Το επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα, όπως και οτιδήποτε άλλο στη χώρα, βρίσκεται σε δραματική κατάσταση.
Γράφει ο Μάνος Μανουσέλης...
Η οικονομική κρίση μαραζώνει κάθε μέρα τον χώρο, από την Α1 έως την τελευταία ερασιτεχνική κατηγορία, και τα μηνύματα που έρχονται από παντού δείχνουν ότι τα πάντα αλλάζουν.
Οι φωνές που απαιτούσαν από την πολιτεία επιχορηγήσεις, χρωστούμενα, δανεικά, βοήθεια και γενικώς ζητούσαν χρήματα έχουν σιγήσει. Περάσαμε στη φάση που οι άνθρωποι του αθλητισμού συνειδητοποιούν ότι όσα ήξεραν πρέπει να τα ξεχάσουν.
Το βέβαιο είναι ότι όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του επαγγελματία μπασκετμπολίστα ή προπονητή, με την έννοια ότι δεν θα κάνει τίποτα άλλο εκτός από το μπάσκετ και θα περιμένει να ζήσει από αυτό, καλό είναι να έχει λεφτά στην τράπεζα ή πλούσιο μπαμπά! Οι πηγές χρηματοδότησης που κινούσαν το μπάσκετ ήταν πέντε: ο ΟΠΑΠ, η τηλεόραση, οι ελάχιστοι ιδιοκτήτες που επιμένουν να βάζουν χρήματα στις ομάδες, οι χορηγοί και οι ακαδημίες των ομάδων.
Το φαινόμενο των παραγόντων που βάζει χρήματα αν δεν έχει εκλείψει ακόμη, πνέει τα λοίσθια. Οι χορηγοί, μικροί και μεγάλοι, το έχουν βάλει στα πόδια. Ο ΟΠΑΠ έχει αποφασίσει ότι το συμφέρον του οργανισμού είναι στο ποδόσφαιρο και από τη στιγμή που το κράτος δεν έχει για να δώσει συντάξεις και να πληρώσει αναλώσιμα στα νοσοκομεία, ποιος αθλητισμός τώρα; Η τηλεόραση επίσης δεν έχει πλέον χρήματα και από όσα έχει, δίνει ψίχουλα στο μπάσκετ, με δικαιολογία το χαμηλό επίπεδο του πρωταθλήματος…
Τι έμεινε; Τα έσοδα από τα τμήματα υποδομής, τα οποία ως χθες ήταν αμελητέα ποσότητα, αλλά τώρα οι πάντες συνειδητοποιούν πως είναι ό,τι σπουδαιότερο υπάρχει στο μπάσκετ, όχι (μόνο) για τα χρήματα, αλλά διότι αποτελούν μια αιτία για να συνεχίσουν να υπάρχουν σωματεία. Με άλλα λόγια, εκείνοι που ζούσαν από το μπάσκετ θα πρέπει να βρουν κάτι άλλο. Οσοι θέλουν να συνεχίσουν να ασχολούνται με το μπάσκετ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τους λόγους για τους οποίους το κάνουν.
Η επόμενη ημέρα του μπάσκετ δεν θα είναι απαραίτητα κακή. Δίνει την ευκαιρία να χτιστεί κάτι σωστό από τα θεμέλιά του. Θα φύγουν όσοι έβλεπαν το μπάσκετ σαν μεροκάματο. Τώρα που δεν έχει χρήμα θα συνεχίσουν αλλού τη δραστηριότητα τους. Θα φύγουν εκείνοι που δεν αγάπησαν ποτέ το μπάσκετ και παρίσταναν τους «μπασκετικούς» γιατί ήταν της μόδας, γιατί τους έκανε πρωτοσέλιδο, γιατί έφερνε πελάτες στο μαγαζί τους. Θα φύγουν οι χουλιγκάνοι όλων των κατηγοριών, διότι τώρα που το μπάσκετ δεν θα πουλάει, δεν θα ασχολούνται. Θα σβήσουν από τον χάρτη τα σωματεία-σφραγίδα που υπήρχαν για να βάζει κάποιος πονηρός την επιχορήγηση στην τσέπη του.
Θα πάψουν ανεγκέφαλοι γονείς (!!!), παράγοντες και προπονητές να πιέζουν νέα παιδιά να κάνουν διπλές και τριπλές προπονήσεις με αποτέλεσμα να μην πηγαίνουν σχολείο και να ξυπνούν ένα πρωί στα 30 τους και να μην μπορούν να βρουν δουλειά ούτε σαν ανειδίκευτοι εργάτες.
Θα σταματήσουν να τάζουν οι παράγοντες λεφτά που δεν έχουν, να κρύβονται γιατί χρωστάνε. Θα σταματήσουν οι παίκτες και οι προπονητές να ζητάνε χρήματα που δεν υπάρχουν. Ο κανόνας που λέει ότι δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό θα βρει την εφαρμογή του και στην επόμενη ημέρα του μπάσκετ. Από τα αποκαΐδια τού χθες θα γεννηθεί το μπάσκετ του αύριο, καθαρό από τις αμαρτίες του παρελθόντος, έτοιμο να ξεκινήσει από την αρχή μια νέα πορεία.
Πηγή: Εξέδρα
Η οικονομική κρίση μαραζώνει κάθε μέρα τον χώρο, από την Α1 έως την τελευταία ερασιτεχνική κατηγορία, και τα μηνύματα που έρχονται από παντού δείχνουν ότι τα πάντα αλλάζουν.
Οι φωνές που απαιτούσαν από την πολιτεία επιχορηγήσεις, χρωστούμενα, δανεικά, βοήθεια και γενικώς ζητούσαν χρήματα έχουν σιγήσει. Περάσαμε στη φάση που οι άνθρωποι του αθλητισμού συνειδητοποιούν ότι όσα ήξεραν πρέπει να τα ξεχάσουν.
Το βέβαιο είναι ότι όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του επαγγελματία μπασκετμπολίστα ή προπονητή, με την έννοια ότι δεν θα κάνει τίποτα άλλο εκτός από το μπάσκετ και θα περιμένει να ζήσει από αυτό, καλό είναι να έχει λεφτά στην τράπεζα ή πλούσιο μπαμπά! Οι πηγές χρηματοδότησης που κινούσαν το μπάσκετ ήταν πέντε: ο ΟΠΑΠ, η τηλεόραση, οι ελάχιστοι ιδιοκτήτες που επιμένουν να βάζουν χρήματα στις ομάδες, οι χορηγοί και οι ακαδημίες των ομάδων.
Το φαινόμενο των παραγόντων που βάζει χρήματα αν δεν έχει εκλείψει ακόμη, πνέει τα λοίσθια. Οι χορηγοί, μικροί και μεγάλοι, το έχουν βάλει στα πόδια. Ο ΟΠΑΠ έχει αποφασίσει ότι το συμφέρον του οργανισμού είναι στο ποδόσφαιρο και από τη στιγμή που το κράτος δεν έχει για να δώσει συντάξεις και να πληρώσει αναλώσιμα στα νοσοκομεία, ποιος αθλητισμός τώρα; Η τηλεόραση επίσης δεν έχει πλέον χρήματα και από όσα έχει, δίνει ψίχουλα στο μπάσκετ, με δικαιολογία το χαμηλό επίπεδο του πρωταθλήματος…
Τι έμεινε; Τα έσοδα από τα τμήματα υποδομής, τα οποία ως χθες ήταν αμελητέα ποσότητα, αλλά τώρα οι πάντες συνειδητοποιούν πως είναι ό,τι σπουδαιότερο υπάρχει στο μπάσκετ, όχι (μόνο) για τα χρήματα, αλλά διότι αποτελούν μια αιτία για να συνεχίσουν να υπάρχουν σωματεία. Με άλλα λόγια, εκείνοι που ζούσαν από το μπάσκετ θα πρέπει να βρουν κάτι άλλο. Οσοι θέλουν να συνεχίσουν να ασχολούνται με το μπάσκετ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τους λόγους για τους οποίους το κάνουν.
Η επόμενη ημέρα του μπάσκετ δεν θα είναι απαραίτητα κακή. Δίνει την ευκαιρία να χτιστεί κάτι σωστό από τα θεμέλιά του. Θα φύγουν όσοι έβλεπαν το μπάσκετ σαν μεροκάματο. Τώρα που δεν έχει χρήμα θα συνεχίσουν αλλού τη δραστηριότητα τους. Θα φύγουν εκείνοι που δεν αγάπησαν ποτέ το μπάσκετ και παρίσταναν τους «μπασκετικούς» γιατί ήταν της μόδας, γιατί τους έκανε πρωτοσέλιδο, γιατί έφερνε πελάτες στο μαγαζί τους. Θα φύγουν οι χουλιγκάνοι όλων των κατηγοριών, διότι τώρα που το μπάσκετ δεν θα πουλάει, δεν θα ασχολούνται. Θα σβήσουν από τον χάρτη τα σωματεία-σφραγίδα που υπήρχαν για να βάζει κάποιος πονηρός την επιχορήγηση στην τσέπη του.
Θα πάψουν ανεγκέφαλοι γονείς (!!!), παράγοντες και προπονητές να πιέζουν νέα παιδιά να κάνουν διπλές και τριπλές προπονήσεις με αποτέλεσμα να μην πηγαίνουν σχολείο και να ξυπνούν ένα πρωί στα 30 τους και να μην μπορούν να βρουν δουλειά ούτε σαν ανειδίκευτοι εργάτες.
Θα σταματήσουν να τάζουν οι παράγοντες λεφτά που δεν έχουν, να κρύβονται γιατί χρωστάνε. Θα σταματήσουν οι παίκτες και οι προπονητές να ζητάνε χρήματα που δεν υπάρχουν. Ο κανόνας που λέει ότι δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό θα βρει την εφαρμογή του και στην επόμενη ημέρα του μπάσκετ. Από τα αποκαΐδια τού χθες θα γεννηθεί το μπάσκετ του αύριο, καθαρό από τις αμαρτίες του παρελθόντος, έτοιμο να ξεκινήσει από την αρχή μια νέα πορεία.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου