Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει στο sport-fm.gr για το ποδόσφαιρο, που παγκοσμίως παίζεται στα γήπεδα, αλλά και σε μπουκάδικα, δικαστήρια και φυλακές.
Ο αθλητικός είναι κοινωνικό φαινόμενο και ειδικά το σπορ για το οποίο γίνεται λόγος, που μπορούν να το παρακολουθήσουν όλα τα πορτοφόλια και τα στρώματα. Θα πάψει ποτέ, στην οποιαδήποτε κοινωνία, να υφίσταται η ισορροπία ύπαρξης καλού και κακού; Μία πτυχή του προβλήματος είναι αν πρέπει η αντιμετώπιση ν΄ αρχίσει από τις τοπικές συμμορίες ή από τους επικεφαλής της τρομοκρατίας, σε συνάρτηση με το προαναφερθέν παράδειγμα. Το ψάρι μπορεί να βρωμά από το κεφάλι, μα αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος πάταξης του φαινομένου.
Από την άλλη το να συλληφθεί ένας μικροαπατεώνας – σε σύγκριση με τον μεγαλύτερο εγκληματία – ποτέ δεν λύνει το πρόβλημα, αφού η απατεωνιά έχει πολλά κεφάλια σαν τη Λερναία Ύδρα. Καίριο είναι, όπου παρατηρείται παραστράτημα, να υπάρχει άμεση επέμβαση. Είναι τόσο αργές οι δικαστικές διαδικασίες, όμως, που πάντοτε η τιμωρία προκύπτει καθυστερημένα. Όταν η σκόνη έχει καθίσει και η έννοια του σωφρονισμού αποτελεί ουτοπία. Μοιράζονται Παγκόσμια Κύπελλα εν ψυχρώ, με σκοπό την κυριαρχία και τη μετατόπιση χρήματος κατά το δοκούν.
Εκλεγμένα μέλη Ομοσπονδιών πρωταγωνιστούν σε σκάνδαλα, τα οποία δεν θα ξεσκεπαστούν ποτέ. Ένας χρόνος πέρασε από το βιντεοσκοπημένο απόσπασμα των Ομπέντ Ενκιτιά (αξιωματούχος γκανέζικης Ομοσπονδίας) και Κρίστοφερ Φορσάιθ (ατζέντης FIFA), οι οποίοι δήλωσαν σε καμουφλαρισμένο ρεπόρτερ βρετανικού Μέσου πώς «οποιοδήποτε παιχνίδι μπορεί να στηθεί» και ότι «οι διαιτητές πρέπει να αμείβονται, γιατί αυτοί κάνουν όλη τη δουλειά»!
Σε μία φοβερή επίδειξη θράσους ο Ενκιτιά καταλήγει πώς «ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, αν και γνωρίζει πώς έχει υπάρξει κλοπή». Κι αυτό «γιατί του αρέσει το ποδόσφαιρο και πάντα περιμένει το επόμενο παιχνίδι». Τα κίνητρα της μπόχας είναι η κυριαρχία και το χρήμα… Σε άλλες χώρες τα φράγκα του Τσάμπιονς Λιγκ είναι το νούμερο ένα. Η δημιουργία οπαδικού στρατού για άλλες μπίζνες αποτελεί, επίσης, ένα καλό δέλεαρ.
Η μίζα από την ανάθεση ενός Μουντιάλ, με επέκταση τις μίζες από τις κατασκευαστικές εταιρείες γηπέδων, τους χορηγούς, ακόμη και τους τουριστικούς φορείς που τα κυνηγούν κάτι τέτοια μήπως είναι άγνωστες έννοιες; Το στοίχημα συνιστά μία ακόμη πληγή, πιθανώς η κυριότερη. Με γεωμετρική πρόοδο σκάνε βρωμιές σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, ακόμη κι εκεί που το ποδόσφαιρο, υποτίθεται, ακμάζει. Τα κατορθώματα του Γερμανού διαιτητή Ρόμπερτ Χόιτσερ δεν κρύβονται στο πολύ μακρινό παρελθόν.
Η σπείρα των αδελφών Άντε, Μίλαν και Φίλιπ Σάπινα – αφεντικών του Χόιτσερ – είχε στήσει κύκλωμα σαν χταπόδι με έδρα τη Γερμανία και με πλοκάμια σε όλη την Ευρώπη. Στην Τουρκία το σκάνδαλο των στημένων αγώνων θάφτηκε από τις αθλητικές Αρχές της χώρας κι όσο κι αν η Φενέρμπαχτσε έπαθε ζημιά, ως κύρια εμπλεκόμενη δεν υπέστη, πιθανώς, όσα άξιζε. Λαμπερές προσωπικότητες σαν τον Αντόνιο Κόντε (κατηγορήθηκε πώς έστησε δύο ματς τής, τότε, ομάδας του Σιένα στη Serie B) σπίλωσαν το βιογραφικό του με ποινές.
Στην Κίνα, όπου γίνονται όργια, η περίπτωση του κορυφαίου ρέφερι Λου Γιουν ταλάνισε την ασιατική χώρα. Πρόκειται για διαιτητή, ο οποίος σφύριξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 κι όχι για κάποιον τυχαίο. Για να μην γίνει κουραστική η αναφορά υπάρχει η αναφορά για χειραγώγηση του Βασιλεία-ΤΣΣΚΑ Σόφιας (3-1) τον Νοέμβρη του 2009 και η χαρακτηριστική τιμωρία του προέδρου της Πομπέντα των Σκοπίων, Αλεξάνταρ Ζάμπρτσανετς, και του αρχηγού της το 2004, Νικόλτσε Ζντραφέφσκι, για το σούπερ στημένο με την Πιούνικ Ερεβάν από την Αρμενία.
Την περασμένη εβδομάδα δύο παιχνίδια εσθονικού Κυπέλλου έληξαν 20-0 και 36-0, ενώ δεν είναι μακρινό και άγνωστο στα μέρη μας το σκάνδαλο της Μέταλιστ! Πριν χρόνια στη Φινλανδία η Χάκα ενεπλάκη σε σκάνδαλο στημένων αγώνων με πρωταγωνιστές Σύριους παίκτες και κύκλωμα διοργανωτών στοιχημάτων, το οποίο οδήγησε, ουσιαστικά, στον οικονομικό της μαρασμό… Πού να μπουν και τα του ελληνικού οίκου, γνωστά και μη εξαιρετέα, στην κουβέντα;
Η FIFA διανύει διάστημα, στο οποίο καλείται ν΄ αποκαταστήσει την αξιοπιστία της και να μπορέσει να βάλει ένα φραγμό στην ασυδοσία και στα κατ΄ εξακολούθηση εγκλήματα κατά του ποδοσφαίρου, που κινδυνεύει με την απόλυτη απαξίωση ανεξαρτήτως του τεράστιου λαϊκού ερείσματος την οποία απολαμβάνει το σπορ. Ειδικά όταν φόντο στα αδικήματα αποτελούν Μουντιάλ ολόκληρα!
Οι ανά τον πλανήτη Ηπειρωτικές Ομοσπονδίες, ανάμεσά τους και η UEFA, επιβάλλεται να χαράξουν μία ενιαία πολιτική, η οποία να μην αλλάζει από ομάδα σε ομάδα και να μην εξαρτάται από φιλίες και κολλεγιές. Αυτό που πρέπει ν΄ αντιληφθεί ο μέσος άνθρωπος της κοινωνίας του πλανήτη τούτου είναι πώς η ζωή δεν περιστρέφεται γύρω από το ποδόσφαιρο. Ειδικά από το ποδόσφαιρο μίας εικονικής πραγματικότητας, το οποίο δεν παίζεται πάντα στο γήπεδο, αλλά σε κάποιο υπόγειο μπουκάδικο, στο δικαστήριο ή στην ψειρού. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου