Ο Κέρι Ραπ, που έκλεψε τις εντυπώσεις στο 2ο Διεθνές Σεμινάριο του ACS, μίλησε στο sepk.gr για την εμπειρία του στην Ελλάδα, το κολεγιακό μπάσκετ, τον Καρλ Μαλόουν το ΝΒΑ και τη συμβουλή που δίνει πάντα στους νεότερους.
«Έμεινα πάρα πολύ ικανοποιημένος με την οργάνωση και τον τρόπο λειτουργίας. Από την αρχή ως το τέλος ήταν ένα εξαιρετικό σεμινάριο από όλες τις ομάδες. Έχω δώσει πολλές ομιλίες σε διάφορες πόλεις και σε διάφορα μέρη του κόσμο και μπορώ να σας πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω πάει» τόνισε ο έμπειρος προπονητής.
Ο ίδιος είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με αρκετούς προπονητές. Για την εμπειρία αυτή δήλωσε ότι: «απήλαυσα ιδιαίτερα τις συζητήσεις. Ελπίζω να ισχύει το ίδιο και με τους Έλληνες προπονητές. Μου συμπεριφέρθηκαν όλοι πολύ καλά, ήταν μια υπέροχη υποδοχή».
Ο Κέρι Ραπ στις ομιλίες στάθηκε για πολύ ώρα και με ιδιαίτερη επιμονή στα βασικά του αθλήματος. «Είμαι φανατικός των βασικών του μπάσκετ, άλλωστε οι καλύτεροι παίκτες κι οι καλύτερες ομάδες ξεχωρίζουν από τα βασικά. όπως και το παιχνίδι της ζωής, έτσι και το παιχνίδι του μπάσκετ χωρίζεται σε μικρά κομμάτια, που είναι όμως πολύ σημαντικά. Χρειάζεται, δηλαδή, μεγάλη προσοχή στα μικρά πράγματα, που τελικά είναι τα σημαντικά».
Και συνέχισε: «Μου αρέσει πολύ να τα διδάσκω. Οι μεγάλοι παίκτες, μην ξεχνάμε, ότι διακρίνονται για την επιθυμία τους να γίνουν καλύτεροι. Κι αυτοί θέλουν να προπονούνται πάνω στις λεπτομέρειες. Θέλουν να κατακερματίζουν κάθε τους κίνηση, επιδιώκουν την κριτική και την προπονητική παρέμβαση σε κάθε μια επανάληψη».
Ο Κέρι Ραπ έχει συνεργαστεί με τον Καρλ Μαλόουν, με τον οποίο διατηρεί στενές φιλικές σχέσεις εδώ και 28 χρόνια. «Κάνουμε καμπ μαζί, είμαστε φίλοι και μάλιστα ήταν συνεργάτης μου στο Λουιζιάνα Τεκ. Δεν ήταν μόνο σπουδαίος παίκτης, αλλά είναι και σπουδαίος άνθρωπος. Αυτό που τον διακρίνει είναι η εργατικότητα του. Δεν δεχόταν ότι κάποιος μπορεί να δουλέψει σκληρότερα από αυτόν.
Επιδίωκε πάντα να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Τέλειωσε την καριέρα του ως ο 2ος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να προπονείται σκληρά. Κάθε φορά προσπαθούσε να τρέξει γρηγορότερα από τον αντίπαλο του. Όχι μια φορά. Αλλά σε κάθε φάση που μπορούσε. Πριν υποδεχτεί τη μπάλα ήθελε να χαμηλώσει, να πάρει τη σωστή θέση. Ήταν, βέβαια και τυχερός που είχε καλούς συμπαίκτες όπως ο Τζον Στόκτον. Για μένα, όμως, αυτό που έχει σημασία ήταν η λατρεία του για προπόνηση. Άλλωστε παίζεις στο επίπεδο που είναι κι η φυσική σου κατάσταση».
Έχει μεγάλη εμπειρία από το κολεγιακό μπάσκετ και αναφερόμενος στο πρόσφατο φάιναλ-φορ του NCAA δήλωσε: «Είμαι εντυπωσιασμένος. Είδαμε πολύ καλές ομάδες και σπουδαίους προπονητές. Πιστεύω ότι το U-Conn ήταν μια φανταστική ομάδα, που είχε έναν ένα μεγάλο ηγέτη, τον μικρόσωμο γκαρντ τον Κέμπα Ουόκερ. Είναι πολύ σημαντικό μια ομάδα να βρει εκείνον τον παίκτη που θέλει διακαώς να κερδίζει, μεταφέροντας αυτή τη δίψα στην υπόλοιπη ομάδα.
Επίσης λατρεύω το Μπάλτερ. Είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα. Έχουν μια ταυτότητα και κατάφεραν να τη διατηρήσουν μέσα από τα παιχνίδια και τις επιλογές τους σε παίκτες. Ο Μπραντ Στίβενς είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές της χώρας κι έχει καταφέρει να πάρει το μέγιστο από το ταλέντο των παικτών του».
Όσο για το ΝΒΑ; «Μου αρέσουν οι Λέικερς και πιστευώ ότι ο Κόμπι είναι εκπληκτικός στο να μοιράσει το παιχνίδι κι όταν χρειάζεται να αναλάβει δράση. Για αυτό τον λένε "Mr. Clutch", γιατί έχει ζεστούς τους συμπαίκτες του και δύσκολα ο αντίπαλος στο κρίσιμο σημείο θα δώσει βοήθεια πάνω του. Είναι ο ιδανικός παίκτης για το φινάλε ενός αγώνα". Εκτός από τους Λέικερς ελπίδες για τον τίτλο έχουν κι οι Σέλτικς».
Αναφερόμενους στους νεαρούς παίκτες που ξεχωρίζουν και συγκεκριμένα τους Ρόουζ και Ντουράντ δήλωσε: «Είναι πολύ καλά προπονημένοι και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Θέλουν να γίνουν ακόμη καλύτεροι, αλλά παράλληλα να βελτιώσουν και την ομάδα τους. Καταλαβαίνουν τη σημασία του ομαδικού παιχνιδιού, όπως κι ο Κόμπι Μπράιαντ».
Το σχόλιο του για τον «προπονητή της χρονιάς», τον Τιμ Τιμποντό ήταν το εξής: «Έκανε πολύ καλή δουλειά ως βοηθός και τώρα ως πρώτος προετοίμασε την ομάδα του με εξαιρετικό τρόπο. Είναι ένας αμυντικός προπονητής, αλλά και στην επίθεση βοήθησε πολύ την ομάδα του να απλωθεί στο γήπεδο, να έχει αποστάσεις και να δώσει το χώρο στον Ντέρικ Ρόουζ».
Ολοκληρώνοντας ο Κέρι Ραπ αναφέρθηκε στη φιλοσοφία του και παράλληλα τη συμβουλή που δίνει στους παίκτες του, αλλά και σε νεότερους προπονητές: «Πρέπει να έχετε μια προσέγγιση PHD (σ.σ αρχικά που παραπέμπουν και στο διδακτορικό). Poor (ταπεινή) Hungry (πεινασμένη) driven (καθοδηγούμενη) attitude (συμπεριφορά): να μην μείνετε ποτέ ικανοποιηγμένοι, αλλά να προκαλείτε τον εαυτό σας να γίνει καλύτερος».
«Έμεινα πάρα πολύ ικανοποιημένος με την οργάνωση και τον τρόπο λειτουργίας. Από την αρχή ως το τέλος ήταν ένα εξαιρετικό σεμινάριο από όλες τις ομάδες. Έχω δώσει πολλές ομιλίες σε διάφορες πόλεις και σε διάφορα μέρη του κόσμο και μπορώ να σας πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω πάει» τόνισε ο έμπειρος προπονητής.
Ο ίδιος είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με αρκετούς προπονητές. Για την εμπειρία αυτή δήλωσε ότι: «απήλαυσα ιδιαίτερα τις συζητήσεις. Ελπίζω να ισχύει το ίδιο και με τους Έλληνες προπονητές. Μου συμπεριφέρθηκαν όλοι πολύ καλά, ήταν μια υπέροχη υποδοχή».
Ο Κέρι Ραπ στις ομιλίες στάθηκε για πολύ ώρα και με ιδιαίτερη επιμονή στα βασικά του αθλήματος. «Είμαι φανατικός των βασικών του μπάσκετ, άλλωστε οι καλύτεροι παίκτες κι οι καλύτερες ομάδες ξεχωρίζουν από τα βασικά. όπως και το παιχνίδι της ζωής, έτσι και το παιχνίδι του μπάσκετ χωρίζεται σε μικρά κομμάτια, που είναι όμως πολύ σημαντικά. Χρειάζεται, δηλαδή, μεγάλη προσοχή στα μικρά πράγματα, που τελικά είναι τα σημαντικά».
Και συνέχισε: «Μου αρέσει πολύ να τα διδάσκω. Οι μεγάλοι παίκτες, μην ξεχνάμε, ότι διακρίνονται για την επιθυμία τους να γίνουν καλύτεροι. Κι αυτοί θέλουν να προπονούνται πάνω στις λεπτομέρειες. Θέλουν να κατακερματίζουν κάθε τους κίνηση, επιδιώκουν την κριτική και την προπονητική παρέμβαση σε κάθε μια επανάληψη».
Ο Κέρι Ραπ έχει συνεργαστεί με τον Καρλ Μαλόουν, με τον οποίο διατηρεί στενές φιλικές σχέσεις εδώ και 28 χρόνια. «Κάνουμε καμπ μαζί, είμαστε φίλοι και μάλιστα ήταν συνεργάτης μου στο Λουιζιάνα Τεκ. Δεν ήταν μόνο σπουδαίος παίκτης, αλλά είναι και σπουδαίος άνθρωπος. Αυτό που τον διακρίνει είναι η εργατικότητα του. Δεν δεχόταν ότι κάποιος μπορεί να δουλέψει σκληρότερα από αυτόν.
Επιδίωκε πάντα να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Τέλειωσε την καριέρα του ως ο 2ος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να προπονείται σκληρά. Κάθε φορά προσπαθούσε να τρέξει γρηγορότερα από τον αντίπαλο του. Όχι μια φορά. Αλλά σε κάθε φάση που μπορούσε. Πριν υποδεχτεί τη μπάλα ήθελε να χαμηλώσει, να πάρει τη σωστή θέση. Ήταν, βέβαια και τυχερός που είχε καλούς συμπαίκτες όπως ο Τζον Στόκτον. Για μένα, όμως, αυτό που έχει σημασία ήταν η λατρεία του για προπόνηση. Άλλωστε παίζεις στο επίπεδο που είναι κι η φυσική σου κατάσταση».
Έχει μεγάλη εμπειρία από το κολεγιακό μπάσκετ και αναφερόμενος στο πρόσφατο φάιναλ-φορ του NCAA δήλωσε: «Είμαι εντυπωσιασμένος. Είδαμε πολύ καλές ομάδες και σπουδαίους προπονητές. Πιστεύω ότι το U-Conn ήταν μια φανταστική ομάδα, που είχε έναν ένα μεγάλο ηγέτη, τον μικρόσωμο γκαρντ τον Κέμπα Ουόκερ. Είναι πολύ σημαντικό μια ομάδα να βρει εκείνον τον παίκτη που θέλει διακαώς να κερδίζει, μεταφέροντας αυτή τη δίψα στην υπόλοιπη ομάδα.
Επίσης λατρεύω το Μπάλτερ. Είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα. Έχουν μια ταυτότητα και κατάφεραν να τη διατηρήσουν μέσα από τα παιχνίδια και τις επιλογές τους σε παίκτες. Ο Μπραντ Στίβενς είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές της χώρας κι έχει καταφέρει να πάρει το μέγιστο από το ταλέντο των παικτών του».
Όσο για το ΝΒΑ; «Μου αρέσουν οι Λέικερς και πιστευώ ότι ο Κόμπι είναι εκπληκτικός στο να μοιράσει το παιχνίδι κι όταν χρειάζεται να αναλάβει δράση. Για αυτό τον λένε "Mr. Clutch", γιατί έχει ζεστούς τους συμπαίκτες του και δύσκολα ο αντίπαλος στο κρίσιμο σημείο θα δώσει βοήθεια πάνω του. Είναι ο ιδανικός παίκτης για το φινάλε ενός αγώνα". Εκτός από τους Λέικερς ελπίδες για τον τίτλο έχουν κι οι Σέλτικς».
Αναφερόμενους στους νεαρούς παίκτες που ξεχωρίζουν και συγκεκριμένα τους Ρόουζ και Ντουράντ δήλωσε: «Είναι πολύ καλά προπονημένοι και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Θέλουν να γίνουν ακόμη καλύτεροι, αλλά παράλληλα να βελτιώσουν και την ομάδα τους. Καταλαβαίνουν τη σημασία του ομαδικού παιχνιδιού, όπως κι ο Κόμπι Μπράιαντ».
Το σχόλιο του για τον «προπονητή της χρονιάς», τον Τιμ Τιμποντό ήταν το εξής: «Έκανε πολύ καλή δουλειά ως βοηθός και τώρα ως πρώτος προετοίμασε την ομάδα του με εξαιρετικό τρόπο. Είναι ένας αμυντικός προπονητής, αλλά και στην επίθεση βοήθησε πολύ την ομάδα του να απλωθεί στο γήπεδο, να έχει αποστάσεις και να δώσει το χώρο στον Ντέρικ Ρόουζ».
Ολοκληρώνοντας ο Κέρι Ραπ αναφέρθηκε στη φιλοσοφία του και παράλληλα τη συμβουλή που δίνει στους παίκτες του, αλλά και σε νεότερους προπονητές: «Πρέπει να έχετε μια προσέγγιση PHD (σ.σ αρχικά που παραπέμπουν και στο διδακτορικό). Poor (ταπεινή) Hungry (πεινασμένη) driven (καθοδηγούμενη) attitude (συμπεριφορά): να μην μείνετε ποτέ ικανοποιηγμένοι, αλλά να προκαλείτε τον εαυτό σας να γίνει καλύτερος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου