Η φετινή αποκάλυψη του ΠΑΟΚ ακούει στο όνομα Έργκους Κάτσε. Ο 19χρονος
χαφ έχει καταφέρει με την αγωνιστική του συνέπεια να αποτελεί πλέον ένα
βασικότατο «γρανάζι» της «ασπρόμαυρης» μηχανής, σε σημείο που η απουσία
του λόγω καρτών να κρίνεται σημαντική. Ο άνθρωπος που… τρέχει για όλους
μέσα στο γήπεδο μίλησε στο «Μ» για τη νίκη επί της ΑΕΚ, για τον κόσμο
και τους συμπαίκτες του, για τις ομοιότητές του με τον Βιτόλο, αλλά και
για την ανανέωση του συμβολαίου του που επίκειται σύντομα να συμβεί…
Εργκούς, άλλη μια νίκη, δύσκολη και πλέον είστε μόνοι δεύτεροι...
«Μέχρι
τώρα η ομάδα πάει πολύ καλά, ανεβήκαμε στη δεύτερη θέση. Αυτό όμως δεν
αρκεί. Πρέπει να συνεχίσουμε εβδομάδα με βδομάδα να δουλεύουμε για να
βελτιωνόμαστε συνεχώς. Είμαστε μια καινούρια ομάδα, με νέα πρόσωπα και
πρέπει να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά για να φτάσουμε ψηλότερα».
- Η εμφάνιση της ομάδας ήταν κακή. Θεωρείς ότι ήταν μια παρένθεση ή να ανησυχεί ο κόσμος;
«Όντως
δεν ήμασταν καλοί. Ήταν δύσκολο το παιχνίδι, γιατί η ΑΕΚ κατέβηκε με 11
στην άμυνα. Καθίσανε πίσω και είναι πολύ δύσκολο να διασπάσεις τέτοια
άμυνα. Έστω κι έτσι όμως καταφέραμε να νικήσουμε και αυτό είναι που
μετράει. Έχουμε πολύ καλή ομάδα και στα επόμενα παιχνίδια θα δείξουμε
καλύτερο πρόσωπο».
- Το Σάββατο ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει την Κέρκυρα,
εσύ θα είσαι απών λόγω καρτών. Πως αισθάνεσαι που μετά από καιρό θα
δεις αγώνα από την τηλεόραση;
«Εντάξει, έτσι είναι το ποδόσφαιρο, οι
απουσίες είναι και αυτές μέσα στο πρόγραμμα. Οι συμπαίκτες μου και ο
προπονητής ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να πάρουν τη νίκη μέσα στην
Κέρκυρα».
- Στη μεσαία γραμμή έχεις για συμπαίκτες ποδοσφαιριστές
αξίας, με προσωπικότητα και ποιότητα. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για
έναν νεαρό παίκτη;
«Ο Λάζαρ, με τον οποίο παίζω τόσο καιρό μαζί στο
κέντρο, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Όπως και ο Φωτάκης, αλλά και οι
υπόλοιποι. Εάν έχεις καλούς συμπαίκτες, παίζεις και συ καλά. Για τον
Γκαρσία, τι να πω… Αισθάνομαι τυχερός και χαρούμενος που τον έχω
συμπαίκτη και όταν απουσιάζει καλούμαι να καλύψω το κενό του».
Όταν πρωτοεμφανίστηκες στο προσκήνιο, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν ότι ο ΠΑΟΚ βρήκε το νέο Βιτόλο…
«Όταν
ήμουν στη β? ομάδα παρακολουθούσα πολύ τον Βιτόλο, πως έπαιζε και πως
κινούταν μέσα στο γήπεδο, επειδή έβλεπα ότι έχουμε τα ίδια στοιχεία σαν
ποδοσφαιριστές και παίζουμε στην ίδια θέση. Πάντα μου άρεζε σαν παίκτης.
Έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά, πολλά τρεξίματα, κόβουμε, καλύπτουμε
χώρους, παίζουμε με δύναμη. Πέρα από όλα αυτά, προσπαθώ να είμαι καλός
και δημιουργικά, να φτάνω στην αντίπαλη περιοχή και όποτε μου δοθεί η
δυνατότητα να δοκιμάζω το πόδι μου».
- Παρά το νεαρό της ηλικίας σου, εντός αγωνιστικού χώρου, μοιάζεις σαν ένας έμπειρος μέσος…
«Δεν
αγχώνομαι όταν παίζω με πολύ κόσμο. Απεναντίας. Δεν καταλαβαίνω τίποτα,
μπαίνω στο γήπεδο και είμαι προσηλωμένος στο παιχνίδι και σε αυτά που
πρέπει να κάνω με βάση τις οδηγίες του προπονητή».
- Ο κόσμος επιστρέφει ξανά στην Τούμπα στα τελευταία παιχνίδια...
«Είναι
διαφορετικά να παίζεις σε γεμάτη Τούμπα, απ' ότι σε μισοάδεια. Βοηθάει
πολύ και όταν παίζεις και βλέπεις όλους αυτούς γύρω σου να φωνάζουν για
σένα, σου δίνει επιπλέον δύναμη και ενέργεια. Τους θέλουμε κοντά μας
μαζικά σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτου αντιπάλου».
- Έχετε ξεπεράσει τον αποκλεισμό από τη Ραπίντ;
«Ήταν
ένα δύσκολο σημείο για εμάς, αποκλειστήκαμε τόσο νωρίς από το Γιουρόπα
Λιγκ, αλλά πιστεύω ότι το έχουμε ξεπεράσει. Αφοσιωθήκαμε πια στο
πρωτάθλημα, που είναι ο στόχος μας, όπως και το κύπελλο όταν έρθει η
ώρα».
- Ποιες οι σκέψεις σου σε εθνικό επίπεδο;
«Δεν προέχει
αυτό στο μυαλό μου. Θέλω πρώτα να καθιερωθώ στον ΠΑΟΚ, να πετύχω
πράγματα με την ομάδα μου και μετά θα δω το θέμα της Εθνικής».
-
Το συμβόλαιό σου με τον ΠΑΟΚ σύντομα ολοκληρώνεται. Σε ποιο σημείο
βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση και ποια είναι η δική σου
επιθυμία;
«Έχουμε ήδη συζητήσει και μέσα στην εβδομάδα θα έχουμε εξελίξεις. Φυσικά θέλω να συνεχίσω στον ΠΑΟΚ. Από τώρα θα φύγω;».
-
Είσαι από πολύ μικρός στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ και ανήκεις σε μια
μεγάλη φουρνιά παικτών, που ήσασταν μαζί στην Κ17 και στην Κ20…
«Βασικός
στόχος μας σαν παίκτες στις ομάδες των νέων ήταν να φτάσουμε να
παίξουμε στη μεγάλη ομάδα. Και με όλα τα παιδιά που τώρα βλέπουμε στην
ομάδα, τον Πέλκα, τον Ιντζίδη, τον Σταφυλίδη, τον Παναγιωτούδη, τον
Κίτσιου, ήμασταν μαζί από μικροί. Δεν είναι τυχαίο, ούτε μας κάνουν
χάρη. Φτάσαμε ως εδώ μέσα από σκληρή δουλειά. Από δω και πέρα, εξαρτάται
από τον καθένα τι θα κάνει στη συνέχεια. Εξαρτάται από τα πόδια του».
- Έχοντας διανύσει αυτή τη διαδρομή των «ασπρόμαυρων» ακαδημιών, τι θα ήθελες να πεις στα επόμενα νέα παιδιά που έρχονται...
«Να
δουλεύουν όσο πιο πολύ και σκληρά μπορούν, ειδικά στην Ελλάδα τώρα που
είναι δύσκολοι οι καιροί. Να έχουν πίστη και να μην τα παρατάνε εύκολα».
-
Όταν είχες παίξει στις Σέρρες, πριν από περίπου δύο χρόνια, φανταζόσουν
ότι τόσο γρήγορα θα ήσουν βασικός στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ;
«Δεν το
περίμενα τόσο γρήγορα, αλλά μέσα μου πίστευα ότι θα παίξω κάποια στιγμή
στον ΠΑΟΚ. Στο ματς εκείνο ήμουν 17 ετών, ήταν το πρώτο μου ματς με τους
μεγάλους, έβλεπα το χόρτο, τον κόσμο, μπήκα στο 68' και στην αρχή
δυσκολεύτηκα να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε. Δεν έπαιξα μπάλα! Ήταν
μοναδική εμπειρία. Πέρσι πήγα στην Επανομή δανεικός, και ανυπομονούσα να
περάσει ο χρόνος για να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ».
- Θεωρείς ότι ωφελήθηκες με το δανεισμό σου στην Αναγέννηση Επανομής;
«Πιστεύω
ότι τα παιδιά στα 17 και στα 18 τους χρόνια, είναι καλύτερα να
αγωνίζονται στη Β' Εθνική, γιατί έχει ομάδες με παίκτες επιπέδου Α'
Εθνικής. Επαγγελματίες, πιο έμπειρους και δυνατούς. Είναι καλό να πας
ένα χρόνο δανεικός, αλλά δεν πρέπει να απογοητευτείς. Κι εγώ στην αρχή
το έβλεπα μειωτικά, αλλά δεν είναι έτσι. Εκεί φαίνεται ο χαρακτήρας του
παίκτη. Ωφελήθηκα πάρα πολύ».
Ο Λόμης, ο Δώνης
και το… φαινόμενο
- Θα ήθελες να ευχαριστήσεις κάποιον ή κάποιους που σε βοήθησαν στην καριέρα σου;
«Καταρχάς
τον κ. Λόμη, που με έφερε στον ΠΑΟΚ όταν ήμουν 11 χρονών. Μου είχε πει
τότε… «μπορείς να σώσεις την οικογένειά σου». Ευχαριστώ τους προπονητές
με τους οποίους συνεργάστηκαν, τους κ.κ. Μαλιούφα, Αλεξίου, Δανιηλίδη,
Κολομπούρδα, Χάβο, και κυρίως τώρα τον κ. Δώνη, ο οποίος μου έχει δώσει
αυτή τη μεγάλη ευκαιρία και παίζω. Είναι ο άνθρωπος που με έχει βοηθήσει
πάρα πολύ».
- Ποιον ποδοσφαιριστή είχες για πρότυπο από μικρός;
«Κάποιον
που δεν έπαιζε στη θέση μου. Τον Ρονάλντο, το φαινόμενο. Είμαι με τη
Βραζιλία, μου άρεζε ο Ρονάλντο και μετά ο Ροναλντίνιο. Τώρα θαυμάζω τους
Ινιέστα και Τσάβι. Δεν μπορείς να τους πιάσεις ποτέ!».
«Παράδειγμα για εμάς ο Κλάους»
«Ο
Κλάους είναι ένας παίκτης που πριν από λίγο καιρό ήταν στη θέση μας,
εμάς των νεαρών, που προερχόμαστε από τα τμήματα υποδομής. Όπως βλέπουμε
έχει γίνει και αρχηγός στην ομάδα και αυτό είναι ένα μήνυμα για εμάς
ότι μπορούμε να φτάσουμε τόσο ψηλά. Είναι ένας φοβερός επιθετικός,
ειδικότερα μέσα στην περιοχή. Από την αρχή του πρωταθλήματος μας έχει
βοηθήσει τα μέγιστα, αφού σκοράρει συνεχώς».
Ο αδερφικός του φίλος Ανδρέας
Ο
καλύτερος φίλος του Κάτσε, που μπορεί να χαρακτηριστεί αδερφικός, είναι
ο πρώτος του ξάδερφος Ανδρέας Κοκότ. Μαζί μεγαλώσανε, μαζί περάσανε
δύσκολες στιγμές, ερχόμενοι από την Αλβανία, και συνεχίζουν σαν αδέρφια.
Ο Κάτσε ήρθε μόλις στα δύο του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο 23χρονος
πλέον ξάδερφος του Ανδρέας, πρώην αθλητής στίβου, πέρασε δύσκολες
στιγμές λόγω ασθένειας, την οποία όμως με τις κατάλληλες θεραπείες
νίκησε. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα ζωής που ο Εργκούς
λαμβάνει από τον ξάδερφό του, αντλώντας ακόμη μεγαλύτερη εσωτερική
δύναμη, η οποία προστίθεται στον ήδη σφυρηλατημένο χαρακτήρα του.
πηγή: metrosport.gr
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου