Κάθε φορά που σε βλέπουν να κινείσαι στο χώρο σου την πετάνε για να την καρφώσεις… Πάλι καλά που το έχεις ψιλοπιάσει το νόημα και κρεμιέσαι από το καλάθι για να μειώσεις τη φόρα με την οποία προσγειώνεσαι. Αλλά… Όσο θα είναι μαζί σου στο παρκέ ο Διαμαντίδης και ο Καλάθης είσαι καταδικασμένος σε συνεχείς πτήσεις! Γι’ αυτό, ρε φίλε, κάνε τους καμιά μήνυση μπας και στρώσουν χαρακτήρα και σου δώσουν την μπαλίτσα χαμηλά, να παίξεις λίγο με πλατούλα.
Να το πάρουμε ξανά από την αρχή. Με λιγότερες σαχλαμάρες… Σημαντικότερη και από τη νίκη κόντρα στην Καρσίγιακα είναι η υπόσχεση που έδωσε ο Παναθηναϊκός ότι θα παίζει μπάσκετ θεαματικό, μπάσκετ που ταιριάζει σε ομάδες – νικήτριες. Είναι απίστευτος ο βαθμός που παίρνει η ομάδα στη δημιουργία και είναι ακόμα Οκτώβρης και οι πλήρεις προπονήσεις – οι προπονήσεις με τις απουσίες μόνο των Μποχωρίδη και Παππά – δεν ξεπερνούν τις 10.
Πράγμα αναμενόμενο θα πει κανείς. Από τη στιγμή που δίπλα στον κορυφαίο εν ενεργεία πασέρ προστέθηκε ο επόμενος κορυφαίος του είδους το πράγμα παραγίνεται δύσκολο για τους αντιπάλους. Και ο Παναθηναϊκός παίζει ένα μπάσκετ διασκεδαστικό αλλά όχι αφελές. Ένα μπάσκετ υψηλού ρυθμού και έντασης αλλά όχι πρόχειρο. Διότι για να ανέβει ο αριθμός των ασίστ δεν χρειάζεται μόνο η ικανότητα του ενός να πασάρει. Είναι απαραίτητη και η σωστή επιθετική λειτουργία όλων των παικτών προκειμένου να προκύψει σωστή επιλογή και άρα να αυξηθούν οι πιθανότητες το σουτ που θα γίνει να είναι εύστοχο.
Ειδικότερα, τώρα. Από το ματς με τους πρωταθλητές Τούρκους που έμοιαζαν σε κάποια σημεία του αγώνα με σκορποχώρι αλλά στην πρεμιέρα είχαν νικήσει την Μπαρτσελόνα βγήκαν κι άλλες καλές ειδήσεις. Όπως το μήνυμα που έστειλε ο Τζόρτζεβιτς ότι τώρα που έφυγαν από το καλεντάρι τα αγκάθια των δύο ντέρμπι (κυρίως) το ροτέισον μπορεί να διευρυνθεί. Μπορεί να μην έκατσαν πολύ στο παρκέ ο Παπαγιάννης με τον Χαραλαμπόπουλο αλλά μπήκαν νωρίς. Και ανάγκασαν τον κόσμο να τους χειροκροτήσει. Ένα χειροκρότημα που είχε διπλό αποδέκτη: αφενός τους παίκτες αφετέρου τον προπονητή και την επιλογή του να τους ρίξει στο ματς. Κι έρχονται ευκολότερα παιχνίδια στο πρόγραμμα προκειμένου οι δύο τους αλλά και ο Λούντζης με τον Κόνιαρη και γιατί όχι ο Καλαϊτζάκης να βρουν χρόνο συμμετοχής. Διότι το σημαντικό δεν είναι μόνο να κερδίζεις αλλά να φροντίζεις και για την επόμενη μέρα σου.
Άλλο καλό μαντάτο είναι και η αναζωογόνηση του Μήτσου. Ο Διαμαντίδης που κατά δήλωσή του διανύει την τελευταία χρονιά της καριέρας του παίζει λες και είναι μια πενταετία νεότερος. Και πολύ λιγότερο θολωμένος. Είναι μεγάλη υπόθεση να δίνει την μπάλα στον Καλάθη και να ξέρει ότι θα γίνει η δουλειά. Γιατί και πέρυσι την έδινε σε άλλον να την κουβαλά αλλά το πράγμα δεν δούλευε. Και αναγκαζόταν σε υπερωρίες. Φέτος, απαλλαγμένος ουσιαστικά, από το βάρος του κουβαλήματος της μπάλας το ρίχνει στο… κέντημα.
Γι’ αυτό σου λέω ξανά Τζέιμς: στα πάνω του ο ένας, στα πάνω του και ο άλλος δεν θα σε αφήσουν σε ησυχία. Τράβα τους, λοιπόν, μια μήνυση γιατί θα σε έχουν μόνιμα κρεμασμένο στο αντίπαλο καλάθι. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου