Ο Μαουρίτο είχε συνηθίσει να τραβά τα βλέμματα λόγω της σχέσης και του γάμου του με την Γουάντα Νάρα, η οποία ήταν γυναίκα του φίλου και συμπατριώτη του, Μάξι Λόπες, όμως φέτος βρέθηκε στο peak της καριέρας του και όσο και αν κάποιος δεν τον γουστάρει, δεν μπορεί να μην παραδεχθεί ότι έκανε εξαιρετική χρονιά. Από τα 10 γκολ το 2012-13 με την Σαμπντόρια, τα 9 με την Ιντερ το 2013-14, πήγε φέτος στα 22 με τους Νερατζούρι εκτοξεύοντας τις μετοχές του και κάνοντας αρκετές ομάδες να εξετάζουν την περίπτωσή του. Από τα 22 γκολ που έβαλε φέτος ο 22χρονος, τα 11 άνοιξαν το σκορ για την Ιντερ, ενώ ο ίδιος ήταν βασικός σε 33 ματς και έπαιξε αλλαγή σε 3. Τα 4 από αυτά ήρθαν από τη βούλα του πέναλτι και σκόραρε πάνω από μία φορά -εκτός από το 4-3 με την Εμπολι- στο 2-2 με την Ελλάς Βερόνα, στο 3-0 με την Παλέρμο και έκανε χατ τρικ στο 7-0 με την Σασουόλο. Επαιξε σε 2.900 λεπτά και εκτός από τα γκολ που πέτυχε είχε συνεισφορά στους Μιλανέζους και με 6 ασίστ.
Κατακτώντας -έστω όχι μόνος του- τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ιταλία, ο Ικάρντι μπήκε στο κλειστό κλαμπ με τους Αργεντίνους που έχουν αναδειχθεί Capocannonieri στην Serie A και στο οποίο βρίσκονται μυθικά ονόματα, όπως είναι αυτά των Ντιέγο Μαραντόνα, Γκαμπριέλ Μπατιστούτα και Ερνάν Κρέσπο...
15 Ντιέγο Μαραντόνα (Νάπολι, 1987-88)
Τα λόγια είναι μάλλον φτωχά για να περιγράψουν τα όσα εκπληκτικά και ιστορικά έκανε ο μύθος του αθλήματος, Ντιέγο, με τη φανέλα της Νάπολι. Εναν χρόνο αφού είχε χαρίσει στους Παρτενοπέι το πρώτο Scudetto της ιστορίας τους, συνέχιζε να παίζει σε ένα επίπεδο που μπορούσε να πιάσει μόνο εκείνος και σε 28 αγώνες πέτυχε 15 γκολ σε ένα πρωτάθλημα που κάθε 'μέτρια' ομάδα είχε στις τάξεις της υπερπαίκτη και που ήταν μακράν το καλύτερο στον κόσμο. Με σλάλομ, ατομικές ενέργειες, τελειώματα, φάουλ από κάθε πιθανή γωνία, ο Αργεντινός αν και δεν κατάφερε να κρατήσει τον τίτλο στο San Paolo, κατέκτησε αυτόν του πρώτου σκόρερ, πετυχαίνοντας σε αυτή την πορεία γκολ σε βάρος των Μίλαν, Γιουβέντους, Ιντερ, Φιορεντίνα. Αυτή ήταν τότε η καλύτερη επίδοσή του στην Serie A, μέχρι να την σπάσει το 1990 όταν έφτασε τα 16 και χάρισε το δεύτερο Scudetto στην Νάπολι. Ο μοναδικός της λίστας που δεν είναι επιθετικός.
26 Γκαμπριέλ Μπατιστούτα (Φιορεντίνα, 1994-95)
Στην 4η σεζόν του στην Φιορεντίνα, ο μυθικός επιθετικός έκανε την καλύτερη χρονιά στον σύλλογο της Τοσκάνης. Μάλιστα, το γεγονός ότι θα κάνει πράγματα και θαύματα φάνηκε από το πρώτο κιόλας κομμάτι του πρωταθλήματος, στο οποίο ο Μπατιστούτα ήταν κυριολεκτικά τρομακτικός, σκοράροντας και στις 11 πρώτες αγωνιστικές (σε βάρος και των Ιντερ, Λάτσιο, Νάπολι). Με την ιστορική αυτή εκκίνηση ο Αργεντινός έσπασε το ρεκόρ του Ετσιο Πασούτι το οποίο κρατούσε 30 χρόνια. Ο πρώην επιθετικός των Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Τζούνιορς -στην πιο παραγωγική χρονιά της καριέρας του σε επίπεδο πρωταθλήματος- πέτυχε σε 32 αγώνες τα 26 από τα 61 γκολ των Βιόλα, που όμως δεν κινήθηκαν στα ίδια επίπεδα και τερμάτισαν στη 10η θέση της Serie A.
26 Ερνάν Κρέσπο (Λάτσιο, 2000-01)
Ενας ακόμα επιθετικός που έχει ταυτίσει την καριέρα του με την Serie A είναι ο Ερνάν Κρέσπο που ήταν ο τελευταίος capocannoniere από την Αργεντινή μέχρι τον Ικάρντι. Ο επιθετικός -που πρωτοέπαιξε μπάλα στην Ρίβερ Πλέιτ- αγωνίστηκε στην Πάρμα την 4ετία 1996-2000 και ανάγκασε την Λάτσιο να τον κάνει την τότε πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου αφού έδωσε 20 εκατ. ευρώ και τους Ματίας Αλμέιδα-Σέρτζιο Κονσεϊσάο στους Παρμέντσι για να τον κάνει δικό της. Οι μεγάλοι παίκτες δεν έχουν χρειαστεί ποτέ χρόνο προσαρμογής και στην πρώτη του σεζόν στο Olimpico ο Κρέσπο έβαλε 26 γκολ σε 32 αγώνες, αν και αυτό δεν συνδυάστηκε με διατήρηση του στέμματος στο Campionato αφού η Λάτσιο τερμάτισε στην 3η θέση, κάτω από Γιουβέντους και Ρόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου