Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης.
Αν εξαιρέσουμε την αδύναμη Ιορδανία, το Πουέρτο Ρίκο είναι από ποιοτικής άποψης ο ισχυρότερος από τους αντιπάλους που θα μπορούσε να έχει από το δεύτερο γκρουπ η ελληνική ομάδα.
Μπαρέα, Αρόγιο, Ράμος, Σαντιάγκο, Λι, Μπάλκμαν, Βασάγιο και Σάντσες συνθέτουν ένα ποιοτικό σύνολο, που μένει να φανεί αν θα αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του κι όχι όπως εμφανίστηκε στο τελευταίο Μουντομπάσκετ, όπου... αποχαιρέτησε νωρίς.
Παράλληλα, οι Πορτορικανοί θα είναι ουσιαστικά γηπεδούχοι, αφού παίζουν σε γειτονική χώρα κι αναμένεται-ως λαός που αγαπά το μπάσκετ-να μεταβούν μαζικά στο Καράκας, την ώρα που είναι αμφίβολο αν ακόμη και οι ηρωικοί Πελαργοί θα μπουν στον κόπο και τα πολλά έξοδα για το υπερατλαντικό ταξίδι. Προσθέστε σε αυτό και το ατού που δίνει στο Πουέρτο Ρίκο η διαφορά ώρας, αφού όσες μέρες νωρίτερα κι αν μεταβεί η Εθνική στη Βενεζουέλα, δεν θα έχει προσαρμοστεί πλήρως στη διαφορά 6,5 ωρών μεταξύ των δύο χωρών.
Πέρα από τη φάση των ομίλων, ο προημιτελικός δεν θα είναι σίγουρα απλή υπόθεση. Η ενισχυμένη με τον υγιή πλέον Λίνας Κλέιζα Λιθουανία καλύτερα να αποφευχθεί, αλλά ούτε και η διοργανώτρια Βενεζουέλα θα είναι εύκολη λεία. Με 10.000 φίλους της στο γήπεδο και με όσα συνεπάγεται το πλεονέκτημα της έδρας, ουδείς μπορεί να προδικάσει την πρόκριση της Εθνικής εφόσον ανταμώσει με το συγκρότημα της Καραϊβικής. Κι ασφαλώς το έργο της «επίσημης αγαπημένης» δεν τελειώνει στα προημιτελικά εφόσον προκριθεί, αφού θα χρειαστεί μία νίκη σε δύο ματς, είτε στον ημιτελικό είτε στον μικρό τελικό.
Αλλά...
Αν η Εθνική παρουσιαστεί πλήρης κι όπως μας έχει συνηθίσει, δύσκολα θα χάσει το εισιτήριο για το Λονδίνο. Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά. Ουδείς δείχνει διάθεση να απαρνηθεί τη φανέλα με το εθνόσημο. Σπανούλης και Περπέρογλου επιστρέφουν υγιείς, Σχορτσανίτης και Μαυροκεφαλίδης εμφανίζονται μετανιωμένοι μετά την περσινή εγκατάλειψη της ομάδας, ενώ μένει να φανεί αν Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής θα πειστούν να δηλώσουν διαθέσιμοι. Ο Ηλίας Ζούρος θα δυσκολευτεί αρκετά για να συμπληρώσει το παζλ της ομάδας, ειδικά μετά την πετυχημένη παρουσία στα γήπεδα της Λιθουανίας. Καλύτερα όμως να πονοκεφαλιάζει για το ποιος θα... πρωτομπεί στη δωδεκάδα, παρά να μετρά απώλειες και να ψάχνει λύσεις όπως το περασμένο καλοκαίρι.
Η Εθνική που μάθαμε και αγαπήσαμε, που δεν μας έχει απογοητεύσει πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δείχνει ικανή να φτάσει για τρίτη συνεχή φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και-γιατί όχι;-να διεκδικήσει το μοναδικό παράσημο που λείπει από την πλούσια τροπαιοθήκη της: ένα ολυμπιακό μετάλλιο.
Πηγή: sport-fm.gr
Αν εξαιρέσουμε την αδύναμη Ιορδανία, το Πουέρτο Ρίκο είναι από ποιοτικής άποψης ο ισχυρότερος από τους αντιπάλους που θα μπορούσε να έχει από το δεύτερο γκρουπ η ελληνική ομάδα.
Μπαρέα, Αρόγιο, Ράμος, Σαντιάγκο, Λι, Μπάλκμαν, Βασάγιο και Σάντσες συνθέτουν ένα ποιοτικό σύνολο, που μένει να φανεί αν θα αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του κι όχι όπως εμφανίστηκε στο τελευταίο Μουντομπάσκετ, όπου... αποχαιρέτησε νωρίς.
Παράλληλα, οι Πορτορικανοί θα είναι ουσιαστικά γηπεδούχοι, αφού παίζουν σε γειτονική χώρα κι αναμένεται-ως λαός που αγαπά το μπάσκετ-να μεταβούν μαζικά στο Καράκας, την ώρα που είναι αμφίβολο αν ακόμη και οι ηρωικοί Πελαργοί θα μπουν στον κόπο και τα πολλά έξοδα για το υπερατλαντικό ταξίδι. Προσθέστε σε αυτό και το ατού που δίνει στο Πουέρτο Ρίκο η διαφορά ώρας, αφού όσες μέρες νωρίτερα κι αν μεταβεί η Εθνική στη Βενεζουέλα, δεν θα έχει προσαρμοστεί πλήρως στη διαφορά 6,5 ωρών μεταξύ των δύο χωρών.
Πέρα από τη φάση των ομίλων, ο προημιτελικός δεν θα είναι σίγουρα απλή υπόθεση. Η ενισχυμένη με τον υγιή πλέον Λίνας Κλέιζα Λιθουανία καλύτερα να αποφευχθεί, αλλά ούτε και η διοργανώτρια Βενεζουέλα θα είναι εύκολη λεία. Με 10.000 φίλους της στο γήπεδο και με όσα συνεπάγεται το πλεονέκτημα της έδρας, ουδείς μπορεί να προδικάσει την πρόκριση της Εθνικής εφόσον ανταμώσει με το συγκρότημα της Καραϊβικής. Κι ασφαλώς το έργο της «επίσημης αγαπημένης» δεν τελειώνει στα προημιτελικά εφόσον προκριθεί, αφού θα χρειαστεί μία νίκη σε δύο ματς, είτε στον ημιτελικό είτε στον μικρό τελικό.
Αλλά...
Αν η Εθνική παρουσιαστεί πλήρης κι όπως μας έχει συνηθίσει, δύσκολα θα χάσει το εισιτήριο για το Λονδίνο. Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά. Ουδείς δείχνει διάθεση να απαρνηθεί τη φανέλα με το εθνόσημο. Σπανούλης και Περπέρογλου επιστρέφουν υγιείς, Σχορτσανίτης και Μαυροκεφαλίδης εμφανίζονται μετανιωμένοι μετά την περσινή εγκατάλειψη της ομάδας, ενώ μένει να φανεί αν Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής θα πειστούν να δηλώσουν διαθέσιμοι. Ο Ηλίας Ζούρος θα δυσκολευτεί αρκετά για να συμπληρώσει το παζλ της ομάδας, ειδικά μετά την πετυχημένη παρουσία στα γήπεδα της Λιθουανίας. Καλύτερα όμως να πονοκεφαλιάζει για το ποιος θα... πρωτομπεί στη δωδεκάδα, παρά να μετρά απώλειες και να ψάχνει λύσεις όπως το περασμένο καλοκαίρι.
Η Εθνική που μάθαμε και αγαπήσαμε, που δεν μας έχει απογοητεύσει πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δείχνει ικανή να φτάσει για τρίτη συνεχή φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και-γιατί όχι;-να διεκδικήσει το μοναδικό παράσημο που λείπει από την πλούσια τροπαιοθήκη της: ένα ολυμπιακό μετάλλιο.
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου