Ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει για την επιβλητική εμφάνιση του
Παναθηναϊκού κόντρα στην Άλμπα, το διπλό της Μάλαγα στη Ρεάλ που
μετρίασε τα χαμόγελα και τον «τελικό» με την Μπάμπεργκ που ακολουθεί.
Είναι πραγματικό άδικο τη βραδιά που ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε ίσως
την πιο ολοκληρωμένη εμφάνισή του στη φετινή Ευρωλίγκα, ο φακός να
στρέφει τη λάμψη του στην σκοτεινή πλευρά της νίκης του επί της Αλμπα. Η
κριτική δε γίνεται με βάση τη δυναμικότητα του αντιπάλου. Και σε άλλες
περιπτώσεις αντιμετώπισε ομάδες υποδεέστερες, αλλά αγκομάχησε μέχρι να
τοποθετήσει στο ντοσιέ το γλυκό ροζ φύλλο αγώνα. Δυστυχώς για τους
παίκτες του Πεδουλάκη και για τον ίδιο βεβαίως, το αποτέλεσμα της Μάλαγα
κερδίζει την πηχυαίο τίτλο, που αποτυπώνεται με πράσινα χρώματα. Κι όχι
του Παναθηναϊκού, που (παρά την εξαιρετική απόδοσή του) έπραξε το
αυτονόητο, αλλά της Μάλαγα, το αποτέλεσμα της οποίας έκανε τη βαθμολογία
του ομίλου να χορεύει όπως το youtube όταν γίνεται αναζήτηση του
"Harlem Shake". Στον αθλητισμό η δικαιοσύνη κρίνεται μέσα στο παρκέ και
αποθεώνεται στο φινάλε. Ειδικά στο μπάσκετ.
Αν η Μάλαγα καταφέρει να υποσκελίσει τον Παναθηναϊκό θα έχει πάρει δίκαια την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αν όχι, τότε, δικαίως θα πάει σπίτι της, παρά τις μεγάλες νίκες εκτός έδρας κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και την Ρεάλ, τις πιο μεγάλες νίκες εκτός έδρας που έχει πετύχει φέτος ομάδα της Ευρωλίγκα από την αρχή της διοργάνωσης. Πιθανώς, να μην της φανούν αρκετές. Σε σενάρια συνωμοσιολογίας δε θα διεκδικήσω κάποιο ρόλο. Χαμένος χρόνος! Και είναι πολύτιμος! Αν ο Παναθηναϊκός ήθελε, ας έκανε αυτό που μπορούσε, ώστε στην παρούσα φάση να μην έχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Η νίκη επί της Μάλαγα την προηγούμενη εβδομάδα ήταν καλά κρυμμένη στο τσεπάκι του στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Δεν ευθύνεται κανείς για την τελική ήττα του, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε.
Η Μάλαγα είναι η απόλυτη πρωταγωνίστρια στο θρίλερ που εξελίσσεται τις τελευταίας δύο εβδομάδες και ο Παναθηναϊκός το θήραμα που για λίγο καιρό ξαποσταίνει και πριν τραγουδήσει η χοντρή κάθε βράδυ βλέπει τον ιδρώτα του να κυλάει παγωμένος στο μέτωπό του. Ετσι συνέβη στην Ανδαλουσία προ 7ημέρου, έτσι συνέβη και σήμερα στο ΟΑΚΑ... Εκεί όπου οι παίκτες του Πεδουλάκη, χωρίς επί της ουσίας να υστερήσει κανείς, παρήγαγαν εξαιρετικό μπάσκετ, έβγαλαν φάσεις, πότισαν με αυτοπεποίθηση το παρκέ καταθέτοντας χαρακτήρα ομάδας που δικαιούται να βρίσκεται στους "8". Ο λογαριασμός όμως έμεινε απλήρωτος. Στο ΟΑΚΑ η ατμόσφαιρα (περνούσε κι από την τηλεόραση) ήταν... περίεργη, αφού το χαμόγελο έσβησε απότομα. Δεν ήταν απλά μία νίκη για τη Μάλαγα. Ηταν Η νίκη! Το αποτέλεσμα που ανατρέπει το κυριαρχικό δικαίωμα του τριφυλλιού για την πρόκριση, που πλέον γίνεται γκρίζα ζώνη.
Πιστεύω ότι εν τέλει, η πρόκριση θα κριθεί στο τελευταίο δευτερόλεπτο, του τελευταίου αγώνα της φάσης των "16", εκεί όπου ο Παναθηναϊκός (προβλέπω προσωπικά) ότι θα έχει το αβαντάζ της αυτονομίας. Αν κερδίσει την ΤΣΣΚΑ η Μάλαγα θα πάει σπίτι της. Οι Ισπανοί θα βρίσκονται σε πιο εύκολη θέση αφού υποδέχονται την Αλμπα εκείνη την ημέρα, αλλά η τύχη του θα είναι αναπαυμένη στα χέρια του Διαμαντίδη. Κι αυτό θα διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο.
Μέσα στο ΟΑΚΑ, οι πράσινοι έχουν κατακτήσει το δικαίωμα να πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν. Ακόμα και την ΤΣΣΚΑ, σημειώνοντας σαν SOS στις πανελλήνιες εξετάσεις το γεγονός ότι η πίεση θα είναι τεράστια. Μία πίεση που δεν θα έχει η Μάλαγα (παίζοντας με έναν αδύναμο αντίπαλο). Μία πίεση που δε γνωρίζουμε σήμερα, αν θα υπάρχει στην ΤΣΣΚΑ. Ο κίνδυνος δηλαδή να κατρακυλήσει στην τέταρτη θέση σε περίπτωση ήττας. Είναι κι αυτό ένα σενάριο.
Ακριβώς σε μία εβδομάδα, η εικόνα θα είναι πιο ξεκάθαρη. Το παιχνίδι της Μάλαγα με την ΤΣΣΚΑ είναι το πιο σημαντικό, όσο για τον Παναθηναϊκό, το κρισιμότερο ματς, δεν είναι αυτό με τη Ρεάλ, αλλά εκείνο που θα έρθει σε δύο εβδομάδες, απέναντι στην Μπάμπεργκ εκτός έδρας. Οι Γερμανοί είναι σκληρά καρύδια, έστω κι αν δεν έχουν ακόμα πετύχει μία νίκη. Θέλουν να την πετύχουν σαν το σκαλπ που θέλει να τραβήξει ο αποκαμωμένος πολεμιστής. Αυτό είναι το ματς - παγίδα για τους πράσινους. Κι τελικά όλα πάνε στο τελικό των τελικών με την ΤΣΣΚΑ, εκεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του θα κάνουν αυτό που πρέπει.
Αν η Μάλαγα καταφέρει να υποσκελίσει τον Παναθηναϊκό θα έχει πάρει δίκαια την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αν όχι, τότε, δικαίως θα πάει σπίτι της, παρά τις μεγάλες νίκες εκτός έδρας κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και την Ρεάλ, τις πιο μεγάλες νίκες εκτός έδρας που έχει πετύχει φέτος ομάδα της Ευρωλίγκα από την αρχή της διοργάνωσης. Πιθανώς, να μην της φανούν αρκετές. Σε σενάρια συνωμοσιολογίας δε θα διεκδικήσω κάποιο ρόλο. Χαμένος χρόνος! Και είναι πολύτιμος! Αν ο Παναθηναϊκός ήθελε, ας έκανε αυτό που μπορούσε, ώστε στην παρούσα φάση να μην έχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Η νίκη επί της Μάλαγα την προηγούμενη εβδομάδα ήταν καλά κρυμμένη στο τσεπάκι του στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Δεν ευθύνεται κανείς για την τελική ήττα του, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε.
Η Μάλαγα είναι η απόλυτη πρωταγωνίστρια στο θρίλερ που εξελίσσεται τις τελευταίας δύο εβδομάδες και ο Παναθηναϊκός το θήραμα που για λίγο καιρό ξαποσταίνει και πριν τραγουδήσει η χοντρή κάθε βράδυ βλέπει τον ιδρώτα του να κυλάει παγωμένος στο μέτωπό του. Ετσι συνέβη στην Ανδαλουσία προ 7ημέρου, έτσι συνέβη και σήμερα στο ΟΑΚΑ... Εκεί όπου οι παίκτες του Πεδουλάκη, χωρίς επί της ουσίας να υστερήσει κανείς, παρήγαγαν εξαιρετικό μπάσκετ, έβγαλαν φάσεις, πότισαν με αυτοπεποίθηση το παρκέ καταθέτοντας χαρακτήρα ομάδας που δικαιούται να βρίσκεται στους "8". Ο λογαριασμός όμως έμεινε απλήρωτος. Στο ΟΑΚΑ η ατμόσφαιρα (περνούσε κι από την τηλεόραση) ήταν... περίεργη, αφού το χαμόγελο έσβησε απότομα. Δεν ήταν απλά μία νίκη για τη Μάλαγα. Ηταν Η νίκη! Το αποτέλεσμα που ανατρέπει το κυριαρχικό δικαίωμα του τριφυλλιού για την πρόκριση, που πλέον γίνεται γκρίζα ζώνη.
Πιστεύω ότι εν τέλει, η πρόκριση θα κριθεί στο τελευταίο δευτερόλεπτο, του τελευταίου αγώνα της φάσης των "16", εκεί όπου ο Παναθηναϊκός (προβλέπω προσωπικά) ότι θα έχει το αβαντάζ της αυτονομίας. Αν κερδίσει την ΤΣΣΚΑ η Μάλαγα θα πάει σπίτι της. Οι Ισπανοί θα βρίσκονται σε πιο εύκολη θέση αφού υποδέχονται την Αλμπα εκείνη την ημέρα, αλλά η τύχη του θα είναι αναπαυμένη στα χέρια του Διαμαντίδη. Κι αυτό θα διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο.
Μέσα στο ΟΑΚΑ, οι πράσινοι έχουν κατακτήσει το δικαίωμα να πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν. Ακόμα και την ΤΣΣΚΑ, σημειώνοντας σαν SOS στις πανελλήνιες εξετάσεις το γεγονός ότι η πίεση θα είναι τεράστια. Μία πίεση που δεν θα έχει η Μάλαγα (παίζοντας με έναν αδύναμο αντίπαλο). Μία πίεση που δε γνωρίζουμε σήμερα, αν θα υπάρχει στην ΤΣΣΚΑ. Ο κίνδυνος δηλαδή να κατρακυλήσει στην τέταρτη θέση σε περίπτωση ήττας. Είναι κι αυτό ένα σενάριο.
Ακριβώς σε μία εβδομάδα, η εικόνα θα είναι πιο ξεκάθαρη. Το παιχνίδι της Μάλαγα με την ΤΣΣΚΑ είναι το πιο σημαντικό, όσο για τον Παναθηναϊκό, το κρισιμότερο ματς, δεν είναι αυτό με τη Ρεάλ, αλλά εκείνο που θα έρθει σε δύο εβδομάδες, απέναντι στην Μπάμπεργκ εκτός έδρας. Οι Γερμανοί είναι σκληρά καρύδια, έστω κι αν δεν έχουν ακόμα πετύχει μία νίκη. Θέλουν να την πετύχουν σαν το σκαλπ που θέλει να τραβήξει ο αποκαμωμένος πολεμιστής. Αυτό είναι το ματς - παγίδα για τους πράσινους. Κι τελικά όλα πάνε στο τελικό των τελικών με την ΤΣΣΚΑ, εκεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του θα κάνουν αυτό που πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου