Πόσες φορές δεν ξενέρωσες που είδες το στεφάνι γυμνό; Πόσες φορές δεν έπαιξες με μισή καρδιά ξέροντας ότι δεν θ’ ακούσεις αυτό το υπέροχο «χλατς»; Τέλος όμως τα βάσανα: Γιατί ήρθε το… φορητό διχτάκι!
Από το σχολείο, μέχρι τα ανοιχτά γηπεδάκια.
Από τότε που ήσουν πιτσιρικάς μέχρι τώρα που μαζεύεσαι με τους υπόλοιπους μαντράχαλους για να κάνετε χαβαλέ…
Πόσες και πόσες παρέες -όλων των εθνικοτήτων και όλων των ηλικιών- δεν έχουν έρθει αντιμέτωπες με το αιώνιο πρόβλημα της μπασκέτας χωρίς διχτάκι;
Τέλος όμως όλα αυτά. Ήρθε η λύτρωση. Η μέρα που κανένας δεν θα χρειαστεί ν’ ανέβει στους ώμους άλλου προκειμένου να γίνει η τοποθέτηση ή θα ‘χει αγωνία αν υπάρχουν όλα τα γαντζάκια στο στεφάνι.
Γιατί κάποιοι δαιμόνιοι -πλην ευλογημένοι- Αμερικανοί βρήκαν επιτέλους τη λύση. Και εφευρίσκοντας το… φορητό διχτάκι, μπήκαν στο Hall Of Fame του μπάσκετ της αλάνας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου