Ο παίκτης - σύμβολο του διχασμού!!

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τον πιο πολυσυζητημένο παίκτη την ημέρας, ίσως και... ολόκληρης της σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τον Λουκά Βύντρα!

Δυστυχώς για πολλούς, ο Παναθηναϊκός μένει χωρίς παίκτη για βρίσιμο. Είναι σκληρό όπως το γράφω, αλλά είναι η κυνική πραγματικότητα. "Βύντρα - Σπυρό τον... λο" έγραφε το πανό. Οπερ και εγένετο. Τι θα απογίνει η ομάδα χωρίς του "Βαρβάρους", οι οποίοι... "ήταν μια κάποια λύσις", θα φανεί εν καιρώ. Ούτε οι παίκτες θα χαθούν, ούτε ο Παναθηναϊκός βεβαίως. Εχουν αποχωρήσει από αυτή την ομάδα δεκάδες παικταράδες (όχι επιπέδου Βύντρα) και έμεινε όρθια και ξαναπήρε τα πάνω της και έφτασε ξανά σε επιτυχίες και τίτλους.
Τώρα, βεβαίως, τα πράγματα είναι... κάπως διαφορετικά, γιατί εφόσον και αυτοί που έχουν μπόλικο χρήμα (μέτοχοι και άλλοι εύποροι Παναθηναϊκοί) και αυτοί που δεν έχουν χρήμα (φίλοι της ομάδας) δεν συνεισφέρουν, οι πόροι είναι ελάχιστοι. Ο εφετινός Παναθηναϊκός είναι η περυσινή ΑΕΚ. Και τώρα... τρέχει για να μην γίνει του χρόνου η εφετινή ΑΕΚ, δηλαδή μια ομάδα που θα "χαροπαλεύει". Παλεύει για την οικονομική επιβίωσή του ο Παναθηναϊκός που έκανε παζάρια με τον Πανιώνιο αν θα δώσει 30 (χιλιάρικα) τώρα + 20 το καλοκαίρι ή 50 (όλα μαζί) τώρα, για να πάρει τον νεαρό Παναγιώτη Σπυρόπουλο.
Η ιστορία του Βύντρα, είτε πάει στον Ολυμπιακό (που μάλλον θα πάει, εκτός κι αν γίνει κάτι αντίστοιχο με την ιστορία του Αγγελου Μπασινά την τελευταία στιγμή), είτε όχι, θα μείνει ξεχωριστή στον Παναθηναϊκό και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν τελικά φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα, το... τζέρτζελο ασφαλώς θα είναι μεγάλο και θα τείνω να πιστέψω ότι οι αντοχές του τείνουν στο όριο του μαζοχισμού.Από τα ακριβώς 9 χρόνια του στην ομάδα, στα 6 εξ' αυτών αποτελούσε μόνιμη πηγή γκρίνιας για την εξέδρα.
Προσοχή: όχι για την εξέδρα των οργανωμένων, από την οποία έχει αποθεωθεί (!) - όπως και από όλο το γήπεδο - με το "Λουκάς - Βύντρα οέ - οε - οέ) στα δύο ένδοξα χρόνια της πολυμετοχικότητας.
Δηλαδή στην καλύτερη περίοδό του στον Παναθηναϊκό, η οποία ήταν καλύτερη, γιατί ήταν απλώς ένας ρολίστας με το 9ο συμβόλαιο και όχι "σημαντικός" παίκτης της ενδεκάδας και σ΄αυτό ανταποκρίθηκε άψογα. Οχι, λοιπόν. Αποτελούσε μόνιμη πηγή γκρίνιας διότι συγκρινόμενος στο μυαλό του οπαδού με τον Γιούρκα της περιόδου 2002 - 2004, ήταν πολύ κατώτερος σε όλα. Γιατί οι γκάφες του ήταν ορισμένες φορές απίστευτες. Διότι - όπως και πολλοί άλλοι παίκτες - υποβαθμίστηκε και εκείνος στα κατάμαυρα χρόνια της περιόδου 2005 - 2008.
Σταδιακά βελτιώθηκε ο Λουκάς ποδοσφαιρικά και όποιος δεν το παραδέχεται, είναι άσχημα "κολλημένος". Και τα αβίαστα σφάλματα (τις all time classic "βυντριές") που ήταν "σήμα - κατατεθέν" του μείωσε και τη σέντρα του βελτίωσε και οι κινήσεις του στο χώρο της πλευράς ήταν καλύτερες.
Στα υπόλοιπα δεν είχε προβλήματα, ήταν από τους καλύτερους αμυντικούς στην Ελλάδα: στα κοψίματα, στα άλματα, στα μαν του μαν, στα τζαρτζαρίσματα, στα σπριντ.
Παράδειγμα προς μίμηση και πρότυπο στην εθνική ομάδα για όσους δεν το γνωρίζετε αναφορικά με τους δείκτες ταχυδύναμης και αντοχής (πώς είχαμε τον μαθητή - ιδιοφυία στην τάξη και λέγαμε "έλα ρε, έγραψε ο Αργυρόπουλος 18, καλό είναι το 14 το δικό μου", έ, κάπως έτσι ο καθένας έκανε τη σύγκριση μαζί του χωρίς να το ξέρει ο ίδιος ο Βύντρα!) και ασφαλώς αεικίνητος, με καταπληκτική κράση και σωματοδομή, από τους αγαπημένους όλων των προπονητών γιατί πάντα τα έδινε όλα στην προπόνηση, δεν δημιουργούσε προβλήματα, ήταν παίκτης με θετική ενέργεια, έπαιξε σε πέντε (!) θέσεις. Μέχρι και ο... (Γιαπωνέζος) Καζιγιάμα, αυτό παρατήρησε πρωτίστως στις δέκα ημέρες του στην Ελλάδα και είναι λογικό, διότι πλέον ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς που δεν δίνουν το 100% σε κάθε προπόνηση και η διαφορά είναι προφανής σε έναν "ξένο".
Ολα αυτά, όμως, είναι... φυσιολογικά για έναν παίκτη του "6-7" στο επίπεδο του (καλού, όχι του εφετινού) ελληνικού πρωταθλήματος. Το... ανώμαλο και αυτό για τον οποίο εγώ θα θυμάμαι τον Βύντρα είναι α) οι αντοχές του απέναντι στην κερκίδα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και β) η ανάδειξή του, χωρίς ουδεμία δική του ευθύνη σε "παίκτη - σύμβολο του εμφύλιου".
Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις σε blogs, sites και εφημερίδες πολλάκις αναφερονταν στον Βύντρα τα δύο τελευταία χρόνια με αντικείμενο οτιδήποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο.
Ο αθλητής έγινε άθελά του από την πλευρά των αντι-βαρδινογιαννικών, "σημαία"... απόδειξης για το ότι...ο Τζίγκερ δεν έφυγε ποτέ. Ποσά, συμβόλαια, συγκρίσεις, ανοησίες, λοιδωρείες, όλα στο μίξερ, για να αποδειχθεί ότι "ο Γιάννης δεν έφυγε ποτέ". Ε, λοιπόν έφυγε ο Λουκάς. Και έφυγε ως ΚΥΡΙΟΣ.
Y.Γ. Προκαλούν γέλιο (και τη νοημοσύνη κάθε σοβαρού και μη ταγμένου σε πράσινες συνιστώσες φίλου του Παναθηναϊκού) όσοι κατά καιρούς έχουν "στοχοποιήσει" πολλούς Ελληνες παίκτες (Λυμπερόπουλος, Νικοπολίδης, Μπασινάς, Κυργιάκος, Χαλκιάς, Δημ. Παπαδόπουλος, Γκέκας, Σεϊταρίδης, Κατσουράνης, ακόμη κατά διαστήματα και τον Γιώργο Καραγκούνη, ενδέχεται να ξεχνώ ορισμένους) και τώρα "κλαίνε" και οδύρονται για τον Λουκά. Γιατί, δυστυχώς, το κλάμα και ο οδυρμός δεν είναι αυθεντικά.
Δεν είναι για τον αθλητή, τον επαγγελματία, τον ποδοσφαιριστή Λουκά Βύντρα με τα καλά και τα στραβά του (όπως τέτοια είχαν και έχουν όλοι οι προαναφερόμενοι). Το κλάμα και ο οδυρμός εντάσσονται σε πλαίσιο πολιτικής, για μια επιπλέον φορά, χωρίς να έχει την παραμικρή ευθύνη ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής.
Ας φρόντιζε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης να σκούπιζε καλύτερα στην αυλή του: αυτή που στην πραγματικότητα με τους χειρισμούς της τον έφερε "απέναντί" του πολύ μεγάλο ποσοστό φίλων (όχι οργανωμένων) της ομάδας, αυτή που τον ώθησε στον απομονωτισμό από την πράσινη κοινωνία και το πράσινο κοινό αίσθημα, αυτή που τον έβαλε στη γυάλα, του δημιούργησε ψεύτικους "εχθρούς" (λες και δεν είχε αληθινούς) αυτή που σε τελική ανάλυση τον απομάκρυνε από τον Παναθηναϊκό, ωθώντας τον σε αμέτρητα λάθη.
Αυτή που αντί να τον παρακινεί σε συμμαχίες με τους παναθηναϊκούς και σε μάχες εναντίον του κατεστημένου, του μετέδωσε το δόγμα "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι απέναντί μας"...
Υ.Γ. Και το τρομερό θα είναι να ακούω την "7" να φωνάζει "Λουκάς Βύντρα οέ - οέ - οέ" και τους υπόλοιπους Ολυμπιακούς να γκρινιάζουν. Το' χει η μοίρα του αυτού του παιδιού... Να είναι καλά, να έχει την υγειά του!


πηγή: gazzetta.gr