Το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο. Γι' αυτό είναι και όμορφο.
Γιατί είναι απρόβλεπτο. Όμως στην περίπτωση του Μουντιάλ της Βραζιλίας
ήταν πέρα για πέρα δίκαιο. Η Γερμανία από την πρώτη... εκκωφαντική
εμφάνιση της στο Μουντιάλ με την τεσσάρα επί της Πορτογαλίας μέχρι και
το τελευταίο σφύριγμα του Ριτσόλι ήταν απλά η καλύτερη ομάδα και γι'
αυτό έφτασε στο 4ο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της. Μια ομάδα με
κεφαλαία όλα τα γράμματα. Με σοβαρότητα, πειθαρχία, αλλά και πλάνο στο
παιχνίδι της. Φαντασία και κέφι, κάτι που είχε... περάσει στην ομάδα ο
Γιούργκεν Κλίνσμαν στα δικά του χρόνια στον πάγκο των «πάντσερ» και που
ακολούθησε πιστά ο «κολλητός» του, τότε βοηθός και στην συνέχεια
ομοσπονδιακός τεχνικός Γιόακιμ Λεβ!
Άλλωστε η τετράκις (πλέον) παγκόσμια πρωταθλήτρια δεν ήρθε... από το πουθενά για να το σηκώσει! Μετά από τα 2 αποτυχημένα Μουντιάλ στις ΗΠΑ και την Γαλλία, σήκωσε κεφάλι! Στην Ιαπωνία έφτασε τελικό αλλά το έχασε από την Βραζιλία. Κοινός παρονομαστής από εκεί την φουρνιά ο Μίροσλαβ Κλόζε που στην Βραζιλία κρέμασε τα... εθνικά του παπούτσια έχοντας περάσει στο club των μεγάλων! Ακολούθησε το Μουντιάλ της Γερμανίας εκεί που τα «πάντσερ» πήραν την 3η θέση, ενώ το ίδιο τερμάτισαν και στην Νότια Αφρική. Για μια μεγάλη ομάδα που έδειχνε ότι... ξανάρχεται οι μικροί τελικοί δεν της έφταναν!
Οι βάσεις είχαν μπει όμως και έτσι χτίστηκε μια ομάδα που νομοτελειακά έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Μια ομάδα που έβαλε την σφραγίδα της στην Βραζιλία για μια σειρά από λόγους. Γιατί ο Κλόζε έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Μουντιάλ, γιατί έριξε 7 στην διοργανώτρια Βραζιλία, γιατί πήρε το 4ο τρόπαιο φτάνοντας την Ιταλία και γιατί έγινε η πρώτη χώρα από την Ευρώπη που κατακτά Μουντιάλ που γίνεται στην Αμερική! Νότια, Βόρεια και Κεντρική...
Όλα τα παραπάνω μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο μια μεγάλη ομάδα που δείχνει ότι το μέλλον της ανήκει. Άλλωστε αν ρίξει κανείς μια ματιά στο ρόστερ της καταλαβαίνει ότι και στην Ρωσία οι περισσότεροι από τους νυν πρωταθλητές κόσμου θα είναι πάλι πρωταγωνιστές!
Από την άλλη η μεγάλη χαμένη της βραδιάς... Η Αργεντινή. Αν το δει κανείς ψυχρά έκανε την υπέρβαση της φτάνοντας στον τελικό. Από την φάση των ομίλων ακόμη, παρά το 3 στα 3 έδειξε ότι δεν είναι η ομάδα που μπορεί να κάνει το... μπαμ στο Μαρακανά! Όταν ασθμαίνοντας κερδίζει το Ιράν στο 93' και την Ελβετία στο 118' η παρουσία της στον τελικό μετά από 24 χρόνια είναι εξ' ορισμού επιτυχία. Όταν όμως φτάνεις ως εκεί και το χάνεις τότε όπως είπε και ο Μασεράνο «ο πόνος θα διαρκέσει για πάντα»!
Είχε τις ευκαιρίες της. Μεγάλες... Με τον Ιγκουαίν από το... δωράκι του Κρος και με τον Παλάσιος. «Πάρτο βάλτο» ήταν και οι δύο. Δεν το έβαλαν όμως, κάτι που έκανε ο Γκέτσε με θεαματικό τρόπο. Η «αλμπισελέστε» έβγαλε ψυχή αλλά αυτό δεν έφτανε.
Από το 60' περίπου είχε έναν Μέσι που περπάταγε στο γήπεδο. Ο Σαμπέγια έκανε όλες τις αλλαγές του, αλλά τον κράτησε στην μάχη περιμένοντας το... κάτι από την κλάση του. Δεν το έκανε ποτέ και στο φινάλε απλά του χάρισαν την «χρυσή μπάλα» του Μουντιάλ άγνωστο γιατί. Κάνοντας όμως όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να γελάσει κι απλά να σκεφτεί ότι από την στιγμή που... συναποφασίζουν και οι εταιρίες μπορούμε να τα περιμένουμε όλα.
Παράλληλα ο Μέσι που τόσο πολύ οι πάντες του είχαν φορτώσει και το... βάρος του Μαραντόνα δεν τα κατάφερε ακόμη κι όταν παραμονές του τελικού πήρε την «ευχή του Θεού». Ίσως να περιμένει το επόμενο Μουντιάλ της Ρωσίας. Ίσως η Αργεντινή όπως χρόνια τώρα ξέρει να κάνει να βρει έναν άλλο σπουδαίο παίκτη που θα τον... βαφτίσει «διάδοχο του Ντιέγκο» και θα ακολουθήσει και όλο το σύστημα. Ποιος ξέρει...
Πάντως η χρυσή βίβλος έγραψε ότι το Μουντιάλ της Βραζιλίας το πήρε η Γερμανία. Το πήραν οι καλύτεροι. Ένα υπέροχο Μουντιάλ έφτασε στο τέλος. Παρά ένα γκολ δεν ήταν το παραγωγικότερο όλων των εποχών. Ισοφάρισε το πρώτο. Αυτό της Γαλλίας το 1998. Ήταν ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που άφησε γλυκιά γεύση γιατί σ' αυτό πέτυχε και η Ελλάδα. Μας έκανε για περίπου 2 εβδομάδες να πάρουμε μέρος στο πάρτι αυτό... Τώρα για όλους τους ποδοσφαιρόφιλους που για ένα μήνα είχαν... ρουφήξει κάθε στιγμή του Μουντιάλ θα είναι δύσκολα. Τουλάχιστον θα βρουν χρόνο για περισσότερο ύπνο!
Πηγή: gazzetta.gr
Άλλωστε η τετράκις (πλέον) παγκόσμια πρωταθλήτρια δεν ήρθε... από το πουθενά για να το σηκώσει! Μετά από τα 2 αποτυχημένα Μουντιάλ στις ΗΠΑ και την Γαλλία, σήκωσε κεφάλι! Στην Ιαπωνία έφτασε τελικό αλλά το έχασε από την Βραζιλία. Κοινός παρονομαστής από εκεί την φουρνιά ο Μίροσλαβ Κλόζε που στην Βραζιλία κρέμασε τα... εθνικά του παπούτσια έχοντας περάσει στο club των μεγάλων! Ακολούθησε το Μουντιάλ της Γερμανίας εκεί που τα «πάντσερ» πήραν την 3η θέση, ενώ το ίδιο τερμάτισαν και στην Νότια Αφρική. Για μια μεγάλη ομάδα που έδειχνε ότι... ξανάρχεται οι μικροί τελικοί δεν της έφταναν!
Οι βάσεις είχαν μπει όμως και έτσι χτίστηκε μια ομάδα που νομοτελειακά έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Μια ομάδα που έβαλε την σφραγίδα της στην Βραζιλία για μια σειρά από λόγους. Γιατί ο Κλόζε έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Μουντιάλ, γιατί έριξε 7 στην διοργανώτρια Βραζιλία, γιατί πήρε το 4ο τρόπαιο φτάνοντας την Ιταλία και γιατί έγινε η πρώτη χώρα από την Ευρώπη που κατακτά Μουντιάλ που γίνεται στην Αμερική! Νότια, Βόρεια και Κεντρική...
Όλα τα παραπάνω μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο μια μεγάλη ομάδα που δείχνει ότι το μέλλον της ανήκει. Άλλωστε αν ρίξει κανείς μια ματιά στο ρόστερ της καταλαβαίνει ότι και στην Ρωσία οι περισσότεροι από τους νυν πρωταθλητές κόσμου θα είναι πάλι πρωταγωνιστές!
Από την άλλη η μεγάλη χαμένη της βραδιάς... Η Αργεντινή. Αν το δει κανείς ψυχρά έκανε την υπέρβαση της φτάνοντας στον τελικό. Από την φάση των ομίλων ακόμη, παρά το 3 στα 3 έδειξε ότι δεν είναι η ομάδα που μπορεί να κάνει το... μπαμ στο Μαρακανά! Όταν ασθμαίνοντας κερδίζει το Ιράν στο 93' και την Ελβετία στο 118' η παρουσία της στον τελικό μετά από 24 χρόνια είναι εξ' ορισμού επιτυχία. Όταν όμως φτάνεις ως εκεί και το χάνεις τότε όπως είπε και ο Μασεράνο «ο πόνος θα διαρκέσει για πάντα»!
Είχε τις ευκαιρίες της. Μεγάλες... Με τον Ιγκουαίν από το... δωράκι του Κρος και με τον Παλάσιος. «Πάρτο βάλτο» ήταν και οι δύο. Δεν το έβαλαν όμως, κάτι που έκανε ο Γκέτσε με θεαματικό τρόπο. Η «αλμπισελέστε» έβγαλε ψυχή αλλά αυτό δεν έφτανε.
Από το 60' περίπου είχε έναν Μέσι που περπάταγε στο γήπεδο. Ο Σαμπέγια έκανε όλες τις αλλαγές του, αλλά τον κράτησε στην μάχη περιμένοντας το... κάτι από την κλάση του. Δεν το έκανε ποτέ και στο φινάλε απλά του χάρισαν την «χρυσή μπάλα» του Μουντιάλ άγνωστο γιατί. Κάνοντας όμως όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να γελάσει κι απλά να σκεφτεί ότι από την στιγμή που... συναποφασίζουν και οι εταιρίες μπορούμε να τα περιμένουμε όλα.
Παράλληλα ο Μέσι που τόσο πολύ οι πάντες του είχαν φορτώσει και το... βάρος του Μαραντόνα δεν τα κατάφερε ακόμη κι όταν παραμονές του τελικού πήρε την «ευχή του Θεού». Ίσως να περιμένει το επόμενο Μουντιάλ της Ρωσίας. Ίσως η Αργεντινή όπως χρόνια τώρα ξέρει να κάνει να βρει έναν άλλο σπουδαίο παίκτη που θα τον... βαφτίσει «διάδοχο του Ντιέγκο» και θα ακολουθήσει και όλο το σύστημα. Ποιος ξέρει...
Πάντως η χρυσή βίβλος έγραψε ότι το Μουντιάλ της Βραζιλίας το πήρε η Γερμανία. Το πήραν οι καλύτεροι. Ένα υπέροχο Μουντιάλ έφτασε στο τέλος. Παρά ένα γκολ δεν ήταν το παραγωγικότερο όλων των εποχών. Ισοφάρισε το πρώτο. Αυτό της Γαλλίας το 1998. Ήταν ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που άφησε γλυκιά γεύση γιατί σ' αυτό πέτυχε και η Ελλάδα. Μας έκανε για περίπου 2 εβδομάδες να πάρουμε μέρος στο πάρτι αυτό... Τώρα για όλους τους ποδοσφαιρόφιλους που για ένα μήνα είχαν... ρουφήξει κάθε στιγμή του Μουντιάλ θα είναι δύσκολα. Τουλάχιστον θα βρουν χρόνο για περισσότερο ύπνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου