«Κάνε μια ευχή, πριν σβήσεις τα κεράκια». Ότι –περίπου- λένε οι
γονείς στα παιδιά τους, πάνω από μια τούρτα γενεθλίων, νιώθουν πως
ακούν και οι οπαδοί της Λίβερπουλ από τους θρύλους του συλλόγου.
Το england365.gr τοποθετεί το 121ο κεράκι στο γλυκό των «reds» και εύχεται χρόνια πολλά στην κόκκινη πλευρά του Μέρσεϊσαϊντ.
Η περίοδος στο «Anfield» δεν είναι η πιο ένδοξη. Χιλιοειπωμένα και για τους οπαδούς της ομάδας, τόσο εντός Νησιού, όσο και εκτός, αρχίζει να γίνεται ενοχλητικό. Εάν δεν έχει γίνει, ήδη, δηλαδή.
Τα χρόνια που διανύουμε δεν θα χωρούν σε μελλοντικά αφιερώματα. Βλέπετε, σπάνια μνημονεύεται η περίοδος όταν μπαίνουν τα θεμέλια σε ένα οικοδόμημα. Όλοι κοιτούν την κορυφή, το έτοιμο «σπίτι», την πολυτέλεια μετά το χτίσιμο. Το Fenway Sports Group, ο Μπρένταν Ρότζερς και γενικά όλη η οικογένεια της Λίβερπουλ δείχνουν πως δουλεύουν αρμονικά στο χτίσιμο της νέας ομάδας. Κι όσο κι αν ακούγεται βαρετό, ενοχλητικό και χιλιοειπωμένο ζητούν υπομονή.
Κάθε αρχή και δύσκολη
Η Λίβερπουλ «γεννήθηκε» περίπου από… σύμπτωση. Μετά την αποχώρηση της Έβερτον από το «Άνφιλντ» λόγω αύξησης ενοικίου, ο ιδιοκτήτης Τζον Χόουλντινγκ βρέθηκε με ένα γήπεδο και χωρίς ομάδα στα χέρια. Έτσι το 1892 αποφάσισε να δημιουργήσει ο ίδιος μία ομάδα, δίχως ποτέ να μπορεί να φανταστεί καν τι θα επακολουθούσε…
Ο Τζον Μακ Κένα διορίστηκε προπονητής και υπέγραψε 13 Σκωτσέζους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ενώ αρχικά-μετά την απόρριψη της αίτησης συμμετοχής στο εθνικό πρωτάθλημα-αγωνιζόταν στα τοπικά. Την πρώτη χρονιά χρίστηκε πρωταθλήτρια και την δεύτερη κυπελλούχος κερδίζοντας την συμπολίτισσα κι έκτοτε αιώνια αντίπαλο Έβερτον στον τελικό, επιτυχίες που της χάρισαν την «προαγωγή» στο εθνικό πρωτάθλημα. Η ιστορία είχε πάρει πλέον το δρόμο της.
Ξεκίνησε από τη δεύτερη κατηγορία, τερμάτισε το πρωτάθλημα αήττητη και κέρδισε την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, ενώ το 1896 τα χρώματα της ομάδας άλλαξαν από μπλε και άσπρο σε κόκκινο και άσπρο. Το 1901 η Λίβερπουλ κερδίζει για πρώτη φορά το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας, πράγμα που θα καταφέρει ξανά το 1906, ενώ το 1914 έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας χάνοντας από την Μπέρνλι. Τους διαδοχικούς τίτλους το 1922 και το 1923 ακολούθησε μία ανομβρία τίτλων μέχρι το 1947, ενώ τον υποβιβασμό του 1953 διαδέχτηκε η απόφαση που έμελε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας της: η πρόσληψη του Μπιλ Σάνκλι. Προχώρησε σε ριζικές αλλαγές στο δυναμικό και τη δομή του συλλόγου, επανέφερε τους «κόκκινους» στη μεγάλη κατηγορία το 1962 και στην κορυφή του πρωταθλήματος δύο χρόνια μετά.
Η συνέχεια, λίγο πολύ γνωστή. Η Λίβερπουλ είναι πιο πετυχημένη βρετανική ομάδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο με έντεκα τίτλους και συνολικά είκοσι παρουσίες σε διεθνείς τελικούς, ενώ με τα 18 της πρωταθλήματα έχασε μόλις πέρυσι την πρωτοκαθεδρία από τη Μαν. Γιουνάιτεντ.
Οι τραγικές στιγμές
Η ομάδα του Λάνκασαϊρ έχει συνδεθεί με δύο από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Η πρώτη έγινε το 1985 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο «Χέιζελ» όπου 39 οπαδοί ποδοπατήθηκαν και η δεύτερη έγινε στο «Χίλσμπορο» (Hillsborough) το 1989 όπου 96 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 766 τραυματίστηκαν. Μετά τα γεγονότα στο Χέιζελ οι αγγλικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για 5 χρόνια, ενώ η Λίβερπουλ για έξι.
Η Λίβερπουλ κλείνει σήμερα τα 121 της χρόνια και οι οπαδοί της κλείνουν τα μάτια, κάνουν ευχή και φυσούν. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζει η αγαπημένη τους ομάδα δεν θα σταματήσουν ποτέ να τραγουδούν «You’ ll never walk alone».
πηγή: www.england365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου