Ήρθε και την… έδεσε. Το sport-fm.gr αναλύει πως στην ΑΕΚ τρίβουν τα χέρια τους με την επιλογή του Πογέτ, που αν καταφέρει να οδηγήσει την Ένωση στο Κυπέλλο και στο Ch.League θα πρόκειται για άθλο.
Δεν είναι ψέμα να πει κανείς πως η ΑΕΚ από την στιγμή που ήρθε
στον πάγκο ο Γκουστάβο Πογέτ έγινε ομάδα του προπονητή της. Ο
Ουρουγουανός τεχνικός, που έκλεισε έναν γύρο πρωταθλήματος γιορτάζοντας
με νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό έχει καταφέρει αναλαμβάνοντας την
Ένωση σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της σεζόν να την φέρει στα μέτρα του,
αλλά και να γίνει κι αυτός -κάτι που δεν το κρύβει- ένα με τον κόσμο
της.
Γράφει ο Γιάννης Σταυρόπουλος
Εξ αρχής η αποστολή των κιτρινόμαυρων για να βρουν τον αντικαταστάτη του Τραϊανού Δέλλα στη μέση της σεζόν ήταν δύσκολη. Όμως η επιλογή τους στο πρόσωπο του 48χρονου μοιάζει με λαχείο.
Σε 16 παιχνίδια στην Σούπερ Λίγκα η ΑΕΚ μετράει 10 νίκες, 3 ισοπαλίες κι άλλες 3 ήττες. Τα 23 γκολ ενεργητικό και τα μόλις 7 παθητικό δείχνουν πολλά σχετικά με το στυλ παιχνιδιού της ομάδας με τον Πογέτ στην άκρη του πάγκου. Άλλωστε το παραδέχεται και ο ίδιος.
«Προτιμώ να κερδίζω παίζοντας άσχημα παρά να χάνω παίζοντας καλά», είπε μετά την επικράτηση και κόντρα στους πράσινους, που δεν ήταν κάτι… συνηθισμένο για τον κόσμο της Ένωσης, ο οποίος είχε να πανηγυρίσει και στα τρία εντός έδρας ντέρμπι (σε κανονική ροή) από το 2010 όταν στον πάγκο ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ.
Ο Πογέτ δεν αλλάζει φιλοσοφία ούτε στο Κύπελλο, που αποτελεί και τον βασικότερο στόχο. Έχει περάσει στο DNA των παικτών του πως αυτό που μετράει είναι η πρόκριση, ενώ το rotation κάτι που συνηθίζουν οι Λατίνοι προπονητές σε τέτοιες διοργανώσεις είναι ελάχιστο για πολλούς λόγους.
Κάποιος που δεν βλέπει παιχνίδια της ΑΕΚ και απλώς κρίνει από τα νούμερα θα καταλήξει πως ο Ουρουγουανός πάει την ομάδα τρένο. Κι όντως έτσι είναι. Όμως η διαδρομή μόνο εύκολη δεν είναι. Για κάθε προπονητή που παίρνει στα χέρια του ένα «ξένο» ρόστερ (και μάλιστα με το μικρότερο μπάτζετ από τους άλλους τρεις), υπάρχει και μια περίοδος χάριτος.
Ο 48χρόνος όμως, μόνο έτσι δεν αντιμετώπισε την γκέλα απέναντι στον Αστέρα (με την αποβολή του Βάργκας) και το σοκ με τον Λεβαδειακό. Το αντίθετο. Ήταν η ευκαιρία του. Έσφιξε λουριά, έδειξε με σαφήνεια στα αποδυτήρια ότι είναι το αφεντικό και μοιραία έγινε ο άνθρωπος που θα έφερε την ευθύνη, τόσο για τις επιτυχίες, όσο και για τις αποτυχίες. Παράλληλα, στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος στην μεταγραφική περίοδο. Η απώλεια του Μπρούνο Ζουκουλίνι, ενός παίκτη που τον ήθελε πολύ, φέρνει την ομάδα του να καλείται να παλέψει σε πλέι-οφ και Κύπελλο με ουσιαστικά μία προθήκη, τον Πέκχαρτ.
Όσο για το μέλλον του. Όλα είναι ανοιχτά. Στην ΑΕΚ τον γουστάρουν κι αυτός δεν κρύβει με τις εκφράσεις του πως νιώθει γοητευμένος από τον θαυμασμό των οπαδών προς το πρόσωπό του. Η διοίκηση της Ένωσης το καλοκαίρι εφόσον κρίνει πως θέλει να συνεχίσει μαζί του είναι σαφές τι πρέπει να κάνει.
O Πογέτ άλλωστε φρόντισε να δείξει τα θέλω του μετά τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό όπου ερωτηθείς για το αν θα χρειαστεί να αποκτήσει παίκτες ανάλογου βεληνεκούς με τους ερυθρόλευκους για να μείνει και του χρόνου απάντησε μονολεκτικά και χαμογελώντας: «Ναι»!
*Πηγή: sport-fm.gr*
Γράφει ο Γιάννης Σταυρόπουλος
Εξ αρχής η αποστολή των κιτρινόμαυρων για να βρουν τον αντικαταστάτη του Τραϊανού Δέλλα στη μέση της σεζόν ήταν δύσκολη. Όμως η επιλογή τους στο πρόσωπο του 48χρονου μοιάζει με λαχείο.
Poyet’s Way
Σε 16 παιχνίδια στην Σούπερ Λίγκα η ΑΕΚ μετράει 10 νίκες, 3 ισοπαλίες κι άλλες 3 ήττες. Τα 23 γκολ ενεργητικό και τα μόλις 7 παθητικό δείχνουν πολλά σχετικά με το στυλ παιχνιδιού της ομάδας με τον Πογέτ στην άκρη του πάγκου. Άλλωστε το παραδέχεται και ο ίδιος.
«Προτιμώ να κερδίζω παίζοντας άσχημα παρά να χάνω παίζοντας καλά», είπε μετά την επικράτηση και κόντρα στους πράσινους, που δεν ήταν κάτι… συνηθισμένο για τον κόσμο της Ένωσης, ο οποίος είχε να πανηγυρίσει και στα τρία εντός έδρας ντέρμπι (σε κανονική ροή) από το 2010 όταν στον πάγκο ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ.
Ο Πογέτ δεν αλλάζει φιλοσοφία ούτε στο Κύπελλο, που αποτελεί και τον βασικότερο στόχο. Έχει περάσει στο DNA των παικτών του πως αυτό που μετράει είναι η πρόκριση, ενώ το rotation κάτι που συνηθίζουν οι Λατίνοι προπονητές σε τέτοιες διοργανώσεις είναι ελάχιστο για πολλούς λόγους.
Το ταμείο
Κάποιος που δεν βλέπει παιχνίδια της ΑΕΚ και απλώς κρίνει από τα νούμερα θα καταλήξει πως ο Ουρουγουανός πάει την ομάδα τρένο. Κι όντως έτσι είναι. Όμως η διαδρομή μόνο εύκολη δεν είναι. Για κάθε προπονητή που παίρνει στα χέρια του ένα «ξένο» ρόστερ (και μάλιστα με το μικρότερο μπάτζετ από τους άλλους τρεις), υπάρχει και μια περίοδος χάριτος.
Ο 48χρόνος όμως, μόνο έτσι δεν αντιμετώπισε την γκέλα απέναντι στον Αστέρα (με την αποβολή του Βάργκας) και το σοκ με τον Λεβαδειακό. Το αντίθετο. Ήταν η ευκαιρία του. Έσφιξε λουριά, έδειξε με σαφήνεια στα αποδυτήρια ότι είναι το αφεντικό και μοιραία έγινε ο άνθρωπος που θα έφερε την ευθύνη, τόσο για τις επιτυχίες, όσο και για τις αποτυχίες. Παράλληλα, στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος στην μεταγραφική περίοδο. Η απώλεια του Μπρούνο Ζουκουλίνι, ενός παίκτη που τον ήθελε πολύ, φέρνει την ομάδα του να καλείται να παλέψει σε πλέι-οφ και Κύπελλο με ουσιαστικά μία προθήκη, τον Πέκχαρτ.
Και ο Πογέτ ξέρει την ΑΕΚ και η... ΑΕΚ τον Πογέτ
Όσο για το μέλλον του. Όλα είναι ανοιχτά. Στην ΑΕΚ τον γουστάρουν κι αυτός δεν κρύβει με τις εκφράσεις του πως νιώθει γοητευμένος από τον θαυμασμό των οπαδών προς το πρόσωπό του. Η διοίκηση της Ένωσης το καλοκαίρι εφόσον κρίνει πως θέλει να συνεχίσει μαζί του είναι σαφές τι πρέπει να κάνει.
O Πογέτ άλλωστε φρόντισε να δείξει τα θέλω του μετά τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό όπου ερωτηθείς για το αν θα χρειαστεί να αποκτήσει παίκτες ανάλογου βεληνεκούς με τους ερυθρόλευκους για να μείνει και του χρόνου απάντησε μονολεκτικά και χαμογελώντας: «Ναι»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου