Ο Γιώργος Ζαχαριάδης γράφει στο sport-fm.gr για την εξάρα στην Κρήτη που δεν θα πρέπει να ενθουσιάζει διότι ο ΠΑΟΚ δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το αυτονόητο.
Είναι προφανές ότι το… τεστ της Κρήτης, με τα Χανιά, δεν ήταν δα
τόσο δύσκολο και όσα κατάφεραν οι παίκτες του Τούντορ βρίσκονται σε
συνάρτηση με τις δυνατότητες του αντιπάλου.
Το καλύτερο παιχνίδι των Χανίων έγινε όταν απέσπασε ισοπαλία από την πρωτοπόρο της Football League, τη Λάρισα (2-2) και μάλιστα είχε προηγηθεί με 2-0, αλλά, δεν κατάφερε να διατηρήσει το προβάδισμα.
Όταν είσαι ΠΑΟΚ και με δεδομένο ότι το ελληνικό κύπελλο δεν είναι… αγγλικό, όπου προκύπτουν εκπλήξεις σε κάθε δεύτερο παιχνίδι, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις δύο πράγματα:
Το πρώτο και σημαντικότερο να επιβεβαιώσεις ότι είσαι ανώτερη δύναμη ακόμη κι αν κατεβάσεις την Κ20.
Το δεύτερο είναι, όταν τελειώσει με το καλό το παιχνίδι, να μη θεωρείς ότι έκανες κατόρθωμα και να θυμάσαι πότε αποκλείστηκες από υποδεέστερες ομάδες (με όλα τα παρελκόμενα…) για να προσδώσεις αξία στη νίκη.
Ένα μόνο δικαιούται κανείς να συγκρατήσει και δεν είναι άλλο από τα έξι γκολ. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να τραβήξει χειρόφρενο και να διαχειριστεί ένα πιο περιορισμένο σκορ και να τελειώσει έτσι και αλλιώς με νίκη και πρόκριση στην επόμενη φάση.
Δεν το έκανε. Ζεστάθηκαν οι μηχανές και δούλεψαν μέχρι το τέλος, όπως πρέπει να συμβαίνει για το καλό της ομάδας και προς όφελος όσων την παρακολουθούν και έχουν απαιτήσεις.
Κατά τα άλλα, δεν είχαμε σφιχταγκαλιάσματα με τους σκόρερ και τον προπονητή. Ότι είχαν να… πουν, το είπαν στον αγώνα της Μυτιλήνης με τις αγκαλιές στον Τούντορ και τώρα συνεχίζουν το δρόμο τους. Άλλωστε, μην ξεχνάτε, ότι επέστρεψε ο Μπερμπάτοφ και θα πρέπει να είναι διακριτικοί.
Ο ΠΑΟΚ δεν επέστρεψε μέσω της εξάρας στην Κρήτη, αλλά, θα επιστρέψει όταν, με μια σειρά αγώνων δείξει ότι υπάρχει λόγος να επιμένει σε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Με σταθερότητα, με αποφασιστικότητα.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Το καλύτερο παιχνίδι των Χανίων έγινε όταν απέσπασε ισοπαλία από την πρωτοπόρο της Football League, τη Λάρισα (2-2) και μάλιστα είχε προηγηθεί με 2-0, αλλά, δεν κατάφερε να διατηρήσει το προβάδισμα.
Όταν είσαι ΠΑΟΚ και με δεδομένο ότι το ελληνικό κύπελλο δεν είναι… αγγλικό, όπου προκύπτουν εκπλήξεις σε κάθε δεύτερο παιχνίδι, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις δύο πράγματα:
Το πρώτο και σημαντικότερο να επιβεβαιώσεις ότι είσαι ανώτερη δύναμη ακόμη κι αν κατεβάσεις την Κ20.
Το δεύτερο είναι, όταν τελειώσει με το καλό το παιχνίδι, να μη θεωρείς ότι έκανες κατόρθωμα και να θυμάσαι πότε αποκλείστηκες από υποδεέστερες ομάδες (με όλα τα παρελκόμενα…) για να προσδώσεις αξία στη νίκη.
Ένα μόνο δικαιούται κανείς να συγκρατήσει και δεν είναι άλλο από τα έξι γκολ. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να τραβήξει χειρόφρενο και να διαχειριστεί ένα πιο περιορισμένο σκορ και να τελειώσει έτσι και αλλιώς με νίκη και πρόκριση στην επόμενη φάση.
Δεν το έκανε. Ζεστάθηκαν οι μηχανές και δούλεψαν μέχρι το τέλος, όπως πρέπει να συμβαίνει για το καλό της ομάδας και προς όφελος όσων την παρακολουθούν και έχουν απαιτήσεις.
Κατά τα άλλα, δεν είχαμε σφιχταγκαλιάσματα με τους σκόρερ και τον προπονητή. Ότι είχαν να… πουν, το είπαν στον αγώνα της Μυτιλήνης με τις αγκαλιές στον Τούντορ και τώρα συνεχίζουν το δρόμο τους. Άλλωστε, μην ξεχνάτε, ότι επέστρεψε ο Μπερμπάτοφ και θα πρέπει να είναι διακριτικοί.
Ο ΠΑΟΚ δεν επέστρεψε μέσω της εξάρας στην Κρήτη, αλλά, θα επιστρέψει όταν, με μια σειρά αγώνων δείξει ότι υπάρχει λόγος να επιμένει σε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Με σταθερότητα, με αποφασιστικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου