Τώρα που ένας - ένας οι παίκτες αρχίζουν και φεύγουν από τον Παναθηναϊκό και μειώνεται το μπάτζετ, είναι πολύ πιθανό οι «πράσινοι» να στραφούν στην αμερικανική αγορά για φθηνές και καλές λύσεις. Ωστόσο, αυτό αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Όλοι οι Αμερικανοί παίκτες που πέρασαν από τα χέρια του «Ζοτς» κατά τη διάρκεια της δωδεκαετούς θητείας του στο «τριφύλλι».
Άλλοι του βγήκαν, άλλοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Κάποιοι αποτέλεσαν «λαχεία», κάποιοι έφυγαν «νύχτα». Δεκατέσσερις ήταν οι Αμερικανοί παίκτες που πέρασαν από το μικροσκόπιο του Ομπράντοβιτς, ο οποίος ελπίζει ότι ο 15ος θα αποδειχθεί πιο τυχερός, αφού λίγοι κατάφεραν να καθιερωθούν στην ομάδα του ιδιοφυούς Σέρβου προπονητή.
Τα «λαχεία»
Τζόνι Ρότζερς (1999-2002)
Από τους λίγους λευκούς Αμερικανούς που αγωνίστηκαν στον Παναθηναϊκό. Αφίχθη στους «πράσινους» κατευθείαν από τον «αιώνιο» αντίπαλο Ολυμπιακό που τότε είχε «καταραστεί» από το τριπλ κράουν του 1997 και δεν μπορούσε να «σταυρώσει» τίτλο. Αξιόπιστο σουτ μεν, περίεργο δε. Το στυλ που σούταρε ήταν πολύ παράξενο, αφού ερχόταν μετά από σπάσιμο της μέσης του. Ωστόσο, έστω και με αυτόν τον τρόπο τις περισσότερες φορές «συνδεόταν» με το καλάθι. Οι ελληνικές ομάδες τον ανακάλυψαν αργά, αφού ήρθε στα 36 του, αλλά η προσφορά του και το ήθος του ήταν αξιοσημείωτα. Έφυγε, καθώς είχε φτάσει πια το πλήρωμα του χρόνου γι’ αυτόν.
Ντάριλ Μίντλετον (2000-2005)
Περίπτωση «Μάικ Μπατίστ». Ήρθε ως τεσσάρι και κατέληξε να παίζει ως πεντάρι. Σημαντική η συμβολή του στην Ευρωλίγκα που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός το 2002 στη Μπολόνια, ένα επίτευγμα που πολλοί το χαρακτήρισαν θαύμα, τηρουμένων των αναλογιών. Έφυγε άδικα λόγω ενός προβλήματος υγείας, ενώ θα μπορούσε να μείνει και άλλο. Μέχρι πριν λίγο καιρό έπαιζε στη Βαλένθια στα 44 του, αλλά έλυσε το συμβόλαιό του. Ακόμη ακούγεται το όνομά του για κάποιες ομάδες. Άραγε θα σταματήσει ποτέ το μπάσκετ;
Μάικ Μπατίστ (2003- )
Ίσως ο κορυφαίος Αμερικανός που έχει περάσει ποτέ από τον Παναθηναϊκό επί Ομπράντοβιτς. Η προσφορά του πολυετής. Αποτελεί μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις, ήρθε ως άτσαλο τριάρι στον Παναθηναϊκό και ο «Ζοτς» που φημίζεται ότι διαμορφώνει παίκτες τον έκανε πεντάρι. Και τι πεντάρι. Εκτός από ουσία, συνδυάζει και θέαμα. Έχει βοηθήσει τα μέγιστα τον ΠΑΟ και αποδείχθηκε «λίρα» εκατό. Συνεχίζει ακόμη την εντυπωσιακή του πορεία στο «τριφύλλι» και κάθε χρόνο παρουσιάζεται βελτιωμένος. Άραγε πού θα φτάσει;
Ντρου Νίκολας (2008-2011)
Μεγάλος τριποντάκιας. Τα έβαζε ακόμη και από το «σπίτι» του. Είχε πολύ μεγάλη συμβολή στα δύο ευρωπαϊκά του Παναθηναϊκού το 2009 στο Βερολίνο και το 2011 στη Βαρκελώνη. Το αξιόπιστό του σουτ έβγαζε τα κάστανα από τη «φωτιά» σε πολλούς αγώνες για τον Παναθηναϊκό. Είχε και κακές στιγμές, αλλά ήταν μηδαμινές μπροστά σε αυτά που προσέφερε. Έφυγε φέτος, αφού δεν επιθυμούσε μείωση των αποδοχών του και υπέγραψε στη φιλόδοξη Αρμάνι Τζινς Μιλάνο.
Νικ Καλάθης (2009- )
Όχι καθαρόαιμος Αμερικανός. Με ελληνικές ρίζες. Ήρθε με πολύ καλές προοπτικές από κολλέγιο, έχοντας γίνει και ντραφτ στο ΝΒΑ. Ο ίδιος επέλεξε τον Παναθηναϊκό για να μπορέσει να βελτιωθεί, να πάρει εμπειρίες και ύστερα να δοκιμάσει την τύχη του στον μαγικό κόσμο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Στην αρχή απογοήτευσε, έμοιαζε έξω από τα «νερά» του. Ο Ομπράντοβιτς τον κράτησε, τον βοήθησε και φέτος ο «μικρός» τον δικαίωσε. Πλαισίωσε ιδανικά τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ειδικά στους κρίσιμους προημιτελικούς της Ευρωλίγκα με την Μπαρτσελόνα, όταν οι «πράσινοι» είχαν και μειονέκτημα έδρας, αλλά και στους τελικούς της Α1 μπάσκετ με τον Ολυμπιακό. Οι φίλοι του «τριφυλλιού» άλλαξαν τελείως άποψη για τον νεαρό άσο και το παιχνίδι που τον καθιέρωσε πλήρως στις συνειδήσεις του, ήταν ο τέταρτος φετινός τελικός όταν τραυματίστηκε ο Διαμαντίδης και ο Καλάθης ανέλαβε εξ ολοκλήρου την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Αποτελεί μεγάλη ελπίδα και για την Εθνική ομάδα.
Οι περισσότεροι απογοήτευσαν
Κόρεϊ Αλμπάνο (2001-2002)
Αμερικανός με ιταλικό διαβατήριο. Αποτέλεσε θεατή στο έπος της κατάκτησης της Ευρωλίγκας στη Μπολόνια και έφυγε χωρίς να αφήσει το στίγμα του.
Ρόντνεϊ Μπιούφορντ (2002-2003)
Ξεκίνησε καλά, έβγαζε εντυπωσιακές φάσεις, αλλά το Μάρτιο του 2003 τιμωρήθηκε με 40 ημερολογιακές μέρες για χρήση χασίς. Ο Παναθηναϊκός ήξερε το κακό του παρελθόν, αλλά τον απέκτησε με την προοπτική ότι θα συνετιστεί και έτσι αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία. Η απουσία του είχε στοιχίσει τότε στους «πράσινους» τη συμμετοχή στο φάιναλ φορ, αφού είχαν χάσει τον κρίσιμο αγώνα με τη Σιένα για την πρεμιέρα του Top 16 της Ευρωλίγκας. Παρ’ όλα το «τριφύλλι» περίμενε να εκτίσει την τιμωρία του και τον κράτησε μέχρι το τέλος της σεζόν.
Άριελ Μακ Ντόναλντ (2002-2004)
Ήρθε με πολλές περγαμηνές και επιτυχίες με τις προηγούμενές του ομάδες, αλλά τον Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει. Κυρίως στην Ευρώπη, γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα πήγε καλά.
Τρέισι Μάρεϊ (2004-2005)
ΝΒΑερ, πολύ καλό σουτ, κυρίως τρίποντο. Δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα και έφυγε χωρίς να ικανοποιήσει, μεσούσης της σεζόν, τον Ιανουάριο του 2005.
Λόνι Μπάξτερ (2005)
Έμεινε πολύ λίγους μήνες στην ομάδα. Αποδείχθηκε «κακό» παιδί, αφού είχε προβλήματα με το νόμο και μπήκε και φυλακή. Μετά τον Παναθηναϊκό επέστρεψε στην Ελλάδα και έπαιξε και στον Πανιώνιο και τον Ηλυσιακό.
Μπράντον Χάντερ (2006)
Ο Ομπράντοβιτς τον απέκτησε με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα που υπήρχε τότε στη φροντ λάιν του Παναθηναϊκού. Είχε προοπτικές αφού είχε και θητεία στο ΝΒΑ. Το φλουρί που είχε κερδίσει στην πρωτοχρονιάτικη πίτα του Παναθηναϊκού δεν αποδείχθηκε γούρικο γι’ αυτόν, αφού τραυματίστηκε χωρίς να παίξει πολύ στο «τριφύλλι» και απορρίφθηκε από τον «Ζοτς».
Τόνι Ντελκ (2006-2007)
Με πολυετή καριέρα στο ΝΒΑ, κανείς δεν κατάλαβε γιατί ο Τόνι Ντελκ «κατηφόρισε» στην Ευρώπη, αφού όπως φάνηκε δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα. Μάλλον για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα της καριέρας του. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον υποδέχθηκαν με ανθοδέσμες στο αεροδρόμιο, αλλά έφυγε νύχτα. Στην αρχή ο Ομπράντοβιτς προσπάθησε να τον βάλει στο κλίμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά εκείνος δεν μπορούσε να βρει τα πατήματά του. Ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά πήρε το πρώτο τριπλ κράουν της ιστορίας του μέσα στο «σπίτι» του, με έναν ΝΒΑερ απλό θεατή. Από τότε αγνοείται η τύχη του.
Κένεντι Ουίνστον (2007-2008)
Αποκτήθηκε «πακέτο» με τον Στράτο Περπέρογλου από τον Πανιώνιο. Ο Έλληνας φόργουορντ έμεινε για χρόνια, ενώ ο άλλος έφυγε νωρίς. Αυτό που θα θυμούνται από τον Ουίνστον οι φίλοι του Παναθηναϊκού είναι τα τρίποντα που έβαλε απέναντι στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ σε νίκη της ομάδας του, αλλά και κάποιες εντυπωσιακές φάσεις που έβγαζε, εκμεταλλευόμενος τα αλτικά του προσόντα, όπως τα άλεϊ ουπ του.
Μάρκους Χάισλιπ (2010)
Το μόνο καλό του δείγμα ήταν στον τελικό Κυπέλλου του 2010 όταν κράτησε κάποια στιγμή όρθιο τον Παναθηναϊκό, ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει τίποτα παραπάνω, παρ’ ότι είχε καλή απόδοση με τις προηγούμενές του ομάδες. Ο Ομπράντοβιτς, όμως, δεν θέλησε να ασχοληθεί περεταίρω μαζί του.
Ο Ομπράντοβιτς ψάχνει περισσότερο παίκτες που ταιριάζουν στο ευρωπαϊκό στυλ που έχει δημιουργήσει στον Παναθηναϊκό. Αρκετές φορές δοκίμασε να πάρει Αμερικανούς παίκτες, πολλούς από αυτούς στα μέσα της σεζόν μετά από κάποιους τραυματισμούς που είχαν προκύψει, αλλά οι περισσότεροι δεν του βγήκαν. Κυρίως αυτοί που είχαν θητεία και στο NBA, έναν κόσμο που δεν ξέρει καλά ο Σέρβος προπονητής. Ωστόσο οι κανόνες έχουν πάντα τις εξαιρέσεις και κάποιοι αποτέλεσαν «λίρα» εκατό, βοηθώντας τον Παναθηναϊκό να κατακτήσει τίτλους.
Τώρα
Φέτος οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι, δεδομένου ότι αποχωρούν μέχρι νεωτέρας και μειώνουν το μπάτζετ, είναι «αναγκασμένοι» να κοιτάξουν την αμερικανική αγορά, η οποία είναι και συμφέρουσα και μπορεί να βγάλει «λαβράκια». Το θέμα είναι αν ο Ομπράντοβιτς κάνει τη σωστή επιλογή αυτή τη φορά…
Πηγή: sday.gr
Άλλοι του βγήκαν, άλλοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Κάποιοι αποτέλεσαν «λαχεία», κάποιοι έφυγαν «νύχτα». Δεκατέσσερις ήταν οι Αμερικανοί παίκτες που πέρασαν από το μικροσκόπιο του Ομπράντοβιτς, ο οποίος ελπίζει ότι ο 15ος θα αποδειχθεί πιο τυχερός, αφού λίγοι κατάφεραν να καθιερωθούν στην ομάδα του ιδιοφυούς Σέρβου προπονητή.
Τα «λαχεία»
Τζόνι Ρότζερς (1999-2002)
Από τους λίγους λευκούς Αμερικανούς που αγωνίστηκαν στον Παναθηναϊκό. Αφίχθη στους «πράσινους» κατευθείαν από τον «αιώνιο» αντίπαλο Ολυμπιακό που τότε είχε «καταραστεί» από το τριπλ κράουν του 1997 και δεν μπορούσε να «σταυρώσει» τίτλο. Αξιόπιστο σουτ μεν, περίεργο δε. Το στυλ που σούταρε ήταν πολύ παράξενο, αφού ερχόταν μετά από σπάσιμο της μέσης του. Ωστόσο, έστω και με αυτόν τον τρόπο τις περισσότερες φορές «συνδεόταν» με το καλάθι. Οι ελληνικές ομάδες τον ανακάλυψαν αργά, αφού ήρθε στα 36 του, αλλά η προσφορά του και το ήθος του ήταν αξιοσημείωτα. Έφυγε, καθώς είχε φτάσει πια το πλήρωμα του χρόνου γι’ αυτόν.
Ντάριλ Μίντλετον (2000-2005)
Περίπτωση «Μάικ Μπατίστ». Ήρθε ως τεσσάρι και κατέληξε να παίζει ως πεντάρι. Σημαντική η συμβολή του στην Ευρωλίγκα που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός το 2002 στη Μπολόνια, ένα επίτευγμα που πολλοί το χαρακτήρισαν θαύμα, τηρουμένων των αναλογιών. Έφυγε άδικα λόγω ενός προβλήματος υγείας, ενώ θα μπορούσε να μείνει και άλλο. Μέχρι πριν λίγο καιρό έπαιζε στη Βαλένθια στα 44 του, αλλά έλυσε το συμβόλαιό του. Ακόμη ακούγεται το όνομά του για κάποιες ομάδες. Άραγε θα σταματήσει ποτέ το μπάσκετ;
Μάικ Μπατίστ (2003- )
Ίσως ο κορυφαίος Αμερικανός που έχει περάσει ποτέ από τον Παναθηναϊκό επί Ομπράντοβιτς. Η προσφορά του πολυετής. Αποτελεί μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις, ήρθε ως άτσαλο τριάρι στον Παναθηναϊκό και ο «Ζοτς» που φημίζεται ότι διαμορφώνει παίκτες τον έκανε πεντάρι. Και τι πεντάρι. Εκτός από ουσία, συνδυάζει και θέαμα. Έχει βοηθήσει τα μέγιστα τον ΠΑΟ και αποδείχθηκε «λίρα» εκατό. Συνεχίζει ακόμη την εντυπωσιακή του πορεία στο «τριφύλλι» και κάθε χρόνο παρουσιάζεται βελτιωμένος. Άραγε πού θα φτάσει;
Ντρου Νίκολας (2008-2011)
Μεγάλος τριποντάκιας. Τα έβαζε ακόμη και από το «σπίτι» του. Είχε πολύ μεγάλη συμβολή στα δύο ευρωπαϊκά του Παναθηναϊκού το 2009 στο Βερολίνο και το 2011 στη Βαρκελώνη. Το αξιόπιστό του σουτ έβγαζε τα κάστανα από τη «φωτιά» σε πολλούς αγώνες για τον Παναθηναϊκό. Είχε και κακές στιγμές, αλλά ήταν μηδαμινές μπροστά σε αυτά που προσέφερε. Έφυγε φέτος, αφού δεν επιθυμούσε μείωση των αποδοχών του και υπέγραψε στη φιλόδοξη Αρμάνι Τζινς Μιλάνο.
Νικ Καλάθης (2009- )
Όχι καθαρόαιμος Αμερικανός. Με ελληνικές ρίζες. Ήρθε με πολύ καλές προοπτικές από κολλέγιο, έχοντας γίνει και ντραφτ στο ΝΒΑ. Ο ίδιος επέλεξε τον Παναθηναϊκό για να μπορέσει να βελτιωθεί, να πάρει εμπειρίες και ύστερα να δοκιμάσει την τύχη του στον μαγικό κόσμο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Στην αρχή απογοήτευσε, έμοιαζε έξω από τα «νερά» του. Ο Ομπράντοβιτς τον κράτησε, τον βοήθησε και φέτος ο «μικρός» τον δικαίωσε. Πλαισίωσε ιδανικά τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ειδικά στους κρίσιμους προημιτελικούς της Ευρωλίγκα με την Μπαρτσελόνα, όταν οι «πράσινοι» είχαν και μειονέκτημα έδρας, αλλά και στους τελικούς της Α1 μπάσκετ με τον Ολυμπιακό. Οι φίλοι του «τριφυλλιού» άλλαξαν τελείως άποψη για τον νεαρό άσο και το παιχνίδι που τον καθιέρωσε πλήρως στις συνειδήσεις του, ήταν ο τέταρτος φετινός τελικός όταν τραυματίστηκε ο Διαμαντίδης και ο Καλάθης ανέλαβε εξ ολοκλήρου την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Αποτελεί μεγάλη ελπίδα και για την Εθνική ομάδα.
Οι περισσότεροι απογοήτευσαν
Κόρεϊ Αλμπάνο (2001-2002)
Αμερικανός με ιταλικό διαβατήριο. Αποτέλεσε θεατή στο έπος της κατάκτησης της Ευρωλίγκας στη Μπολόνια και έφυγε χωρίς να αφήσει το στίγμα του.
Ρόντνεϊ Μπιούφορντ (2002-2003)
Ξεκίνησε καλά, έβγαζε εντυπωσιακές φάσεις, αλλά το Μάρτιο του 2003 τιμωρήθηκε με 40 ημερολογιακές μέρες για χρήση χασίς. Ο Παναθηναϊκός ήξερε το κακό του παρελθόν, αλλά τον απέκτησε με την προοπτική ότι θα συνετιστεί και έτσι αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία. Η απουσία του είχε στοιχίσει τότε στους «πράσινους» τη συμμετοχή στο φάιναλ φορ, αφού είχαν χάσει τον κρίσιμο αγώνα με τη Σιένα για την πρεμιέρα του Top 16 της Ευρωλίγκας. Παρ’ όλα το «τριφύλλι» περίμενε να εκτίσει την τιμωρία του και τον κράτησε μέχρι το τέλος της σεζόν.
Άριελ Μακ Ντόναλντ (2002-2004)
Ήρθε με πολλές περγαμηνές και επιτυχίες με τις προηγούμενές του ομάδες, αλλά τον Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει. Κυρίως στην Ευρώπη, γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα πήγε καλά.
Τρέισι Μάρεϊ (2004-2005)
ΝΒΑερ, πολύ καλό σουτ, κυρίως τρίποντο. Δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα και έφυγε χωρίς να ικανοποιήσει, μεσούσης της σεζόν, τον Ιανουάριο του 2005.
Λόνι Μπάξτερ (2005)
Έμεινε πολύ λίγους μήνες στην ομάδα. Αποδείχθηκε «κακό» παιδί, αφού είχε προβλήματα με το νόμο και μπήκε και φυλακή. Μετά τον Παναθηναϊκό επέστρεψε στην Ελλάδα και έπαιξε και στον Πανιώνιο και τον Ηλυσιακό.
Μπράντον Χάντερ (2006)
Ο Ομπράντοβιτς τον απέκτησε με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα που υπήρχε τότε στη φροντ λάιν του Παναθηναϊκού. Είχε προοπτικές αφού είχε και θητεία στο ΝΒΑ. Το φλουρί που είχε κερδίσει στην πρωτοχρονιάτικη πίτα του Παναθηναϊκού δεν αποδείχθηκε γούρικο γι’ αυτόν, αφού τραυματίστηκε χωρίς να παίξει πολύ στο «τριφύλλι» και απορρίφθηκε από τον «Ζοτς».
Τόνι Ντελκ (2006-2007)
Με πολυετή καριέρα στο ΝΒΑ, κανείς δεν κατάλαβε γιατί ο Τόνι Ντελκ «κατηφόρισε» στην Ευρώπη, αφού όπως φάνηκε δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα. Μάλλον για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα της καριέρας του. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον υποδέχθηκαν με ανθοδέσμες στο αεροδρόμιο, αλλά έφυγε νύχτα. Στην αρχή ο Ομπράντοβιτς προσπάθησε να τον βάλει στο κλίμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά εκείνος δεν μπορούσε να βρει τα πατήματά του. Ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά πήρε το πρώτο τριπλ κράουν της ιστορίας του μέσα στο «σπίτι» του, με έναν ΝΒΑερ απλό θεατή. Από τότε αγνοείται η τύχη του.
Κένεντι Ουίνστον (2007-2008)
Αποκτήθηκε «πακέτο» με τον Στράτο Περπέρογλου από τον Πανιώνιο. Ο Έλληνας φόργουορντ έμεινε για χρόνια, ενώ ο άλλος έφυγε νωρίς. Αυτό που θα θυμούνται από τον Ουίνστον οι φίλοι του Παναθηναϊκού είναι τα τρίποντα που έβαλε απέναντι στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ σε νίκη της ομάδας του, αλλά και κάποιες εντυπωσιακές φάσεις που έβγαζε, εκμεταλλευόμενος τα αλτικά του προσόντα, όπως τα άλεϊ ουπ του.
Μάρκους Χάισλιπ (2010)
Το μόνο καλό του δείγμα ήταν στον τελικό Κυπέλλου του 2010 όταν κράτησε κάποια στιγμή όρθιο τον Παναθηναϊκό, ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει τίποτα παραπάνω, παρ’ ότι είχε καλή απόδοση με τις προηγούμενές του ομάδες. Ο Ομπράντοβιτς, όμως, δεν θέλησε να ασχοληθεί περεταίρω μαζί του.
Ο Ομπράντοβιτς ψάχνει περισσότερο παίκτες που ταιριάζουν στο ευρωπαϊκό στυλ που έχει δημιουργήσει στον Παναθηναϊκό. Αρκετές φορές δοκίμασε να πάρει Αμερικανούς παίκτες, πολλούς από αυτούς στα μέσα της σεζόν μετά από κάποιους τραυματισμούς που είχαν προκύψει, αλλά οι περισσότεροι δεν του βγήκαν. Κυρίως αυτοί που είχαν θητεία και στο NBA, έναν κόσμο που δεν ξέρει καλά ο Σέρβος προπονητής. Ωστόσο οι κανόνες έχουν πάντα τις εξαιρέσεις και κάποιοι αποτέλεσαν «λίρα» εκατό, βοηθώντας τον Παναθηναϊκό να κατακτήσει τίτλους.
Τώρα
Φέτος οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι, δεδομένου ότι αποχωρούν μέχρι νεωτέρας και μειώνουν το μπάτζετ, είναι «αναγκασμένοι» να κοιτάξουν την αμερικανική αγορά, η οποία είναι και συμφέρουσα και μπορεί να βγάλει «λαβράκια». Το θέμα είναι αν ο Ομπράντοβιτς κάνει τη σωστή επιλογή αυτή τη φορά…
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου