Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Από τον θρίαμβο, στο ρεζιλίκι!

Πέντε μετάλλια κατέκτησε η Ελλάδα στο στίβο στους Ολυμπιακούς του 2004, και τα τρία μάς βγήκανε… ντοπέ! Διαβάστε πώς οι αθλητές μας την… πάτησαν σαν ερασιτέχνες μπρος στο υψωμένο δάχτυλο της WADA, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες του ΣΕΓΑΣ!


Λίγες μόλις εβδομάδες μετά τη μυθική κατάκτηση του Euro της Πορτογαλίας από την Εθνική μας, η Ελλάδα ετοιμαζόταν να γιορτάσει την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε. Ο ελληνικός ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και γιγαντώθηκε ακόμη περισσότερο όταν ήρθαν και τα πρώτα Ολυμπιακά μετάλλια. Δεκαέξι συνολικά στον αριθμό, σύνολο που αποτελούσε ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα, ενώ από αυτά τα πέντε ήταν από αθλήτριές μας στον στίβο.
Ένα χρυσό από τη Φανή Χαλκιά στα 400μ εμπόδια, κι ένα ακόμη από την Τσουμελέκα στα 20 χλμ βάδην. Ένα αργυρό από την Πηγή Δεβετζή στο τριπλούν και μία ακόμη δεύτερη θέση από την Τασούλα Κελεσίδου στη δισκοβολία, ενώ και η Μιρέλα Μανιάνι κατάφερε να κρατηθεί στα μετάλλια κατακτώντας το χάλκινο. Επτά χρόνια αργότερα, το 60% των επιτυχιών υπέστη ολική αποκαθήλωση, με τις υποθέσεις ντόπινγκ να ξεδιπλώνουν τη γύμνια του ελληνικού αθλητισμού και κυρίως την ανυπαρξία της ομοσπονδίας στίβου, του ΣΕΓΑΣ, να προστατέψει τη χώρα από το ρεζιλίκι. Κι όχι μόνο δεν κάνει τίποτα, αλλά ο πρόεδρος Βασίλης Σεβαστής παραμένει αγκιστρωμένος στη θέση του, λες και δεν έχει καθόλου ευθύνες για αυτό το χάλι.
Το gazzetta.gr θυμίζει τις ιστορίες των τριών ελληνίδων αθλητριών του κλασικού αθλητισμού που πέρασαν από την απόλυτη αποθέωση στην πλήρη απομυθοποίηση, εν μία νυκτί, καθώς αφού… έκλεψαν που έκλεψαν δεν κατάφεραν να το κάνουν ούτε με… στιλ όπως πολλές αντίπαλοί τους γλιτώνοντας από τα… σαγόνια της WADA.
Χαλκιά: Έκανε το θαύμα και ήθελε και Πεκίνο…
Μια 25χρονη αθλήτρια, άγνωστη στο πανελλήνιο, έκανε την εμφάνισή της στις αρχές του 2004 τραβώντας την προσοχή της φίλαθλης γνώμης με τις συνεχώς βελτιούμενες επιδόσεις της. Η Χαλκιά έδειξε από μια ημερίδα στίβου στην Παιανία στις αρχές του Ολυμπιακού έτους πως ήταν φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα και κατάφερε σε έναν μεγάλο αγώνα τον Αύγουστο του 2004, να κατακτήσει με μεγάλη άνεση το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα, δίχως προηγουμένως να έχει καμία μεγάλη επιτυχία. Επίτευγμα αναμφισβήτητα αξιομνημόνευτο και συνάμα εντυπωσιακό, αν όμως όπως απέδειξε η Ιστορία, είχε μείνει σε αυτό…
Τα επόμενα χρόνια, η Χαλκιά ταλαιπωρήθηκε από πολλά προβλήματα τραυματισμών τα οποία την έφεραν πίσω και έχασε αρκετές μεγάλες διοργανώσεις, όμως η ίδια ήθελε πολύ να υπερασπιστεί τον τίτλο της στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Και εδώ αρχίζουν οι «εγκληματικοί» χειρισμοί. Ήταν ηλίου φαεινότερον πως η Χαλκιά του 2008 δεν ήταν ούτε η σκιά της απίθανης εμποδίστριας του 2004. Μάλιστα η ίδια δεν έπιασε ούτε το όριο για τους αγώνες, αλλά ο ΣΕΓΑΣ φρόντισε να της δώσει την άνευ για τη συμμετοχή. Παρ' όλα αυτά, ήταν προφανές πως πήγαινε σαν… πρόβατα σε σφαγή. Μία μόλις ημέρα πριν από τη συμμετοχή της στους αγώνες η IAAF ανακοινώνει πως βρέθηκε θετική σε έλεγχο ντόπινγκ… Ο μύθος είχε μόλις καταρριφθεί με τον πιο άδοξο τρόπο…
Τσουμελέκα: Ολυμπιονίκης από το… πουθενά, ντοπέ πέντε χρόνια μετά!
Το πρωινό της 24ης Αυγούστου του 2004 έμεινε στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού για την αναπάντεχη πρωτιά της Αθανασίας Τσουμελέκα στα 20χμ βάδην. Η 22χρονη τότε αθλήτρια, χωρίς κανείς να πιστεύει πως έχει πιθανότητες διάκρισης, τις πρώτες πρωινές ώρες εκείνης της ημέρας έκανε την εμφάνισή της στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, καθώς πλησίαζε στην τελική ευθεία του τερματισμού. Οι θεατές που συνειδητοποίησαν έκπληκτοι τι είχε συμβεί ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, καθώς η μικρόσωμη Ελληνίδα βαδίστρια θα χάριζε ένα απίστευτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη χώρα μας. Πέντε χρόνια αργότερα, βρέθηκε κι αυτή στα δίχτυα της μεγαλύτερης μάστιγας του σύγχρονου κλασικού αθλητισμού…
Η Τσουμελέκα προσπάθησε να κρατηθεί και μετά τους αγώνες σε υψηλό επίπεδο, ενώ το 2006 σταμάτησε από τους αγώνες λόγω της εγκυμοσύνης της. Έπειτα αποφάσισε να επανέλθει στην αγωνιστική δράση και συμμετείχε –κατακτώντας την 9η θέση– στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, με πολύ καλή επίδοση. Τον Γενάρη του 2009 όμως ήρθε και η δική της αποκαθήλωση από το πάνθεον των Ελλήνων αθλητών, καθώς βρέθηκε κι αυτή θετική σε έλεγχο ντόπινγκ! Μα είναι δυνατόν; Εγκυμονούσα με αναβολικές ουσίες; Ντοπαρισμένη αθλήτρια που έκανε μία φορά το θαύμα της, όπως το έκανε, και μετά συνέχισε μέχρι να την πιάσουν; Υπάρχει καμία λογική σε όλα αυτά;
Δεβετζή: Ερασιτεχνικοί χειρισμοί για μια πραγματικά σπουδαία αθλήτρια…
Η Δεβετζή ήταν από τις αθλήτριες που δεν φοβούνταν τους αγώνες. Ήξερε τι και πώς χρειαζόταν για να έλθει το μεγάλο άλμα στη μεγάλη διοργάνωση. Τριπλουνίστρια με δεκάδες επιτυχίες και απίθανα ρεκόρ σε όλη της την καριέρα. Πλέον στα 36 της χρόνια, η Δεβετζή μπήκε στο «γκέτο» των αποκλεισμένων αθλητών καταρρίπτοντας έναν ακόμη μύθο του ελληνικού αθλητισμού. Ίσως από τη μεγάλη της επιθυμία να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το μόνο μετάλλιο που της έλειπε…
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας η Δεβετζή ήταν σε δαιμονιώδη φόρμα, χαρακτηριστικό το άλμα της στον προκριματικό στα 15,32μ (!). Για να καταλάβουμε την επίδοση, άλμα ένα μέτρο κάτω μπορεί σήμερα να δώσει μέχρι και μετάλλιο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα… Παρ' όλα αυτά δεν κατάφερε να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου, ενώ το ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε και τέσσερα χρόνια αργότερα στο Πεκίνο, με το χρυσό να είναι ο μεγάλος της καημός όπως δήλωνε και η ίδια. Όπως αποκαλύφθηκε, πλέον, και καλύφθηκε με μαεστρία, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η 36χρονη πλέον αθλήτρια είχε αρνηθεί να δώσει δείγμα σε έλεγχο ντόπινγκ το 2009 κατά τη διάρκεια προετοιμασίας της στην Ουκρανία.
Εκείνη, τότε, σε αντίθεση με τις άλλες αθλήτριες έκανε την «έξυπνη» κίνηση. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, καθώς ο διετής αποκλεισμός δεν θα ίσχυε –ούτε καν θα ανακοινωνόταν– αν ο αθλητής αποφάσιζε να μην κατέβει σε αγώνες της IAAF. Η Δεβετζή αναγνωρίζοντας πως οι «τίτλοι τέλους» έπεφταν, προσπάθησε να μετατρέψει το «άδοξα» σε «ένδοξα» και εκεί πάνω έχυσε την καρδάρα με το γάλα… Εκεί που φαινόταν πως θα αποσυρθεί από τους αγώνες, εντελώς ανεξήγητα έκανε κινήσεις επιστροφής και η «καμπάνα» από την IAAF ήταν άμεση. Ποιος ξέρει τι μπορεί να υπολόγισε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια; Στην ασθενή μνήμη της WADA; Όχι φυσικά, απλώς δεν ήθελε να κλείσει η κάνουλα της χρηματοδότησης από τους χορηγούς, αλλά και της επιχορήγησης από τον ΣΕΓΑΣ, καθώς εάν ανακοίνωνε επίσημα ότι σταματάει, όλα αυτά θα κόβονταν! Ενώ μέχρι και τώρα, κουτσά-στραβά χρήματα έβγαζε από τον στίβο χωρίς ουσιαστικά να προπονείται...

Τρεις ιστορίες λοιπόν πέρα από κάθε λογική. Αλλά τι λογική να βρει άλλωστε κανείς στο πιο παράλογο φαινόμενο του αθλητισμού, το ντόπινγκ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: