Το όνειρο της «Σταχτοπούτας»

Από το θαύμα του 1963 και το 10-1 επί της Μπέρνλι στον αποκλεισμό του Αμβούργου το 2010. Η Φούλαμ, η «Σταχτοπούτα» της Ευρώπης θα βρεθεί στο μεγαλύτερο ραντεβού της ιστορίας της και δείχνει διατεθειμένη να συνεχίσει το όνειρό της... Από τους Τζόνι Χέινς, Τζορτζ Κόεν, Μπόμπι Ρόμπσον, Ρόντνεϊ Μαρς, Άλαν Μούλερι στον Ρόι Χόντγκσον και την ομάδα του. Μπορεί να συγκριθούν οι παραπάνω παίκτες με τον Ουαλό, Σίμον Ντέιβις, τον Ούγγρο, Ζόλταν Γκέρα και τον Αυστραλό, Μαρκ Σβάτσερ; Φυσικά όχι, όμως τα «παιδιά» του Χόντγκσον είναι και αυτά που έγραψαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Η «Σταχτοπούτα» της Ευρώπης θέλει να συνεχίσει το όνειρό και μπορεί ο Τελικός του Αμβούργου να είναι το σημαντικότερο ραντεβού της, ωστόσο τα καλά τώρα αρχίζουν...


Μια από τις «γηραιότερες»
Με έτος ίδρυσης το 1879, η Φούλαμ καταλαμβάνει περίοπτη θέση στην λίστα με τις «γηραιότερες» ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου. Είναι, μάλιστα, η πιο «παλαιά» ομάδα του Λονδίνου. Κι όμως, σχεδόν σε όλη της την ιστορία, έχει αγωνιστεί στις μικρότερες κατηγορίες του αγγλικού πρωταθλήματος. Το 1949 θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία, στην οποία θα δώσει το παρών για τρεις σεζόν. Τις δύο πρώτες κατάφερε να σωθεί, όμως το 1952 θα επιστρέψει στην Division 2 καθώς τερμάτισε τελευταία με μόλις οκτώ νίκες σε 32 αγώνες.

Επτά χρόνια μετά, ο λονδρέζικος σύλλογος θα βρεθεί και πάλι στην μεγάλη κατηγορία. Η σεζόν 1959-1960 θα είναι η καλύτερη καθώς τερμάτισε δέκατη, ενώ αξιομνημόνευτη είναι η παρουσία της την χρονιά 1965-1966. Αν και μέχρι τα τέλη του Φεβρουαρίου είχε μαζέψει μόλις 15 βαθμούς, στη συνέχεια πήρε 9 νίκες και δύο ισοπαλίες με αποτέλεσμα να σωθεί. Ο υποβιβασμός όμως δεν αποφεύχθηκε δύο χρόνια αργότερα. Με μόλις δέκα νίκες έπεσε κατηγορία, ενώ αμέσως μετά υποβιβάστηκε και στην τρίτη!

Με εξαίρεση την ιστορική της παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου το 1975 (ηττήθηκε από την Γουέστ Χαμ), η Φούλαμ δεν είχε να αναδείξει κάποια επιτυχία καθώς «βολόδερνε» στις χαμηλές κατηγορίες μέχρι και το 1997, όταν την ομάδα ανέλαβε ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ. Η ιστορία του συλλόγου άλλαξε με μιάς. Τα λεφτά του πάμπλουτου επιχειρηματία έφεραν την Φούλαμ ξανά στην... ζωή και μέσα σε τέσσερα χρόνια, η ομάδα βρέθηκε στην Premier League! Ο Ζαν Τιγκανά ήταν ο προπονητής με τον οποίο ο λονδρέζικος σύλλογος ανέβηκε στα σαλόνια αλλά και με τον οποίο βγήκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Ήταν τη σεζόν 2002-03, όταν η Φούλαμ εξασφάλιζε έξοδο στο UEFA μέσω του Ιντερτότο! Μεταξύ των ομάδων που αντιμετώπισε σε εκείνη την καλοκαιρινή δοκιμασία ήταν και το Αιγάλεω... Στο UEFA, πέρασε δύο κροατικές ομάδες, την Χάιντουκ και την Ντιναμό, πριν αποκλειστεί από την Χέρτα.

Η Φούλαμ εξασφάλιζε, εύκολα ή δύσκολα, την παραμονή της κάθε χρονιά, με τον Κόλεμαν να αναλαμβάνει την ομάδα του 2003 και να την οδηγεί για τέσσερα χρόνια. Οι Λονδρέζοι έδιναν λεφτά για να φέρουν παίκτες όπως ο Μοντέλα ή ο Σμέρτιν, πουλούσαν όμως πολύ ακριβά και τα αστέρια τους, με πρώτο και καλύτερον τον Σαχά στην Γιουνάιτεντ. Κάποια οικονομικά προβλήματα, περιόριζαν την περαιτέρω βελτίωση της Φούλαμ, όμως το 2004 η επιστροφή της στο ανακαινισμένο «Κρέιβιν Κότατζ» έπειτα από δύο χρόνια «φιλοξενίας» στην έδρα της ΚΠΡ, έβαλε την ομάδα σε... τάξη.

Ματ με Χόντγκσον

Το 2007, μετά την φυγή του Κόλεμαν αλλά και του Σάντσεζ που ανέλαβε για λίγο, η Φούλαμ έκανε την κίνηση-ματ με την πρόσληψη του Ρόι Χόντγκσον. Παρότι η αρχή δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή καθώς υπήρχε γκρίνια από την εξέδρα, η Φούλαμ... ανανέωνε συνεχώς την παραμονή της στην κατηγορία, χωρίς να ξοδεύει υπέρογκα ποσά για παίκτες και δίχως να έχει στο ρόστερ της τα «ονόματα». Πέρυσι, τερμάτισε στην έβδομη θέση, την καλύτερη της ιστορίας της, και εξασφάλισε την έξοδο της στο Europa. Στόχος της για φέτος, παρέμεινε η γρήγορη παραμονή και ένα καλό πλασάρισμα στην βαθμολογία. Τα εξαιρετικά αποτελέσματα της έδωσαν την δυνατότητα να επικεντρωθεί στο Europa League και να κάνει την μεγάλη έκπληξη, στην δεύτερη μόλις παρουσία της στην Ευρώπη!

Η μεγαλύτερη φυσιογνωμία στην ιστορία της Φούλαμ δεν θα μπορούσε να είναι άλλος πλην του Τζόνι Χέινς, που έπαιξε στην λονδρέζικη ομάδα για 19 σεζόν, έχοντας σχεδόν 600 συμμετοχές και 147 γκολ. Από την ομάδα, έχουν περάσει και οι Μπόμπι Ρόμπσον, Τζορτζ Κοέν και Ρόντνει Μαρς, ενώ στον πάγκο της έχουν καθίσει μόνο Βρετανοί τεχνικοί, πλην του Γάλλου Τιγκανά.

Αρχή από το Βίλνιους

Το ταξίδι προς την Ευρωπαϊκή καταξίωση άρχισε τον Ιούλιο στην πρωτεύουσα της Λιθουανίας, το Βίλνιους, με τα σχόλια πάντως να μην ήταν ιδιαίτερα κολακευτικά... «Όπως και οι άλλες μικρομεσαίες ομάδες της Βρετανίας θα καταλήξει στο θεσμό...» Η ομάδα του Χόγκσον φρόντισε να... τρελάνει όλη την Ευρώπη, η Οδύσσεια της, είχε πολλά και μεγάλα εμπόδια, όμως το πάθος, η δίψα, η εξυπνάδα και το ταλέντο την βοήθησαν να κλείσει τα αυτιά της στις «σειρήνες» να περάσει από «ογκόλιθους» και να κάνει το Νησί να πανηγυρίζει για τον μοναδικό εκπρόσωπό του σε τελικό φετινής ευρωπαϊκής διοργάνωσης
Οι δυο νίκες κόντρα στους Λιθουανούς της Πέτρα, αλλά και το πέρασμα από την Ρωσία και την Άμκαρ Περμ με απολογισμό τρεις νίκες και μία ήττα έφεραν τη Φούλαμ στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Η Βασιλεία, η Ρόμα, η ΤΣΣΚΑ Σόφιας ήταν οι ομάδες που βρέθηκαν στο διάβα της , εμπόδια σχετικά εύκολα με αυτά που θα ακολουθούσαν. Μια ήττα μόνο στους ομίλους, στο Ολίμπικο με 2-1, αφού στο τελευταίο και κρίσιμο ματς στη Βασιλεία οι Βρετανοί πέρασαν με τη δύναμη και τον τσαμπουκά τους.

Η φάση των «32» έμελλε να είναι και το γεγονός που... χτύπησε το καμπανάκι της διοργάνωσης, ό,τι εμφανίστηκε αντίπαλος ικανός για... Τελικό. Η Φούλαμ βρήκε μπροστά της την Σαχτάρ, την περσινή κάτοχο της διοργάνωσης, και για πολλούς και φετινό φαβορί. Το δίδυμο Γκέρα – Ζαμόρα έδωσε πολλά χαμόγελα στους φιλάθλους της ομάδας στο «Κρέιβεν Κότατζ» με το 2-1, όμως ακόμα περισσότερα έδωσε ο Χάνγκελαντ με το γκολ στο Ντόνετσκ (1-1) το οποίος και έστειλε τη Φούλαμ στους «16»

Έστειλε το μήνυμα!

Η Γιουβέντους ήταν ένα τεράστιο εμπόδιο μπροστά στην απειρία των «Κότατζερς», και το 3-1 στο Τορίνο ουσιαστικά μετέτρεπε τα όνειρά τους σε εφιάλτες. Η έδρα, αλλά και η ικανότητα του Ρόι Χόντγκσον ήταν αρκετά για την υπέρβαση. Ο Ζαμόρα άνοιξε το δρόμο, ο Καναβάρο βοήθησε με την απόβολή του και το εκπληκτικό ποδόσφαιρο της Φούλαμ έφερε το 4-0 και μια μεγάλειώδη πρόκριση στους «8».
Η Ευρώπη έπαιρνε τα μηνύματα των Άγγλων, αλλά αδυνατούσε να πιστέψει πως μια μικρομεσαία λονδρέζικη ομάδα μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά. Όταν ήρθε μπροστά της και η πρωταθλήτρια Γερμανίας Βόλφσμπουργκ όλοι περίμεναν δυο... OVER! Στην Αγγλία ο Ζαμόρα... επιβεβαίωσε την πρόβλεψη, αλλά ήταν υπέρ της δική του ομάδας, το 2-1 συνέχιζε να δίνει ένα μικρό προβάδισμα στους Γερμανούς, όλα αυτά μέχρι τον ημιτελικό, εκεί η εξυπνάδα του Χόγκσον, ο τσαμπουκάς της ομάδας, αλλά και η τύχη διέλυσε τα όνειρα της Βόλφσμπουργκ. Το 1-0 με τον μεγάλο πρωταγωνιστή, Ζαμόρα έφερε την Φούλαμ μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση.

Δεν... σεβάστηκε τους «οικοδεσπότες»

Η «Σταχτοπούτα» του παραμυθιού, με την φετινή «Σταχτοπούτα» έχουν μια τεράστια διαφορά. Την έλλειψη... σεβασμού! Η Φούλαμ δεν έδειξε κανένα σεβασμό στους «οικοδεσπότες» του φετινού Τελικού, με άψογη αμυντική λειτουργία στη Γερμανία, όπου απέσπασε το 0-0 και εξαιρετική μπάλα στο τελευταίο εικοσάλεπτο του χθεσινού αγώνα (2-1) την έστειλαν στο Αμβούργο έτοιμη να συνεχίσει το όνειρό της ακόμα περισσότερο. Το χθεσινό ξέσπασμά της σίγουρα το ζήλεψαν πολλές μεγάλες ομάδες του εξωτερικού και χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα μεγάλων αρθρογράφων του Νησιού «Και, ξαφνικά, το φράγμα έσπασε. Μέσα σε επτά εκπληκτικά λεπτά, τα γκολ του Σιμόν Ντέιβις και του Ζόλταν Γκέρα άλλαξαν τα πάντα και έστειλαν αυτή την ασταμάτητη Φούλαμ στο Αμβούργο. Απίστευτο θέμα από τον Ρόι Χόγκσον και την ομάδα του, αδιάκοπο πρέσινγκ, τρέξιμο και πλέον βρίσκεται μια ανάσα από το τελευταίο και δελεαστικότερο εμπόδιο της ιστορίας της, τον ΤΕΛΙΚΟ του ΓΙΟΥΡΟΠΑ ΛΙΓΚ»