Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Επιτέλους ο «Κούτσια»...


Το γκολ που πέτυχε είναι το λιγότερο. Η ταλαιπωρία που επιφύλαξε στους αμυντικούς του Αστέρα ήταν που χαροποίησε τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, τον Φερνάντο Σάντος και πιθανότατα τον Όττο Ρεχάγκελ. Ποτέ δεν πίστεψα ότι ο Βασίλης Κουτσιανικούλης είχε ολοκληρωθεί σαν ποδοσφαιριστής. Μου θυμίζει έντονα την περίπτωση του Χάρη Παππά. Εξαιρετική ταχύτητα, «μηδέν» δύναμη. Ο Κουτσιανικούλης υπερτερεί του Παππά στην προσποίηση και την ντρίπλα. Μέγα και μέχρι τώρα αξεπέραστο μειονέκτημα η έλλειψη δύναμης. Ο δαντελένιος «Κούτσια» κόβεται με την καρδιά ενός μαρουλιού. Χάνει τις κόντρες με ευκολία και δείχνει να φοβάται τις προσωπικές μονομαχίες. Χωρίς να διεκδικώ επιστημονικές γνώσεις θεωρώ ότι ο Κουτσιανικούλης πρέπει να περάσει αρκετές ώρες στα γυμναστήρια ανάμεσα στα βάρη. Αν δεν βελτιώσει τη δύναμη ώστε να πηγαίνει με δυνατά στις διεκδικήσεις της μπάλας θα παραμείνει ταλέντο. Στο ματς με τον Αστέρα ευτύχησε να βρεθεί αρκετές φορές από τα δεξιά ώστε να παίξει με τον αγαπημένο του τρόπο, δηλαδή συγκλίνοντας. Ο Βασίλης Κουτσιανικούλης έχει προσόντα που απουσιάζουν από τους περισσότερους επιθετικούς. Ιδανικός για κόντρα επίθεση, περίπου άχρηστος για παιχνίδι σε κλειστούς χώρους. Εφόσον «δυναμώσει» θα μπορεί να ανταποκριθεί και σε τέτοιες συνθήκες παιχνιδιού. Είναι στο χέρι του. Είναι όμως και θέμα του ΠΑΟΚ που πρέπει να μεριμνήσει για την εξαφάνιση των αδυναμιών του «Μέσι των φτωχών». Από τον Εργοτέλη πήρε έναν ταλαντούχο επιθετικό κι όχι κάποιον ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: