Τω καιρώ εκείνω, οι ημιτελικοί των φάιναλ-φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών
Ευρώπης γίνονταν Τρίτη και Πέμπτη. Μεσημέρι Σαββάτου, 1 Απριλίου του
1988, ο Άρης βρισκόταν προ των πυλών και χιλιάδες οπαδοί του ταξίδευαν
για τη Γάνδη. Το ραντεβού με την Τρέισερ απείχε μόλις τέσσερις ημέρες.
Δουλεύαμε, και εμείς, με τις βαλίτσες γεμάτες, πανέτοιμοι για την κίτρινη σταυροφορία. Θα ήταν, για εμένα τον σχεδόν αμούστακο, η πρώτη μου αποστολή, με έξοδα εν μέρει της "Απογευματινής" (30.000 δραχμές) και εν μέρει του μπαμπά. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω τέτοιο γλέντι.
Είχα μόλις ξεκινήσει συνεργασία και με την ΕΡΤ, τελευταίος τροχός της αμάξης στην εκπομπή του Γιάννη Θεοδωρακόπουλου, όπου έπιανα μικρόφωνο μόνο σε απόλυτη ανάγκη, για να περιγράψω σπορ που οι άλλοι δεν ήθελαν να ξέρουν: διελκυστίνδα, κικ-μπόξινγκ, κόρφμπαλ. Όποιος γνωρίζει τι είναι το κόρφμπαλ, κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον.
Ήμουν, όμως, και εκκολαπτόμενος ρεπόρτερ μπάσκετ. Ο Σκουντής με ήξερε, ο Συρίγος πολύ λιγότερο.
"Μαλάκες, δεν στήνουμε μία πρωταπριλιάτικη φάρσα στην εκπομπή μου;"
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, ο μαλάκας νο.2, εγώ δηλαδή, είχε το σενάριο έτοιμο μέσα στο μυαλό του. "Να πούμε ότι ο Τσέιμπερς υπογράφει στον Άρη για το φάιναλ-φορ"!
Ο Τομ Τσέιμπερς ήταν ένας λευκός σούπερμαν που πετούσε πάνω από τα κεφάλια των αντιπάλων και κάρφωνε σαν ντοπαρισμένος. Στο All-Star Game της προηγούμενης χρονιάς, στο Σιάτλ, είχε προσκληθεί την τελευταία στιγμή για να εκπροσωπήσει τους ντόπιους Σόνικς, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να βάλει 34 πόντους και να κερδίσει το MVP.
Ο αγώνας προβλήθηκε με καθυστέρηση πολλών μηνών στην εκπομπή -μαντέψτε- του Θεοδωρακόπουλου, οπότε είχαμε και πρόχειρα πλάνα από τις πτήσεις του Τσέιμπερς. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα.
"Λοιπόν, θα πούμε ότι ο Άρης απέκτησε τον Τσέιμπερς με 10ήμερο συμβόλαιο και ότι η ΦΙΜΠΑ έδωσε άδεια για να χρησιμοποιηθεί ο παίκτης στο φάιναλ-φορ. Βάζω στοίχημα ότι θα σπάσουν τα τηλέφωνα, χα χα! Ετοιμάσου, θα βγεις εσύ για να το πεις".
Ποιος, εγώ;
Δεν είχα εμφανιστεί ποτέ στο γυαλί. Μόνο η φωνή μου, και πολύ της έπεφτε. Αλλά οι διαταγές του Συρίγου δεν σήκωναν αντιρρήσεις. Αυτό έλειπε, να του αντιμιλήσω κιόλας. Η εκπομπή του είχε τεράστια ακροαματικότητα και ο ίδιος ήταν ο θεός του Ευρωμπάσκετ.
Αν θυμάμαι καλά, φορούσα ένα κίτρινο πουλόβερ, εργόχειρο της μαμάς. Ήμουν ακόμη παιδί της μαμάς και του μπαμπά.
Άρεσε και στον Φίλιππο αυτό το ντύσιμο, αρκεί να συνοδευόταν από ασορτί κάλτσες. Πήρα θέση δίπλα του, εκτός πλάνου ακόμη, και περίμενα τρεμουλιάζοντας.
"Εχουμε όμως μία έκτακτη είδηση, σχετική με το φάιναλ-φορ της Γάνδης. Θα μας την παρουσιάσει ο..., οοοοο...., ο...., ο συνάδελφος ο Παπαδογιάννης".
Το μικρό μου όνομα δεν το γνώριζε. Το έμαθε μερικούς μήνες αργότερα, όταν μαζευτήκαμε στην οδό Κωνσταντινουπόλεως για την ιδρυτική συνεδρίαση του "Τρίποντου". Ετσι κι αλλιώς προτιμούσε άλλου είδους προσφωνήσεις...
Είπα λοιπόν για τον Τσέιμπερς και ...έσπασαν τα τηλέφωνα. "Κυριολεκτικά", όπως θα έλεγαν οι περισπούδαστοι ρεπόρτερς ("πρέπει να σου πω, ότι...") της σήμερον ημέρας.
Η πριν το διαδίκτυο εποχή ήταν εντελώς διαφορετική. Δεν γινόταν να διασταυρώσει κάποιος μία είδηση σε χρόνο μηδέν. Τις λεπτομέρειες των κανονισμών του ΝΒΑ τις ήξερε απ'έξω κι ανακατωτά μόνο ο Κώστας Παπαδάκης. Στον τύπο της Θεσσαλονίκης είχε δημοσιευτεί η θρυλική πληροφορία, ότι ο ΠΑΟΚ παίρνει έναν Αμερικανό ονόματι Ρόστερ.
Τον Τσέιμπερς, όμως, τον είχαν ακουστά όλοι οι μπασκετόφιλοι. Η οικονομική επιφάνεια και η φιλοδοξια του Άρη ήταν υπεράνω αμφισβήτησης. Το σενάριο έμοιαζε αληθοφανές.
Ξεβάφτηκα όπως όπως και περίμενα τον επίλογο της εκπομπής, με την απαραίτητη "επανόρθωση". Ματαιότης ματαιοτήτων: ο Συρίγος δεν σκόπευε να ξεσκεπάσει τη φάρσα. Εδωσε ραντεβού με τους τηλεθεατές του στη Γάνδη και έκλεισε το τρίωρο αφιέρωμα δίχως να πει λέξη για τον Τσέιμπερς.
Αντε, και καλό μήνα, βρε!
Μερικά χρόνια αργότερα, ο βετεράνος πλέον Τομ Τσέιμπερς πέρασε τον Ατλαντικό για να φορέσει τη φανέλα της Μακάμπι. Ο δε Άρης απέκτησε με συμβόλαιο μίας εβδομάδας τον σπουδαίο Ρέτζι Θίους, Μάιο μήνα, για να τον χρησιμοποιήσει σε έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδας...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δουλεύαμε, και εμείς, με τις βαλίτσες γεμάτες, πανέτοιμοι για την κίτρινη σταυροφορία. Θα ήταν, για εμένα τον σχεδόν αμούστακο, η πρώτη μου αποστολή, με έξοδα εν μέρει της "Απογευματινής" (30.000 δραχμές) και εν μέρει του μπαμπά. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω τέτοιο γλέντι.
Είχα μόλις ξεκινήσει συνεργασία και με την ΕΡΤ, τελευταίος τροχός της αμάξης στην εκπομπή του Γιάννη Θεοδωρακόπουλου, όπου έπιανα μικρόφωνο μόνο σε απόλυτη ανάγκη, για να περιγράψω σπορ που οι άλλοι δεν ήθελαν να ξέρουν: διελκυστίνδα, κικ-μπόξινγκ, κόρφμπαλ. Όποιος γνωρίζει τι είναι το κόρφμπαλ, κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον.
Ήμουν, όμως, και εκκολαπτόμενος ρεπόρτερ μπάσκετ. Ο Σκουντής με ήξερε, ο Συρίγος πολύ λιγότερο.
"Μαλάκες, δεν στήνουμε μία πρωταπριλιάτικη φάρσα στην εκπομπή μου;"
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, ο μαλάκας νο.2, εγώ δηλαδή, είχε το σενάριο έτοιμο μέσα στο μυαλό του. "Να πούμε ότι ο Τσέιμπερς υπογράφει στον Άρη για το φάιναλ-φορ"!
Ο Τομ Τσέιμπερς ήταν ένας λευκός σούπερμαν που πετούσε πάνω από τα κεφάλια των αντιπάλων και κάρφωνε σαν ντοπαρισμένος. Στο All-Star Game της προηγούμενης χρονιάς, στο Σιάτλ, είχε προσκληθεί την τελευταία στιγμή για να εκπροσωπήσει τους ντόπιους Σόνικς, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να βάλει 34 πόντους και να κερδίσει το MVP.
Ο αγώνας προβλήθηκε με καθυστέρηση πολλών μηνών στην εκπομπή -μαντέψτε- του Θεοδωρακόπουλου, οπότε είχαμε και πρόχειρα πλάνα από τις πτήσεις του Τσέιμπερς. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα.
"Λοιπόν, θα πούμε ότι ο Άρης απέκτησε τον Τσέιμπερς με 10ήμερο συμβόλαιο και ότι η ΦΙΜΠΑ έδωσε άδεια για να χρησιμοποιηθεί ο παίκτης στο φάιναλ-φορ. Βάζω στοίχημα ότι θα σπάσουν τα τηλέφωνα, χα χα! Ετοιμάσου, θα βγεις εσύ για να το πεις".
Ποιος, εγώ;
Δεν είχα εμφανιστεί ποτέ στο γυαλί. Μόνο η φωνή μου, και πολύ της έπεφτε. Αλλά οι διαταγές του Συρίγου δεν σήκωναν αντιρρήσεις. Αυτό έλειπε, να του αντιμιλήσω κιόλας. Η εκπομπή του είχε τεράστια ακροαματικότητα και ο ίδιος ήταν ο θεός του Ευρωμπάσκετ.
Αν θυμάμαι καλά, φορούσα ένα κίτρινο πουλόβερ, εργόχειρο της μαμάς. Ήμουν ακόμη παιδί της μαμάς και του μπαμπά.
Άρεσε και στον Φίλιππο αυτό το ντύσιμο, αρκεί να συνοδευόταν από ασορτί κάλτσες. Πήρα θέση δίπλα του, εκτός πλάνου ακόμη, και περίμενα τρεμουλιάζοντας.
"Εχουμε όμως μία έκτακτη είδηση, σχετική με το φάιναλ-φορ της Γάνδης. Θα μας την παρουσιάσει ο..., οοοοο...., ο...., ο συνάδελφος ο Παπαδογιάννης".
Το μικρό μου όνομα δεν το γνώριζε. Το έμαθε μερικούς μήνες αργότερα, όταν μαζευτήκαμε στην οδό Κωνσταντινουπόλεως για την ιδρυτική συνεδρίαση του "Τρίποντου". Ετσι κι αλλιώς προτιμούσε άλλου είδους προσφωνήσεις...
Είπα λοιπόν για τον Τσέιμπερς και ...έσπασαν τα τηλέφωνα. "Κυριολεκτικά", όπως θα έλεγαν οι περισπούδαστοι ρεπόρτερς ("πρέπει να σου πω, ότι...") της σήμερον ημέρας.
Η πριν το διαδίκτυο εποχή ήταν εντελώς διαφορετική. Δεν γινόταν να διασταυρώσει κάποιος μία είδηση σε χρόνο μηδέν. Τις λεπτομέρειες των κανονισμών του ΝΒΑ τις ήξερε απ'έξω κι ανακατωτά μόνο ο Κώστας Παπαδάκης. Στον τύπο της Θεσσαλονίκης είχε δημοσιευτεί η θρυλική πληροφορία, ότι ο ΠΑΟΚ παίρνει έναν Αμερικανό ονόματι Ρόστερ.
Τον Τσέιμπερς, όμως, τον είχαν ακουστά όλοι οι μπασκετόφιλοι. Η οικονομική επιφάνεια και η φιλοδοξια του Άρη ήταν υπεράνω αμφισβήτησης. Το σενάριο έμοιαζε αληθοφανές.
Ξεβάφτηκα όπως όπως και περίμενα τον επίλογο της εκπομπής, με την απαραίτητη "επανόρθωση". Ματαιότης ματαιοτήτων: ο Συρίγος δεν σκόπευε να ξεσκεπάσει τη φάρσα. Εδωσε ραντεβού με τους τηλεθεατές του στη Γάνδη και έκλεισε το τρίωρο αφιέρωμα δίχως να πει λέξη για τον Τσέιμπερς.
Αντε, και καλό μήνα, βρε!
Μερικά χρόνια αργότερα, ο βετεράνος πλέον Τομ Τσέιμπερς πέρασε τον Ατλαντικό για να φορέσει τη φανέλα της Μακάμπι. Ο δε Άρης απέκτησε με συμβόλαιο μίας εβδομάδας τον σπουδαίο Ρέτζι Θίους, Μάιο μήνα, για να τον χρησιμοποιήσει σε έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου