Δεκαετίες αργότερα, αφού η ζωή πληρώνει με το ίδιο νόμισμα, ο Λουκάς Βύντρα ανατέλλει για τον Ολυμπιακό, ως ιδανική περίπτωση… «γενίτσαρου», μεταφέροντας στο νέο του ορμητήριο, τον πολυετή θυμό που έκρυβε στα εσώψυχα του για την άδικη και αχάριστη συμπεριφορά του «Φορέα» ή του… «τραυματιοφορέα», του οποιουδήποτε τέλος πάντων που δεν αναγνώριζε συστηματικά, πολλά, πάρα πολλά κιλά τίμιου ιδρώτα που έχυνε αυτός ο ποδοσφαιριστής όλα αυτά τα χρόνια με το «τριφύλλι» στο στήθος.
Ο Βύντρα έπεσε δύο φορές θύμα στον Παναθηναϊκό. Τη μία από μερίδα οπαδών του «πετάλου», που τον διαπόμπευαν επανειλημμένα με τη στάμπα του «παιδιού του Βαρδινογιάννη» - για να μην αναφερθώ και στην αμφισβήτηση των πρώτων χρόνων περί της ποδοσφαιρικής του αξίας ώσπου τους έβαλε τα γυαλιά και έγινε αναντικατάστατος, βασική μονάδα και σταθερά πολύτιμη αξία των «πρασίνων», αλλά και μετέπειτα, μέχρι σήμερα, της Εθνικής Ομάδας – και την άλλη από την τωρινή διοίκηση.
Η οποία προκειμένου να τον φέρει στα πρόθυρα εγκατάλειψης της Παιανίας για να αποφύγει να του καταβάλει τα συμφωνηθέντα ποσά της σύμβασής του, δεν δίστασε να τον στοχοποιήσει, συμπλέοντας με κάποιους σκληροπυρηνικούς και βάζοντας φωτιά στις εξέδρες, ανάβοντας το φυτίλι του εσωτερικού διχασμού!
Βέβαια για τον πρόεδρο του ΠΑΟ και τους συνεργάτες του στη διοίκηση, με τις «πεφωτισμένες ιδέες», ισχύει το «όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες», γι’ αυτό και τώρα παθαίνουν… την πλάκα του αιώνα. Πληρώνοντας αδρά, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τον Βύντρα, βλέποντας τον να παίζει το επόμενο διάστημα αντίπαλός τους και πού; Με τα χρώματα του «αιώνιου εφιάλτη» του Γιάννη Αλαφούζου: Του Ολυμπιακού, του Μαρινάκη!
Τριπλό το κακό εν ολίγοις. Σε εποχές που τα ταμεία της ΠΑΕ είναι άδεια, η εκταμίευση για τον πρώην «πράσινο» Βύντρα, θα «πονάει» κάθε μήνα που θα καταβάλλονται οι δόσεις της αποζημίωσης και θα είναι και «ερυθρόλευκος» ο παίκτης, στην αγκαλιά του ανθρώπου που αποτελεί τον νούμερο 1 εχθρό της διοίκησης Αλαφούζου. Μιλάμε για ήττα (μαζί με τη νέα γκάφα) ολκής!
Πού να βρει κανείς μέρος να κρυφτεί, εν ολίγοις!..
Είναι και πασπαρτού
Αυτά όμως είναι τα παρεπόμενα του «μεγάλου Bazaar» που έχει ενσκήψει τελευταία στον ΠΑΟ και τον οδηγούν με πάσα βεβαιότητα στην απόλυτη σμίκρυνση του συλλόγου με διωγμούς διεθνών ποδοσφαιριστών, επαγγελματιών «Α’ διαλογής» και αντικατάστασή τους από άλλους, φτηνούς «τιμολογιακά», υποδεέστερους, εντελώς αμφιβόλου ποιότητας, «δευτεράτζες» που λέει ο λαός.
Για τον Ολυμπιακό η απόκτηση του Λουκά Βύντρα είναι ακόμα μία κίνηση μέσα σε μια εβδομάδα που στέφεται από απόλυτη επιτυχία. Είναι ένα τρίτο γερό χτύπημα επίδειξης ικανότητας των διοικούντων και ωφέλειας φυσικά της ομάδας.
Χρονικά επιτεύχθηκε το «δέσιμο» του Μήτρογλου έως το 2016, μετά η παραμονή του «τρομοκράτη» Ραφίκ Τζεμπούρ στον Πειραιά και τώρα έρχεται η μεταγραφή του Λουκά Βύντρα.
Με τον διεθνή αμυντικό οι «ερυθρόλευκοι» κλείνουν στο δεξί άκρο το κενό (το όποιο κενό γιατί ο Βύντρα αγωνιστικά την τελευταία διετία ήταν ανώτερος, πιο φορμαρισμένος διαχρονικά) του Τοροσίδη, ενώ παράλληλα με την πολυχρησιμότητα του ομογενή από την Τσεχία, ενισχύονται με back up τόσο για τη γραμμή των χαφ (θέση κόφτη) όσο και για το ρόλο του στόπερ, ασχέτως αν εκεί διαθέτουν αρτιότητα και δεδομένη υπεροπλία με Μανωλά, Κοντρέρας, Σιόβα, Παπάζογλου και, φυσικά, Αβραάμ Παπαδόπουλου.
Ο Βύντρα θα γίνει 32 ετών σε λίγες ημέρες, είναι στο ζενίθ της ποδοσφαιρικής διαδρομής του, ιδιαίτερα ώριμος και σταθερή επιλογή του Σάντος στην Εθνική, ενώ το αθλητικό στυλ, τα φυσικά προσόντα αλλά και η θέση του – προεξέχουσας της υγείας ασφαλώς – προοιωνίζουν πολλά περιθώρια προσφοράς σε βάθος διετίας και τριετίας ακόμα.
Ο Λουκάς Βύντρα, είπαμε εξάλλου: Θα έχει πάντα βαθιά ριζωμένο μέσα του, ένα πολυποίκιλο «γαμώτο». Και ο θυμός είναι κακό πράμα. Άμα δεν εξωτερικευθεί, θα… σκάσει ο άνθρωπος. Κι άμα είσαι πεισματάρης σαν αυτόν, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο…
Υ.Γ.: Άλλο ήταν ο Κυργιάκος. Εκείνος είχε προκαλέσει με καμώματα και λόγια τους Ολυμπιακούς. Άλλο πράμα πάλι ήταν ο Τζιόλης. Μετρίων δυνατοτήτων ποδοσφαιριστής. Ο Βύντρα πρώτης γραμμής παίκτης, αρχηγός του Παναθηναϊκού, επαγγελματίας με σκυμμένο κεφάλι, αγαπητός σε όλους τους προπονητές που πέρασαν από Παιανία αλλά και Εθνική, ήσυχο παιδί και κύριος. Μαχητής μέσα στο ματς, έδινε την ψυχή του, ωστόσο ουδέποτε υπήρξε εριστικός, ύπουλος ή οτιδήποτε άλλο.
Υ.Γ.1: Έτσι, ρε Αντώνη. Δεν στέλνεις ένα dvd στον Ζαρντίμ για να του δείξεις πώς, πότε και πόσο άνετα, δίνονται λεπτά συμμετοχής στους αναπληρωματικούς και στα νέα παιδιά; Και πώς κάποτε πρέπει να αναπαύονται κάποιοι άλλοι (Χολέβας, Μανιάτης, κλπ.) που δεν έχουν σταματήσει να τρέχουν από τον Ιούλιο!
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου