Όταν φτάνει η ώρα ενός αγώνα μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, η λέξη πόλεμος είναι αυτη που χρησιμοποιείται συχνότερα για να χαρακτηρίσει την ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης αναμέτρησης.
Ομως η ιστορία έρχεται να μας διδάξει πως το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι η αφορμή για την ειρήνη. Η «ανακωχή των Χριστουγέννων» του 1914 μπορεί για κάποιους να αποτελεί ένα ωραίο παραμύθι που αναδεικνύει το πνεύμα των ημερών, ωστόσο οι ιστορικοί με βάση έγγραφα και μαρτυρίες και από τις δυο πλευρές επιβεβαιώνουν πως συνέβη πραγματικά.
Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη μέρα που οι πιο ισχυρές πολεμικές «μηχανές» του κόσμου αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλλειμα, από το να σκοτώνονται μεταξύ τους και γιόρτασαν τη γέννηση του Χριστού.
Όλα ξεκίνησαν όταν μερικοί Γερμανοί στρατιώτες, στην περιοχή του Ιπρ, αποφάσισαν ότι θα ήταν καλή ιδέα να στολίσουν τη δικιά τους πλευρά των χαρακωμάτων. Ετσι έβαλαν μικρά κεράκια στα δέντρα και άρχισαν να τραγουδούν κάλαντα. Από την άλλη πλευρά κάποιοι Βρετανοί αντιλήφθηκαν και άρχισαν και αυτοί να τραγουδούν στη δική τους γλώσσα. Όλα αυτά συνέβαιναν ενώ η κάθε πλευρά ήταν κρυμμένη, φοβούμενη ότι αν κάποιος έκανε το πρώτο βήμα και άφηνε τη θέση του, θα είχε κάνει και το μοιραίο λάθος.
Κάτι τέτοιο δεν συνέβη αφού μετά από λίγη ώρα άρχισαν και οι ανταλλαγές
ευχών ανάμεσα στους στρατιώτες που σύντομα συναντήθηκαν στη νεκρή ζώνη
και μοίρασαν μεταξύ τους δώρα, όπως ουίσκι, τσιγάρα και σοκολάτες. «Αγκάλιαζα ανθρώπους που πριν απο λίγη ώρα προσπαθούσα να σκοτώσω» υπογράμμισε Αγγλος στρατιώτης.
Μια μαρτυρία ενός Βέλγου αναφέρει «Η ομίχλη είχε σχεδόν φύγει, όταν
άκουσα μια φωνή να λέει ότι Βρετανοί και Γερμανοί, είχαν βγει από τα
χαρακώματα και αντάλλασσαν δώρα. Σύντομα εμφανίστηκε ένας Σκωτσέζος
στρατιώτης κρατώντας μια μπάλα ποδοσφαίρου που φαινόταν καινούργια και
έμοιαζε τελείως παράταιρη με το σκηνικό της μάχης. Μέσα σε λίγα λεπτά ο
αγώνας είχε αρχίσει.
Το να παίζεις πάνω στον πάγο δεν ήταν καθόλου εύκολο, παρόλα αυτά
προσπαθήσαμε να μείνουμε πιστοί στους κανονισμούς, ενώ παίζαμε χωρίς
διαιτητή. Το παιχνίδι διήρκεσε μια ώρα και οι Γερμανοί κέρδισαν 3-2». Μάλιστα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, η αναμέτρηση έληξε άδοξα όταν η μπάλα έσκασε χτυπώντας σε συρματόπλεγμα.
Όταν το ποδόσφαιρο τελείωσε, οι δυο πλευρές πήραν πίσω από τη νεκρή
ζώνη τους ανθρώπους, που είχαν χάσει τη ζωή τους και τους έθαψαν, με
όλες τις τιμές που θα μπορούσαν να τους αποδώσουν κάτω από αυτές στις
συνθήκες.
Η ανακωχή στο βελγικό μέτωπο κράτησε μόνο για το βράδυ της παραμονής
των Χριστουγέννων, όμως σε αλλά σημεία συνεχίστηκε μέχρι την
πρωτοχρονιά. Αυτά τα γεγονότα μαθευτήκαν όπως είναι φυσικό πολύ γρήγορα
και δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες. Οι στρατηγοί της κάθε πλευράς δεν
ευχαριστήθηκαν ακούγοντας τα νέα και έκαναν ότι περνάει από το χέρι τους
για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Τις επόμενες χρονιές την ημέρα των
Χριστουγέννων διατάχθηκαν εκτεταμένοι βομβαρδισμοί, ενώ οι στρατιώτες
δεν έμεναν ποτέ σταθεροί σε ένα μέτωπο, για να μην έρθουν κοντά με τους
αντιπάλους τους.
Το 1999, στο σημείο που ξεκίνησε η ανακωχή στήθηκε ένας ξύλινος σταυρός
για να θυμίζει σε όλους εκείνο το βράδυ του 1914. Με αφορμή την επέτειο
των εκατό χρόνων από την «Ανακωχή των Χριστουγέννων», οι ομάδες
ποδοσφαίρου του αγγλικού και του γερμανικού στρατού επισκέφθηκαν το
Γουέμπλει και αργότερα έπαιξαν ένα ματς στην έδρα της Ολντερσοτ. Για την
ιστορία να αναφέρουμε πως η Αγγλία, πήρε τη νίκη με 1-0.
Οι μνήμες από εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων ζωντανεύουν μέσα
από την ταινία με τον τίτλο «Merry Christmas», ενώ η ιστορία αποτέλεσε
έμπνευση για τη χριστουγεννιάτικη διαφήμιση των σουπερ μαρκετ
Sainsbury’s.
Πηγή:england365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου