι «χρυσοί διάδοχοι» και τα... έξτρα κίνητρα!!

Ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει για την φάση της... 28ετίας με τον Μασεράνο και για τα μεγάλα επιπλέον κίνητρα των δύο μονομάχων της Κυριακής!

Οι μισοί θέλουν να ζήσουν μέρες 1986 με τον τεράστιο Ντιέγκο Μαραντόνα να το σηκώνει στο Μεξικό με παρτενέρ Βαλντάνο και Πασαρέλα! Οι άλλοι θέλουν να θυμηθούν το 1990 στην Ιταλία, τότε που ο Ματέους, ο Μπρέμε, ο Κλίνσμαν και οι άλλοι Γερμανοί πήραν την κούπα με τον Ντιέγκο κάτω από την εξέδρα να κλαίει! Όπως κι αν έχει η Κυριακή είναι η μέρα τους. Ο μεγάλος τελικός προέκυψε πια μετά από δύο ημιτελικούς που ήταν αξέχαστοι για τους δικούς τους ο λόγος.

Ο πρώτος για το... επικό 7-1 των «πάντσερ» με το οποίο όλος ο πλανήτης θα ασχολείται για πολύ καιρό και ο άλλος για τον τρόπο που στα πέναλτι η «Αρζεντίνα» πήρε το εισιτήριο του τελικού κόντρα στην μαχητική Ολλανδία που σε ακόμη ένα Μουντιάλ «1-2 βήματα» πριν την πηγή δεν μπορεί να βρέξει τα χείλη της... Για φαβορί ψάξτε αλλού. Όταν μιλάμε για μια κόντρα ανάμεσα σε Μέσι, Μίλερ, Οζίλ, Αγουέρο, Μασεράνο, Λαμ, Νόιερ, Λαβέτσι, Ιγκουαϊν μην ψάχνετε για προβάδισμα.

Ακόμη κι αν η ομάδα του Λεβ έχει την... προίκα την «εφτάρα» της Τρίτης, το ματς ξεκινάει από το μηδέν και οι Γερμανοί ως λαός δεν είναι τέτοιος που ο ενθουσιασμός του θα κρατήσει περισσότερο από όσο πρέπει! Ξέρει πως αν την Κυριακή η κούπα δεν σηκωθεί η νίκη επί της Βραζιλίας περισσότερο θα μείνει στην ιστορία ως «κάζο της σελεσάο» παρά ως δικό τους κατόρθωμα μιας και δεν θα υπάρχει το επιστέγασμα που είναι το... χρυσάφι.

Από την άλλη η Αργεντινή που σε όλα τα προηγούμενα Μουντιάλ από το '94 και μετά είχε... αποτύχει με πάταγο ξέρει καλά πως η παρουσία στον τελικό δεν είναι το τέλος του δρόμου. Αν δεν σηκώσει το κύπελλο, μπορεί ο Σαμπέγια να έχει φτάσει πιο μακριά από τον Μπιέλσα, τον Πέκερμαν και τον Μαραντόνα, αλλά στο... τελικό ταμείο μια ολόκληρη γενιά θα έχει χάσει πάλι την «χρυσή ευκαιρία»!

Και φυσικά πάνω από όλους ο Λίο Μέσι που τα εκατομμύρια Αργεντίνων και φιλο-Αργεντίνων σε όλο τον πλανήτη τον θέλουν παρόντα στα μεγάλα ματς και όχι φυσικά να... καθαρίζει μόνος το Ιράν και την Νιγηρία! Μόνο έτσι θα μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τον Μαραντόνα και δεν θα περάσει κι αυτός στο γκρουπ των «Αιμάρ, Ορτέγκα, Ρικέλμε, Σαβιόλα, Ντ' Αλεσάντρο» που πάντα παρουσιάζονταν ως οι... χρυσοί διάδοχοι αλλά ποτέ δεν τα κατάφεραν!

Οι δύο ομάδες έφτασαν στον τελικό από τελείως διαφορετικούς δρόμους. Η Γερμανία είχε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα με την τεσσάρα επί της Πορτογαλίας, πέρασε εύκολα στον όμιλο, αγχώθηκε κερδίζοντας στην παράταση τους Αλγερινούς, έκαναν... επαγγελματική νίκη επί των Γάλλων κι ένα βήμα πριν το φινάλε τα... διέλυσαν όλα κόντρα στην Βραζιλία αφήνοντας «άφωνους» τους πάντες!

Από την άλλη η Αργεντινή έκανε το «3 στα 3» στους ομίλους με την Βοσνία και το Ιράν όμως να βάζουν δύσκολα, έφτασε στο 118' για να περάσει την Ελβετία, είχε επίσης αγχωτική πρόκριση επί του Βελγίου και μέσα από τα πέναλτι κόντρα στους Ολλανδούς βρέθηκε στον τελικό!

Έχουν όμως κι ένα μεγάλο κοινό... Την δίψα για το Παγκόμιο Κύπελλο που κρατάει πάνω από 20 χρόνια και για τους 2. Για τα... παιδιά του Ντιέγκο 28 χρόνια και για την «νάσιοναλμανσαφτ» άλλα 24. Οι Γερμανοί βέβαια από τότε έφτασαν μια φορά στον τελικό στο Μουντιάλ το 2002 και άλλες δυο φορές πήραν την τρίτη θέση (2006, 2010) όμως και πάλι «νηστικοί» έφυγαν από την διοργάνωση.

Όμως εκτός από το μεγάλο κίνητρο, υπάρχουν και τα έξτρα κίνητρα που εδώ που φτάσαμε παίζουν τον ρόλο τους. Ίσως κρίνουν και τον νικητή στον τελικό της Κυριακής. Για τους Αργεντίνους το να σηκώσουν το 3ο τους Παγκόσμιο μέσα στην Βραζιλία και το Μαρακανά είναι... ονείρωξη άνευ προηγούμενου. Όνειρο δεκαετιών ενός ολόκληρου λαού που μέσα σε 90' ή 120' μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Για τους Γερμανούς δεν θα υπήρχε καλύτερο σενάριο για να ράψουν ένα 4ο αστέρι έχοντας στην «καρδιά» της Λατινικής Αμερικής ρίξει 7 στην διοργανώτρια Βραζιλία και κερδίζοντας στον τελικό το δεύτερο πιο βαρύ όνομα της ηπείρου αυτής! Πάμε για έναν συγκλονιστικό τελικό ως... κερασάκι σε μια πολύ γλυκιά τούρτα που ήταν όλο το Μουντιάλ!

ΥΓ. Αν τελικά η Αργεντινή πάρει την κούπα ίσως ο «χρυσός διάδοχος» που αναφέρω πιο πάνω να μην χρειαστεί καν να βρεθεί στον τελικό. Θα έχει βρεθεί από τον ημιτελικό και δεν θα είναι άλλος από τον Χαβιέ Μασεράνο! Το τάκλιν στο 90' πάνω στον Ρόμπεν ίσως αποδειχθεί η φάση των τελευταίων 28 ετών για την «αλμπισελέστε»!

Πηγή: gazzetta.gr