Ο Λευτέρης Ντανοβασίλης γράφει για τον τελικό ανάμεσα σε Βόλφσμπουργκ και Ντόρτμουντ και τις προκλήσεις της επόμενης μέρας.
Ο τελικός στο Βερολίνο σηματοδότησε το τέλος μίας εποχής και την ελπίδα για νέο ξεκίνημα. Όχι μόνο για την Ντόρτμουντ, αλλά και για την Βόλφσμπουργκ. Ο Γίργκεν Κλοπ είχε βάλει στόχο το τρόπαιο, αλλά και την τελευταία του παρέλαση στους δρόμους του Ντόρτμουντ. Τελικά, έφυγε με άδεια χέρια. Όπως έγινε γνωστό ο Τούχελ θα αναλάβει και επίσημα τα καθήκοντά του στις 29 Ιουνίου και μετά από 7 υπέροχα χρόνια ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει για την Μπορούσια. «Δε θέλω να είμαι ο ήρωας αυτού του ματς. Αν πρέπει να είναι κάποιος, τότε ας είναι κάποιος από τους παίκτες μου», είχε πει πριν το ματς. Τελικά, οι ήρωες ήρθαν από την άλλη πλευρά.
Ήταν η πρώτη φορά εδώ και 4 χρόνια, που μία ομάδα εκτός των Μπάγερν και Ντόρτμουντ κατέκτησε τρόπαιο στην Γερμανία. «Πάντα έλεγα ότι μέχρι τα 50 θα κατακτήσω τον πρώτο μου τίτλο. Και ακόμα είμαι 50», τόνισε ο Ντίτερ Χέκινγκ, που μέχρι τον Σεπτέμβριο δε θα κλείσει τα 51. Οριακά μέσα στο στόχο.
Το τελευταίο σφύριγμα βρήκε τους Λύκους να πανηγυρίζουν και τον Κλοπ να περπατάει μόνος στο κέντρο του αγωνιστικού χώρου. Οι παίκτες του προσπαθούσαν να καταπιούν την ήττα και εκείνος πήγε προς το μέρος των οπαδών, που κατέκλυσαν το Βερολίνο (περίπου 100.000 βρέθηκαν στην πρωτεύουσα), έβγαλε το καπέλο, εκείνοι άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του και στη συνέχεια ανταπέδωσε με χειροκρότημα και υπόκλιση. Όταν περνούσε δίπλα από το τρόπαιο για να πάρει το μετάλιό του το χειροκρότημα ήταν ακόμη πιο δυνατό, καθώς ο Κλοπ έφτασε στην έξοδο σε ένα αβέβαιο μέλλον, για να αποκαλύψει αργότερα ότι θα κάνει ένα διάλειμμα για κάποιους μήνες.
«Κάθε παίκτη που αγκάλιαζα, ήξερα ότι το έκανα για τελευταία φορά. Αμέσως ήρθαν τα δάκρυα. Μία όμορφη ιστορία έφτασε στο τέλος της και πρέπει να το επεξεργαστώ, μακριά από τις κάμερες», είπε με ειλικρίνεια στην κάμερα του ARD. Όπως και έκανε, διατηρώντας δημόσια την ψυχραιμία του στη συνέχεια. «Μόλις έμαθα πώς είναι ο πόνος του αποχωρισμού. Πονάει απίστευτα», σχολίασε. «Το ποδόσφαιρο δεν είναι συναυλία κατά παραγγελία», εξήγησε ο Κελ, που έπαιξε για τελευταία φορά και δεν κατάφερε να κερδίσει το παιχνίδι για τον προπονητή του.
Ο τεχνικός της Μπορούσια έπεσε θύμα της δικής του στρατηγικής. Για ακόμη μία φορά φέτος έχασε στο δικό του παιχνίδι. Μέσα στον χαμό και στην ομίχλη που δημιούργησαν με τα καπνογόνα τους οι Βεστφαλοί ο Ομπαμεγιάνγκ έκανε το 1-0. Όλα έδειχναν ιδανικά. Στη συνέχεια, όμως, ήρθε η κατάρρευση. Στο ίδιο έργο θεατές. Ο κύκλος του Κλοπ έκλεισε με τον χειρότερο τρόπο μετά από 319 ματς.
Η ομάδα που στο τέλος ήταν παραδόξως πιο έτοιμη για τον τίτλο ήταν η Βόλφσμπουργκ. Το πρώτο Κύπελλο στην ιστορία των Λύκων ήρθε απολύτως δίκαια. Η ωριμότητα με την οποία αντιμετώπισαν το ματς οι παίκτες του Χέκινγκ ήταν εκπληκτική. Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη, καθώς πριν το ματς είχε ανακοινωθεί ότι οι τυπικά φιλοξενούμενοι θα φορούσαν φανέλες με το νούμερο 19 στην καρδιά στη μνήμη του Ζούνιορ Μαλαντά.
Ο Πέρισιτς είχε τη φανέλα του αδικοχαμένου Βέλγου κάτω από τη δική του, ο Ντε Μπρόινε αφιέρωσε το γκολ σε έναν από τους καλύτερούς του φίλους, ενώ στο 19' οι οπαδοί απέτισαν με τον δικό τους τρόπο φόρο τιμής. «Όταν οι οπαδοί τραγούδησαν για τον Μαλαντά, ανατρίχιασα», είπε ο Χέκινγκ, που στη συνέχεια αποκάλυψε τι είπε στους παίκτες του στο ημίχρονο. «Όταν ξεμείνουμε από δυνάμεις, θα έχουμε μαζί μας έναν 12ο παίκτη, που θα μας βοηθήσει»...
Ο Γερμανός τεχνικός αποκάλυψε επίσης ότι κοιμήθηκε... παρέα με το τρόπαιο, ενώ μετά το τέλος του ματς εμφανίστηκε με ένα καπέλο που έγραφε «King», το οποίο του έδωσε ο γιος του. «Με 5 παιδιά πάντα θα υπάρχει και μία χαζή ιδέα», είπε αργότερα ο πατέρας, πριν Βιεϊρίνια και Νάλντο του το καταστρέψουν στη συνέντευξη τύπου, λούζοντάς τον με μπύρα. Το πάρτι που στήθηκε στο Βερολίνο, όπου περίπου 40.000 οπαδοί ταξίδεψαν, και στη συνέχεια στο Βόλφσμπουργκ, όπου 30.000 άνθρωποι αποθέωσαν τους Λύκους ήταν χωρίς προηγούμενο. Μία πόλη εκστασιασμένη.
Die #pokalhelden sind zurück in der Stadt!!!!!!
Posted by VfL Wolfsburg on Κυριακή, 31 Μαΐου 2015
Ο θρίαμβος το 2009 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος αποδείχθηκε περιστασιακή επιτυχία. Η ομάδα διαλύθηκε γρήγορα και αποτελεί μακρινή ανάμνηση. Αυτή τη φορά, όμως, βασίζεται στη σκληρή και μεθοδική δουλειά. Τα τελευταία δύο χρόνια Χέκινγκ και Άλοφς έχουν καταφέρει να φέρουν παίκτες που ξέρουν τι χρειάζεται για να κατακτάς τίτλους, κρατάνε το ρόστερ μικρό και επενδύουν σωστά, βάζοντας τα θεμέλια για μελλοντικές επιτυχίες.
Η Βόλφσμπουργκ είχε κερδίσει τη συμπάθεια αγωνιστικά πριν από 6 χρόνια, όμως ξέφτισε γρήγορα. Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. «Η ομάδα είναι διατεθειμένη να μάθει», σχολίασε ο Άλοφς, που ξέρει ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσει να χτυπήσει την Μπάγερν άμεσα, όμως αυτό είναι το όνειρό του. Οι Λύκοι έχουν μάθει από τα λάθη τους.
Ο τελικός του 2012, όταν η Ντόρτμουντ διέλυσε με 5-2 την Μπάγερν ανάγκασε τον Χένες να λάβει δράση, καθώς δεν είχε σκοπό να ζήσει ξανά τέτοια ταπείνωση. Έτσι, Γκέτσε και Λεβαντόφσκι κατέληξαν στο Μόναχο, όχι μόνο για να ενισχύσουν τους Βαυαρούς, αλλά και να αποδυναμώσουν τον μεγάλο αντίπαλο. Η Βόλφσμπουργκ μπορεί να είναι ακόμα εκεί, όμως διαθέτει κάποιους παίκτες παγκόσμιας κλάσης, που είναι λογικό η Μπάγερν να βάζει στο στόχαστρο στη δική της προσπάθεια για ανανέωση.
Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε βρίσκεται, λοιπόν, στο στόχαστρο των πρωταθλητών. «Θα σεβαστούμε το βέτο που έχει θέσει η Βόλφσμπουργκ», τόνισε ο Ματίας Ζάμερ για τον Βέλγο, ο οποίος θα μείνει για ακόμη μία σεζόν στους Λύκους. Βρίσκεται, μάλιστα, πολύ κοντά στην υπογραφή νέου συμβολαίου μέχρι το 2020 με υπερδιπλάσιο μισθό. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι θα μείνει μέχρι τότε εκεί. Η Ντόρτμουντ κατάφερε να κρατήσει τον Λεβαντόφσκι για έναν έξτρα χρόνο, ενώ στην περίπτωση του Γκέτσε υπήρχε η ρήτρα. Ο Άλοφς ξέρει ότι για να καταφέρει να τον κρατήσει, θα πρέπει την επόμενη σεζόν να γίνει ακόμη ένα βήμα. Θα πρέπει το πρότζεκτ να απογειωθεί. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της επόμενης μέρας...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου