Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Ρανιέρι και η διαχείριση της κληρονομιάς!!

O Θάνος Σαρρής γράφει για το εξαιρετικό ξεκίνημα της Λέστερ και την διαχείριση του Ρανιέρι, που στήριξε πολλά σε όσα «κληρονόμησε», αλλάζοντας σχηματισμό.
ADVERTISEMENT
Έφυγε από την Ελλάδα με τις χειρότερες κριτικές. Ήταν λογικό να παραξενευτούν αρκετοί όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψή του από την Λέστερ. Μολονότι δεν ήταν ομάδα από τα «πάνω» ράφια, μόνο και μόνο ότι θα αναλάμβανε κλαμπ της Premier League για πολλούς ήταν ισοδύναμο με τον υποβιβασμό των «Αλεπούδων». Ο Ιταλός έδειχνε ξεπερασμένος, σοφτ σε σχέση με τον προκάτοχό του και είχε μόλις αποτύχει παταγωδώς στην Εθνική.  Κι όμως. Η ομάδα των Μίντλαντς με το εκρηκτικό της ξεκίνημα έχει κάνει πολλούς να τρίβουν τα μάτια τους και σε συνέχεια του περσινού φινάλε της στη σεζόν, μπαίνει στην έκτη αγωνιστική αήττητη και δεύτερη στη βαθμολογία.
Το τελευταίο της δείγμα, για την ακρίβεια, ήταν το κάτι άλλο. Η Λέστερ βρέθηκε να χάνει 2-0 στο 63' χάρη σε δύο εκπληκτικά γκολ της Άστον Βίλα μέσα στο King Power Stadium, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχασε την προσήλωσή της. Εκμεταλλεύτηκε τις αποστάσεις στη μεσαία γραμμή των Βίλανς, οι οποίοι... έμειναν μπροστά παρά το προβάδισμά τους και με εκπληκτική αντιμετώπιση του αγώνα κατάφερε την ανατροπή. Όταν το σκορ έγινε 2-2, ήταν ξεκάθαρο ποια ομάδα θα νικούσε. Τα τελευταία 15 λεπτά της Λέστερ ήταν εκπληκτικά. Σωστό και συνεχές πρέσινγκ, κινήσεις χωρίς τη μπάλα και ένας Βάρντι να κάνει τα πάντα. Ήταν ό,τι χρειαζόταν για την ψυχολογία, για να δείξει σε όλους ότι δεν σκοπεύει να αποτελέσει «φωτοβολίδα».

Ο Ρανιέρι ανέλαβε την Λέστερ στις 13 Ιουλίου μετά την επεισοδιακή απομάκρυνση του Πίρσον και παρότι υπήρχαν δυνατά ονόματα υποψήφια για τη θέση, όπως ο Γκους Χίντινκ και ο Μάρτιν Ο' Νιλ. Ο διευθυντής ποδοσφαίρου, Τζον Ρούντκιν, όμως, πείστηκε στης συνεντεύξεις μαζί του ότι είναι ο ιδανικός για να συνεχίσει το πρότζεκτ. Παρότι άλλαξε την διάταξη, παίζοντας ένα παλιομοδίτικο 4-4-2 με τον ένα σέντερ φορ να πιέζει συνήθως στο αμυντικό χαφ όταν η ομάδα δεν έχει τη μπάλα, ο Ιταλός κράτησε την μαγιά και τα πρόσωπα που έκαναν το εκπληκτικό come back την περσινή σεζόν, παρότι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα είχαν μόλις δύο νίκες σε 13 ματς με το 4-4-2 του Πίρσον, αναγκάζοντάς τον να το γυρίσει σε 3-5-2! Ήταν όμως το σύστημα της επιτυχίας στην Championship. Ουσιαστικά η προσθήκη του πρώην manager της Βαλένθια ήταν ο Ινλέρ την τελευταία μέρα των μεταγραφών, στη θέση του ηγετικού πέρυσι Καμπιάσο. Οι άλλοι,  οι γνωστοί. Ο Σλουπ αριστερό μπακ με τον Ντε Λαέτ δεξιά.
Ο Χουτ, ο οποίος ήταν εξαιρετικός στο διάστημα που έπαιξε δανεικός και αποκτήθηκε με μεταγραφή και ο Μόργκαν στο κέντρο της άμυνας, παρότι αποκτήθηκαν το καλοκαίρι οι Μπεναουάλ και Φουχς. Ο Ινλέρ (ή ο Κινγκ) με τον Ντινκγουότερ στο κέντρο, με τον απίστευτο Μαχρέζ δεξιά και τον Ολμπράιτον, ο οποίος με το σπαθί του κέρδισε ρόλο στην ομάδα πέρυσι όταν πολλοί τον θεωρούσαν τελειωμένο, αριστερά. Και στην κορυφή της επίθεσης ο Βάρντι με τον Οκαζάκι, ο οποίος είχε αποκτηθεί πριν αναλάβει ο Ρανιέρι. Εκτός από τους παίκτες, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης και στο τεχνικό τιμ. Κράτησε ψηλά το team spirit, δείχνοντας να αναγνωρίζει ότι όλοι εκείνοι που κατάφεραν την περσινή παραμονή, αξίζουν.
Ο Ιταλός έχτισε την φετινή ομάδα στις βάσεις της περσινής, βρήκε σταθερό κορμό και με γνώση των δυνατοτήτων της, ξεκάθαρους ρόλους και «όπλα »την αθλητικότητα και την ικανότητά της στις αντεπιθέσεις, εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα πλεονεκτήματά της και τα λάθη των άλλων. Η Λέστερ δεν δίνειμέτρα στον αντίπαλο, παίζει αρκετά οπισθοχωρημένα, αμύνεται βαθιά με βασικό άξονα το κλείσιμο των χώρων. Παρότι δεν έχει κρατήσει ούτε μια φορά την εστία της ανέπαφη, καταφέρνει μέχρι στιγμής να βρίσκει απαντήσεις.  Αφήνει την κατοχή στον αντίπαλο και με φανταστική προσήλωση στην τακτική, παραμονεύει για το λάθος του αντιπάλου. Στη νίκη με την πολύ επικίνδυνη Γουέστ Χαμ είχε μόλις 30%, ενώ με τον Τότεναμ 35%. Η τέχνη των αντεπιθέσεων ήταν κάτι που είχε δουλέψει πολύ από πέρυσι, έχοντας τους ποδοσφαιριστές για να την εξελίξουν.

Η ομάδα του Ρανιέρι πιέζει από τα άκρα και συχνά τραβιούνται προς τα εκεί οι φορ για να βρουν χώρους στο γρήγορο τρανζίσιον. Τόσο οι μπακ, όσοι και εξτρέμ έχουν τεράστιο ρόλο στο παιχνίδι, είτε με είτε χωρίς την μπάλα. Πρεσάρουν, τρέχουν ασταμάτητα, διαβάζουν τις κινήσεις των συμπαικτών τους, οχυρώνουν τις πτέρυγες ιδανικά, δίνουν πλάτος.  Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περισσότερα φετινά γκολ έχουν έρθει με σέντρες στην περιοχή. Σε ατομικό επίπεδο, ο Μαχρέζ κάνει πράγματα και θαύματα και είναι δεδομένο ότι αν συνεχίσει έτσι, θα πάρει μεγάλη μεταγραφή. Η τεχική του κατάρτιση βγάζει μάτια. Ο Βάρντι βρίσκεται σε τρομερά φεγγάρια, σκοράροντας συνεχώς, ενώ μαζί με τον Σλουπ και τον Ολμπράιτον προκαλούν με την ταχύτητά τους πάρα πολλά προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες από τα πλάγια.
Επίσης, όπως φάνηκε από την αντίδρασή της στο ματς με τη Βίλα, κρατάει την απόδοση της όσο περνάει ο χρόνος, δείχνοντας εξαιρετική φυσική κατάσταση. Τα πέντε τελευταία της γκολ έχουν μπει στο τελευταίο 20λεπτο των αγώνων.
Προφανώς, είναι ακόμα πολύ νωρίς για να βγουν συμπεράσματα σχετικά με το αν το εκρηκτικό της ξεκίνημα θα συνεχιστεί. Ο Ρανιέρι θα βρει δυσκολίες και σιγά-σιγά θα αναγκαστεί να ανοίξει τις επιλογές του, χρησιμοποιώντας παίκτες που προς το παρόν δεν δείχνει να εμπιστεύεται. Θα αντιμετωπίσει τραυματισμούς και ντεφορμαρίσματα. Μέχρι στιγμής όμως, η προσέγγισή του δείχνει να είναι η σωστή. Έδωσε συνέχεια στα στοιχεία της ομάδας που την οδήγησαν στην παραμονή πέρυσι, δούλεψε σε αυτά προκειμένου να τα αναπτύξει και έφτιαξε ένα σύνολο με απίστευτη μαχητικότητα, το οποίο περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε απέναντι στις «μεγάλες» της κατηγορίας...  

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: