Ποια η εξαίρεση και ποιος ο κανόνας;

Τι κι αν ο ΠΑΟΚ διεύρυνε το αήττητο σερί του σε όλες τις εκτός έδρας αναμετρήσεις που έχει δώσει από το Νοέμβριο μέχρι και σήμερα;

Γράφει ο Κ. Μπότσαρης...
Ο βαθμός της στείρας ισοπαλίας με τον Ατρόμητο πιθανώς να ικανοποίησε μόνο και μόνο επειδή αποφεύχθηκαν τα ... χειρότερα και σύμφωνα με την εξέλιξη της αναμέτρησης, αφού από το 37’ η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο, μετά την αποβολή του Γιώργου Φωτάκη.
Βέβαια μέχρι και τη στιγμή αποβολής ο «Δικέφαλος» δεν είχε παρουσιάσει τίποτα αξιόλογο καθώς από τα πρώτα δευτερόλεπτα περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο αδυνατώντας να κρατήσει μπάλα, ν’ αλλάξει τρεις διαδοχικές πάσες δίχως λάθος και να βγει με αξιώσεις στην επίθεση, επιδιδόμενος σ’ ένα ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Αντιθέτως, με παίκτη λιγότερο η ομάδα έδειξε πιο συνειδητοποιημένη, είχε καλύτερη συνοχή και οργάνωση πετυχαίνοντας – τουλάχιστον - στην πλειοψηφία των φάσεων που έγιναν στην περιοχή της, ανεξαρτήτως ημιχρόνου, να μην κινδυνεύσει. Κι όταν οι γηπεδούχοι πλησίασαν στο ν’ ανοίξουν το σκορ ο Κώστας Χαλκιάς είχε καίριες επεμβάσεις.
Ηταν μια μέτρια έως κακή ημέρα για τον ΠΑΟΚ. Και οι κακοί οιωνοί φάνηκαν από την άφιξη της ομάδας στο Περιστέρι, όταν ο Μίροσλαβ Σνάουτσνερ, που λογίζονταν ως βασικός όπως επιβεβαίωσε κι η επίσημη σύνθεση του αγώνα που μοιράστηκε στα Μ.Μ.Ε. και στη στατιστική, ένιωσε αδιαθεσία για να προκύψει – λίγο μετά – η διάγνωση πως ταλαιπωρείται από γαστρεντερίτιδα. Η εντολή του Λάζλο Μπόλονι στους δυο κεντρικούς αμυντικούς ήταν ο Μπρούνο Τσιρίλο να βγαίνει ψηλά, μπροστά από Μήτρογλου και Μπρίτο αποτρέποντας την τροφοδότησή τους κι ο Στέλιος Μαλεζάς να κινείται μέχρι και τις παρυφές της περιοχής του.
Οι δυο ακραίοι οπισθοφύλακες να δίνουν βοήθειες στα στόπερ στις προσπάθειες διεμβολισμού της περιοχής και οι ακραίοι χαφ να οπισθοχωρούν για να καλύπτουν το κενό που αφήνει η μετατόπιση των Αποστολόπουλου – Σταφυλίδη. Τσιρίλο – Αποστολόπουλος είχαν αρχικά πρόβλημα συνεννόησης με σημαντικές βοήθειες από τον Σαλπιγγίδη. Αντιστρόφως ανάλογα στ’ αριστερά, Μαλεζάς – Σταφυλίδης είχαν αρμονική συνεργασία δίχως όμως την απαραίτητη βοήθεια από τον Λίνο, που ίσως έκανε το χειρότερη εμφάνιση από την ημέρα που αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ, όχι μόνον ανασταλτικά αλλά κι επιθετικά.
Αναμφίβολα ο Ατρόμητος ήταν πολύ καλά προετοιμασμένος, επένδυσε στο κακό ξεκίνημα που χαρακτηρίζει εσχάτως τον ΠΑΟΚ και πόνταρε στην πίεση που ασκούσε από ψηλά με διπλά μαρκαρίσματα σε όποιον είχε την μπάλα. Το κακό είναι πως δεν υπήρξε αντίδραση από τον «Δικέφαλο». Με πολύ αργή ανάπτυξη, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πρωτοφανή αδυναμία στο ένας εναντίον ενός φάνηκε από νωρίς πως πολύ δύσκολα θα προέκυπτε κάτι περισσότερο από τον βαθμό της ισοπαλίας. Η μια τελική προσπάθεια απλά επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Ο κ. Μπόλονι κυριολεκτικά βράχνιασε από τον πάγκο να φωνάζει είτε για αλλαγές παιχνιδιού από πλευρά σε πλευρά είτε για ν’ ανέβουν οι αμυντικοί πιο ψηλά για να συμπαρασύρουν και τους συμπαίκτες τους δίχως όμως να υπάρχει η δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Κι αυτό επειδή υπήρχε σαφής φόβος. Βλέποντας την ευκολία με την οποία οι Περιστεριώτες έφταναν πέριξ της περιοχής του Χαλκιά άπαντες είχαν το νου τους στα μετόπισθεν. Προσωπικά έχω τοποθετηθεί γραπτώς υποστηρίζοντας πως η μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ μπορεί και κάνει τη διαφορά σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Την Κυριακή μόνον ο Γκαρσία έδειξε διάθεση και προσπάθεια όμως ήταν απελπιστικά μόνος. Ενδεικτική και συνάμα απογοητευτική η εικόνα του Ουρουγουανού να πιέζει τον αντίπαλο τερματοφύλακα στο τελευταίο 10λεπτο. Αν μπορούν ν’ αναζητηθούν παρουσίες με θετικό πρόσημο θα μπορούσαν να προστεθούν και τα ονόματα των Χαλκιά, Αποστολόπουλου, Σταφυλίδη όμως μέχρι εκεί.
Ο συγκεκριμένος αγώνας απέδειξε πως τουλάχιστον τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο Ατρόμητος είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον ΠΑΟΚ κι ενώ μάλιστα προέρχονταν από μια υπερπροσπάθεια την περασμένη Τετάρτη στον επαναληπτικό αγώνα Κυπέλλου με τον Αστέρα Τρίπολης. Μέλη του αγωνιστικού τμήματος έχουν πει δημόσια πως γνωρίζουν τα αίτια των εμφανίσεων, έχουν καταθέσει υποσχέσεις για αλλαγή της εικόνας μαζί με την πεποίθησή του πως η εικόνα της ομάδας πρέπει και θα διαφοροποιηθεί προς το καλό στα πλέι οφ. Δυσκολεύομαι να πειστώ και μακάρι να διαψευστώ. Για την ακρίβεια δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα στα μέλη της ομάδας. Σα να μην υπάρχει επικοινωνία και συνεννόηση.
Επίσης αποδεδειγμένα απουσιάζει η διάθεση για προσφορά και υπερπροσπάθεια. Από τη στιγμή που την περασμένη χειμερινή μεταγραφική περίοδο η ομάδα ... αποψιλώθηκε ήταν κάτι περισσότερο από βέβαιο πως θα χρειαστούν ΟΛΟΙ οι ποδοσφαιριστές στη σωρεία αγωνιστικών υποχρεώσεων που απέμεναν μέχρι το τέλος της σεζόν. Για λόγους που μπορούν και πρέπει να εξηγήσουν άλλοι, οι αρμόδιοι υπεύθυνοι, αρκετοί ποδοσφαιριστές δεν είναι σε μια τέτοια κατάσταση και από αγωνιστικής αλλά και από ψυχολογικής άποψης. Στα αυστηρά όριο του επαγγελματισμού μπορεί να μην είναι αποδεκτό όμως κάποιος έχει τεθεί στο περιθώριο κι επιστρατευτεί όταν προκύψει απόλυτη ανάγκη τότε κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι πως θα βοηθήσει. Οχι απαραίτητα επειδή δε θέλει αλλά επειδή δεν μπορεί πλέον.
Η έλλειψη φρεσκάδας κι ενθουσιασμού μέχρι και πριν από δυο μήνες αποδίδονταν στους πολλούς αγώνες που έδινε η ομάδα συμμετέχοντας και στους τρεις θεσμούς, Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Europa League. Πάει κι αυτό το επιχείρημα ... Οι πολλοί τραυματισμοί αποδόθηκαν στη σκληρότητα των προπονήσεων. Τί προέχει; Η επιμονή στο συγκεκριμένο δόγμα ή μήπως η προσαρμογή στα υπάρχοντα δεδομένα με μια μεταβατική περίοδο προκειμένου να υπάρξει ομαλή μετάβαση δίχως απώλειες; Μα αν η λογική των προπονήσεων ήταν τέτοια για να υπάρχουν δυνάμεις στους ποδοσφαιριστές μέχρι το τέλος της σεζόν η εικόνα της φυσικής κατάστασης που παρουσιάζει σήμερα η ομάδα συνιστά δικαίωση;
Θυμάμαι περιπτώσεις στον Κυριακάτικο αγώνα ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ και του Ατρόμητου να τρέχουν για την μπάλα και μόνιμους νικητές τους δεύτερους. Σε κάποιες περιπτώσεις ρόλο διαδραματίζει και η ηλικία. Γι’ αυτό υπάρχει κι η δυνατότητα αλλαγών σ’ έναν αγώνα για να διορθωθούν τυχόν λάθος επιλογές ή για ν’ αντικατασταθούν ποδοσφαιριστές που έχουν μείνει από δυνάμεις. Στο Περιστέρι οι αλλαγές άργησαν να γίνουν με εμφανή τα στοιχεία αναποφασιστικότητας γύρω από πρόσωπα που ήταν εντός κι εκτός αρχικού σχήματος.
Τί μπορεί να συμβεί από εδώ και πέρα; Θαρρώ πως οι οδοί είναι δυο. Ο πρώτος συμπεριλαμβάνει νερό στο κρασί όλων με αμοιβαίες εξηγήσεις και υποχωρήσεις, ενώ ο δεύτερος ... ξεκαθάρισμα. Οι έχοντες τα ηνία να καταστήσουν σαφείς τους κανόνες του θα ισχύσει μέχρι το τέλος της τρέχουσας σεζόν κι όσοι θέλουν να προσαρμοστούν. Για όσους δε θέλουν την τύχη τους θα την κρίνουν οι αρμόδιοι αναλαμβάνοντας και την ευθύνη. Οχι τίποτ’ άλλο αλλά ν’ αποσαφηνιστεί και το αν ο κακός ΠΑΟΚ είναι ο κανόνας ή η εξαίρεση.
Καλή δύναμη, καλή συνέχεια και καλή Ανάσταση σε όλους...
Πηγή: novasports.gr