Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Βγείτε να διαδηλώσετε υπέρ του Χαραλαμπόπουλου…!!

Το καλύτερο συλλαλητήριο δεν έγινε ούτε στο Σύνταγμα, ούτε στο Παναθηναϊκό Στάδιο… Εκεί κερδισμένοι δεν υπάρχουν.
Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος
Βγείτε να διαδηλώσετε υπέρ του Χαραλαμπόπουλου…
Η μεγαλύτερη και συνάμα ευχάριστη συγκέντρωση την Παρασκευή το βράδυ έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στα Δύο Αοράκια. Για χάρη μιας άλλης Ελλάδας, που δεν είναι μαλωμένη, δεν είναι διχασμένη και μας κάνει όλους ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ.
Ευτυχώς η κρατική τηλεόραση μεταφέρει εικόνα από την Κρήτη και όσοι κάθισαν μπροστά στις οθόνες για να δουν την Εθνική κάτω των 19 (και όχι δελτία ειδήσεων) είχαν μια χρυσή ευκαιρία να δουν την άλλη Ελλάδα… Αυτή που μπορεί να γεμίσει ένα γήπεδο 6.000 θέσεων καλοκαιριάτικα και φωνάζει “Ελλάς-Ελλάς” για τα δικά της παιδιά… Αυτά που βρίσκονται στην κορυφαία 4αδα του κόσμου… Και μπορούν να κάνουν ακόμα περισσότερα.
Οι κατάμεστες εξέδρες στα Δύο Αοράκια εν μέσω “εμφυλίου” είναι σίγουρα η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της Εθνικής ομάδας μπάσκετ… Τα χαρούμενα πρόσωπα, η άρνηση στην ήττα είναι η πιο τρανή απόδειξη πως οι Ελληνες ενωμένοι μπορούν να πετύχουν πολλά. Πάρα πολλά. Είναι η πραγματική ελπίδα αυτής της χώρας. Τα νέα, ταλαντούχα, παιδιά, που όταν γίνονται μια γροθιά, μπορούν να τους κερδίσουν όλους.
Η Κρήτη έστειλε το μήνυμά της και την Παρασκευή το βράδυ. Και θα συνεχίσει να το στέλνει για άλλες δύο ημέρες… Είτε νικήσουμε είτε χάσουμε από τους Αμερικανούς στον ημιτελικό…
Ομως για αυτά τα παιδιά αξίζει να τα παρατήσετε όλα το βράδυ του Σαββάτου. Οπως στα αρχαία χρόνια οι πόλεμοι σταματούσαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έτσι και στον δικό μας εμφύλιο ας γίνει μια ανακωχή στις 8.30 το βράδυ… Εστω για δύο ώρες… Οχι για μια ολόκληρη μέρα.
Και όποιος θέλει ας διαδηλώσει και ας κάνει ένα συλλαλητήριο για την Εθνική ομάδα. Με τον Ηλία Παπαθεοδώρου να καθοδηγεί άριστα τούτη την αρμόδα των γεννημενων νικητών. Του Σταμάτη, του Τολιόπουλου, του Μήτογλου, του Παπαγιάννη, του Ντόρσεϊ, του Λούντζη, του Μουράτου, του Τσαλμπούρη, του Σκουλίδα, του Κώττα, του Μπιλλή…
Και φυσικά του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου. Μπήκε πονεμένος, έπαιξε κουτσαίνοντας, αλλά ήταν ο μεγάλος ηγέτης… Οι 14 πόντοι, τα 9 ριμπάουντ και οι 4 ασίστ δεν λένε τίποτα μπροστά σε αυτά που πραγματικά πρόσφερε. Αν δεν το δει κανείς και κοιτάξει μόνο τους αριθμούς δεν καταλαβαίνει… Οσο ταπεινός είναι, τόση ψυχή και δύναμη βγαίνει από μέσα του. Σε συνδυασμό πάντα με την απίστευτη ικανότητα και το ταλέντο του… Τέτοιοι παίκτες βγαίνουν κάθε 20 χρόνια στην Ελλάδα… Στα 18 του είναι μια προσωπικότητα που ξεχωρίζει από μακριά…Την επόμενη φορά οι Ελληνες, ας βγουν να διαδηλώσουν για τον Βασίλη και την παρέα του. Αυτοί το αξίζουν τουλάχιστον.

Πηγή:www.superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: