Ένας
καλός Παναθηναϊκός μέχρι την αποβολή του Νίκου Καρέλη και ένας ακόμη
που... εξαφανίστηκε από το γήπεδο, που δεν έκανε ούτε τα απαραίτητα και
που κατάφερε να χάσει 4-0 από μία ομάδα που βρίσκεται αρκετές σκάλες
ποιότητας κάτω από την δική του. Ευτυχώς για το «τριφύλλι», το
ημερολόγιο δείχνει Κυριακή 13 Ιουλίου και η αναμέτρηση με τους Πολωνούς
ήταν στα πλαίσια της προετοιμασίας. Καλύτερα τώρα, λοιπόν, παρά μετά.
Χρειάζονται και αυτές οι «σφαλιάρες» στο ποδόσφαιρο, αρκεί να έχεις τον
τρόπο, την φιλοσοφία και την ηρεμία να δουλέψεις και να βελτιωθείς. Να
καταλάβεις γιατί έγινε και να το διορθώσεις.
Το σκληρό μάθημα που πήρε το «τριφύλλι» και αρκετοί από τους πιτσιρικάδες που αγωνίστηκαν στα τελευταία λεπτά ήταν ξεκάθαρο. Απαγορεύεται... δια ροπάλου να παρατάς παιχνίδια όταν φοράς αυτή την φανέλα. Επίσημα, ανεπίσημα, καμία σημασία δεν έχει. Απαγορεύεται να έχεις συμπεριφορά παιδικής χαράς, δεν γίνεται να μην μάχεσαι από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Μιας και είπαμε για τον διαιτητή, θύμισε λίγο... Έλληνα εδώ που τα λέμε, θέλοντας να γίνει πρωταγωνιστής. Ειδικά στην φάση του πέναλτι.
Προφανώς και το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που μετράει αυτή την εποχή. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός έχανε το ένα φιλικό πίσω από το άλλο και την ιστορία την ξέρετε όλοι, μην την αναφέρουμε. Το ζήτημα είναι η εικόνα. Μια εικόνα του τελευταίου ημιώρου που χτύπησε... καμπανάκι. Μια εικόνα ανάλογη με το παιχνίδι στην Νέα Σμύρνη, όπου η ομάδα του Αναστασίου ήταν καλύτερη και εντέλει έχασε με κάτω τα χέρια και 3-0 από τον Πανιώνιο.
Πάμε τώρα και στην εικόνα της πρώτης ώρας του παιχνιδιού. Εκεί παρουσιάστηκε μια συνέχεια της περυσινής σεζόν. Ένας Παναθηναϊκός να κλέβει μπάλες, να έχει μεγάλη κατοχή της μπάλας και να δημιουργεί καλές στιγμές μπροστά από την αντίπαλη εστία. Θα μπορούσε να σκοράρει με τον Κλωναρίδη αλλά ο επόπτης ακύρωσε το τέρμα. Για δεύτερο σερί φιλικό η ομάδα του Αναστασίου έχασε καλές ευκαιρίες και αυτό είναι θέμα που πρέπει να λυθεί. Θέμα αυτοσυγκέντρωσης και όχι ποιότητας.
Η παρουσία του Κυπελλούχου στην Πολωνία ολοκληρώθηκε. Η αποστολή επιστρέφει το ξημέρωμα της Δευτέρας μετά από μία βόλτα στην Γκντίνια και απομένουν δεκαπέντε ημέρες μέχρι το πρώτο ματς. Δύο εβδομάδες, κατά τις οποίες το βάρος θα πέσει στην αμυντική λειτουργία, παρουσία και του Γκόρντον Σίλντνεφελντ. Του ηγέτη της αμυντικής γραμμής, του ποδοσφαιριστή που έλειψε αρκετά και αυτό φάνηκε...
Το σκληρό μάθημα που πήρε το «τριφύλλι» και αρκετοί από τους πιτσιρικάδες που αγωνίστηκαν στα τελευταία λεπτά ήταν ξεκάθαρο. Απαγορεύεται... δια ροπάλου να παρατάς παιχνίδια όταν φοράς αυτή την φανέλα. Επίσημα, ανεπίσημα, καμία σημασία δεν έχει. Απαγορεύεται να έχεις συμπεριφορά παιδικής χαράς, δεν γίνεται να μην μάχεσαι από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Μιας και είπαμε για τον διαιτητή, θύμισε λίγο... Έλληνα εδώ που τα λέμε, θέλοντας να γίνει πρωταγωνιστής. Ειδικά στην φάση του πέναλτι.
Προφανώς και το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που μετράει αυτή την εποχή. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός έχανε το ένα φιλικό πίσω από το άλλο και την ιστορία την ξέρετε όλοι, μην την αναφέρουμε. Το ζήτημα είναι η εικόνα. Μια εικόνα του τελευταίου ημιώρου που χτύπησε... καμπανάκι. Μια εικόνα ανάλογη με το παιχνίδι στην Νέα Σμύρνη, όπου η ομάδα του Αναστασίου ήταν καλύτερη και εντέλει έχασε με κάτω τα χέρια και 3-0 από τον Πανιώνιο.
Πάμε τώρα και στην εικόνα της πρώτης ώρας του παιχνιδιού. Εκεί παρουσιάστηκε μια συνέχεια της περυσινής σεζόν. Ένας Παναθηναϊκός να κλέβει μπάλες, να έχει μεγάλη κατοχή της μπάλας και να δημιουργεί καλές στιγμές μπροστά από την αντίπαλη εστία. Θα μπορούσε να σκοράρει με τον Κλωναρίδη αλλά ο επόπτης ακύρωσε το τέρμα. Για δεύτερο σερί φιλικό η ομάδα του Αναστασίου έχασε καλές ευκαιρίες και αυτό είναι θέμα που πρέπει να λυθεί. Θέμα αυτοσυγκέντρωσης και όχι ποιότητας.
Η παρουσία του Κυπελλούχου στην Πολωνία ολοκληρώθηκε. Η αποστολή επιστρέφει το ξημέρωμα της Δευτέρας μετά από μία βόλτα στην Γκντίνια και απομένουν δεκαπέντε ημέρες μέχρι το πρώτο ματς. Δύο εβδομάδες, κατά τις οποίες το βάρος θα πέσει στην αμυντική λειτουργία, παρουσία και του Γκόρντον Σίλντνεφελντ. Του ηγέτη της αμυντικής γραμμής, του ποδοσφαιριστή που έλειψε αρκετά και αυτό φάνηκε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου