Το ραντεβού δόθηκε από το βράδυ του Σαββάτου για το πρωινό της Κυριακής στις 10:00, στο προπονητικό κέντρο του Ζέεφελντ. Οι ρεπόρτερ που καλύπτουν την προετοιμασία του Ολυμπιακού θα αντιμετώπιζαν σε 40λεπτη αναμέτρηση (σ.σ. δύο ημίχρονα των 20) το τεχνικό τιμ των «ερυθρόλευκων». Δηλαδή Κοβάσεβιτς, Βαλβέρδε, Μητρόπουλο και λοιπές δυνάμεις. Πέρα από τους αντιπάλους, τα πράγματα δεν φάνταζαν ευοίωνα για διάφορους άλλους λόγους. Ίσως αφενός για το ότι η φυσική μας κατάσταση έμεινε πίσω στην πατρίδα, ίσως επειδή ο ήλιος ξαφνικά θυμήθηκε να βγει σήμερα το πρωί μετά από μια βδομάδα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι…
Με νοοτροπία νικητή (πριν τη σέντρα…)
Πάντως, η ομάδα δεν «μάσησε». «Φτιαγμένοι» λοιπόν με μια πολύ δυνατή δόση αυτοπεποίθησης που απέρρεε από την δύναμη της πληροφορίας, σύμφωνα με την οποία δεν έχει σημασία τι γίνεται μεταξύ 20 ανθρώπων αλλά τι μαθαίνουν όλοι οι υπόλοιποι, μπήκαμε στο γήπεδο με αέρα χιλίων ποδοσφαιριστών της Primera Division. Από το πρώτο λεπτό αρχίσαμε να τα «μαζεύουμε» από παντού.
Οι επιθετικές προσπάθειες του Νίκου Γαβαλά και του Χριστόφορου Ευαγγελάτου αποδείχθηκαν άκαρπες λόγω του «κατενάτσιο» που παρέταξε ο Βαλβέρδε, οι φαντεζί ενέργειες του Αντώνη Σαούλη και του Αλέξη Βιρβίλη στις δύο πτέρυγες αντιμετωπιζόντουσαν συνεχώς με «βρώμικο» παιχνίδι, οι μπαλιές του Διονύση Βερβελέ δεν περνούσαν την «γραμμή μαζινό» στο κέντρο των αντιπάλων, οι πλαγιοκοπήσεις και οι υπερφορτώσεις στις πτέρυγες από τα δύο πλάγια μπακ, του υπογράφοντα και του Γιώργου Στασινόπουλου δεν είχαν αποτέλεσμα λόγω του συνωστισμού στην αντίπαλη περιοχή, ενώ οι δύο κεντρικοί μας αμυντικοί, ο Γιώργος Κυριακόπουλος και ο γιατρός της ομάδας κ. Χρήστος Θέος (σ.σ. μας τον… πλάσαραν ως στόπερ ολκής) γινόντουσαν σάντουιτς από Κοβάσεβιτς και Μητρόπουλο. Εξαιρετικά τίμια εμφάνιση από τον γκολκίπερ μας Παναγιώτη Γκαραγκάνη που μετρίασε με την απόδοσή του τον δείκτη του σκορ, καθώς «έφαγε» μόνο 11, δηλαδή όσα δεν πήγαν πάνω του.
«Δώσε κάτι ρε κόουτς, μας έχουν διαλύσει…»
Παρά την καθολική υπεροχή της στα πρώτα λεπτά, η ομάδα στάθηκε άτυχη, αφού απέναντί της βρήκε έναν «μανιασμένο» Ντάρκο Κοβάσεβιτς που τα «κόλλαγε» από παντού. Πάντως τα περισσότερα δεν έπρεπε να μετρήσουν, γιατί απλά κανείς δεν είδε τα σουτ. Βεβαίως, μέχρι να ζεσταθούμε, είχαμε «αρπάξει» 3-4 και φυσικά η γκρίνια για κάνα… πεναλτάκι είχε αρχίσει από νωρίς.
Όσον αφορά στη διακύμανση και τους σκόρερ, θα μας συγχωρέσετε, αλλά δεν είχαμε πάνω μας το σημειωματάριο αν και ούτως ή άλλως, την περισσότερη ώρα την περάσαμε ψάχνοντας τα νεφρά μας στο χορτάρι. Οπότε δεν παρακολουθούσαμε ιδιαίτερα τι γινόταν…
Το ημίχρονο πάντως έληξε με το σκορ στο 4-0 υπέρ του τεχνικού τιμ. Λίγες ανάσες, λίγο «μπίρι-μπίρι» στον συμπαθέστατο Πρεβεζιάνο κόοουτς κ. Βαγγέλη Γκαρτζονίκα, ο οποίος παρακολουθεί την προετοιμασία του Ολυμπιακού στο Ζέεφελντ και δέχθηκε να εκτελέσει χρέη ρέφερι και έτοιμοι για το δεύτερο μέρος.
Αντεπίθεση στο β’, νέες «οβίδες» του Ντάρκο
Ίδιο σκηνικό. Εμφανής η υπεροχή για τους δημοσιογράφους που συνέχισαν να τρώνε γκολ από συνεχόμενες άτυχες στιγμές. Όταν πια ο δείκτης του σκορ είχε ξεφύγει, ένα σπρώξιμο μέσα στην περιοχή έκανε την «δουλειά». Ο ρέφερι υπέδειξε χωρίς δισταγμό τη λευκή βούλα για να αρχίσει η ανατροπή. Συγχωρέστε ξανά τον υπογράφοντα, αλλά η θέληση για ενημέρωση όσον αφορά στο ποιος το κέρδισε και ποιος το εκτέλεσε, ξεπεράστηκε με συνοπτικές διαδικασίες από την ανάγκη για μια αναζωογονητική ξάπλα στο χορτάρι. Από τους τρελούς πανηγυρισμούς αντιληφθήκαμε ότι είχε έρθει η ώρα για το comeback!
Στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή
Δεν είχε περάσει ένα δίλεπτο, όταν φάνηκε περίτρανα η απαράμιλλη κλάση του υπογράφοντα. Μετά από μια εντυπωσιακή προσπάθεια του Νίκου Γαβαλά από τα δεξιά και σέντρα-ξυράφι, μια τρομερή κίνηση στον χώρο και ένα πλασέ σεμιναριακού επιπέδου έκαναν τη δουλειά για το δεύτερο γκολ!
Για να γίνει πιο κατανοητό στους… απαίδευτους σε τεχνικά ζητήματα: σπριντ 2,5 μέτρων και… τσουρουκιά πάνω στη γραμμή μετά από τρία διαδοχικά «τσαφ» των αμυντικών. Όπως και να ‘χει, ήταν το σήμα για τη μεγάλη αντεπίθεση. Τι να λέμε τώρα.
«Άντε σφύρα, ούτε δέκα δεν είναι η διαφορά…»
Δυστυχώς, θορυβημένοι από τα δύο μαζεμένα «τεμάχια», οι αντίπαλοι φόρτσαραν ξανά και με δύο «κανονιές» από Μητρόπουλο και Κοβάσεβιτς διαμόρφωσαν το 11-2 και δευτερόλεπτα μετά ο ρέφερι μας έβγαλε από τη… μιζέρια μας, σφυρίζοντας τη λήξη.
Το ματς ολοκληρώθηκε με τις καθιερωμένες αγκαλιές, χειραψίες και εκατέρωθεν ευχές για μια σπουδαία σεζόν με υγεία και επιτυχίες. Άντε και με λίγα παράπονα στον Ντάρκο που δεν μας άφησε σε χλωρό κλαρί…
Μελαγχολία
Κάτι τελευταίο, πέρα από την πλάκα του θέματος. Η κλάση του Κοβάσεβιτς προφανώς και δεν χρειάζεται να επιβεβαιωθεί κόντρα σε δέκα τύπους που… βασανίζουν τη μπάλα. Ωστόσο, τον βλέπεις να τρέχει, να κινείται στον χώρο, να μοιράζει τη μπάλα χωρίς να κοιτάει, να σουτάρει στα «Γ» και δεν γίνεται να μην σε πιάσει μελαγχολία για τον τρόπο με τον οποίο αναγκάστηκε να σταματήσει τη μπάλα. Σίγουρα, το μόνο που έχει σημασία τελικά στη ζωή είναι η υγεία και με βάση αυτό δεν μπορούμε να πούμε τίποτα παραπάνω. Από ποδοσφαιρική σκοπιά όμως, ο 38χρονος πλέον Ντάρκο θα μπορούσε να παίζει μέχρι σήμερα ακόμη και βασικός στον Ολυμπιακό…
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου