Ο Μαστρομανέλος ήταν από χρόνια γενικός αρχηγός στον Κεραυνό. Ο ίδιος αισθανόταν πρόεδρας, αλλά δεν ήταν. Πρόεδρας ήταν ο δήμαρχος, ο Γιωργομάκος, ο οποίος όπου έβρισκε «καρέκλα», πήγαινε και καθόταν πάνω. Πάλι καλά δηλαδή που δεν είχαμε δεσπότη, γιατί θα άφηνε μούσι ο Γιωργομάκος και θα έψελνε «αι γενεαί πάσαι» για να του φάει κι αυτουνού τη θέση. Τέλος πάντων, αυτός είχε τα λεφτά, αυτός ήταν πρόεδρας, ο Μαστρομανέλος ήταν γενικός αρχηγός κι ο Πέτρος της Κουφής ήταν σκέτο αρχηγός, παρότι κόντευε τα σαράντα και κάθε χρόνο έλεγε πως «το καλοκαίρι θα κρεμάσω τα παπούτσια μου». Δεν τα κρέμαγε...
Μπορεί να μην έβρισκε κρεμάστρα...
«Θα κάνουμε προετοιμασία. Είπα», διέταξε μόλις κάθισε στην καρέκλα ο Μαστρομανέλος, κάνοντας παράλληλα νόημα στον Δεμπασκαλά να φέρει μπίρα. Καθόμουν με τον Πατούσα στο διπλανό τραπέζι κι ακούγαμε τη συνομιλία των δύο αρχηγών που λογάριαζαν τη νέα σεζόν χωρίς τους ξενοδόχους: τον Γιωργομάκο και τον Κώστα του Ασυρματιστή, που είχε βγάλει σχολή προπονητών στην Αθήνα και από εκείνη τη χρονιά θα αναλάμβανε τον Κεραυνό.
«Μ’ αρέσει που μας έφερε τον Κωστάκη για προπονητή. Πού έχει παίξει μπάλα ο Κωστάκης, δηλαδή; Άμα δεν ακούει, θα τον στείλω να κάνει παρέα στον πατέρα του, στον Ασύρματο. Είπα», άρχισε να λέει ο Μαστρομανέλος... πλέκοντας το εγκώμιο του νέου προπονητή. Και μετά έπιασε την ανάλυση τεχνικών θεμάτων: «Πού λες να πάμε για προετοιμασία; Εδώ στην εφημερίδα λέει για κάτι Πηγάδια. Τρία, πέντε, δεκαπέντε. Εκεί πάνε οι μεγάλες ομάδες. Να πάμε εκεί κι εμείς», πρότεινε, αλλά ο Πέτρος της Κουφής διαφώνησε: «Μακριά είναι. Πού να τρέχουμε; Κι έχω πάρει εργολαβία τη γέφυρα στη Ζάγανη. Καλύτερα κάπου πιο κοντά...»
Το επιχείρημα του αρχηγού έβαλε σε σκέψεις τον γενικό αρχηγό. «Να πάμε στην Κέρκυρα τότε, να κάνουμε και κανένα μπάνιο», άλλαξε ρότα ο Μαστρομανέλος, αλλά ο Πέτρος τον έκοψε πάλι: «Και πώς θα έρχομαι για δουλειά; Έχω πάρει εργολαβία τη γέφυρα στη Ζάγανη». Ο Μαστρομανέλος προσπάθησε να βρει λύση, όχι για να κάνει προετοιμασία ο Πέτρος, αλλά για να μη χάσει αυτός τα μπάνια: «Ρε, ο Γιωργομάκος δεν σ’ την έδωσε την εργολαβία; Θα τον πιάσω εγώ να σου δώσει παράταση. Μη διαλύσουμε την ομάδα για την κωλογέφυρα...»
Αφού συμφώνησαν οι δυο τους πως η προετοιμασία θα γίνει στην Κέρκυρα και πως ο κοσμάκης θα κάνει κύκλο δεκαπέντε χιλιόμετρα για να πάει στη δουλειά του μέχρι να φιλοτιμηθεί ο Πέτρος να κάνει τη δική του και να τελειώσει τη γέφυρα, άρχισαν να ψάχνουνε για παίκτες: «Εσύ, ρε, θα παίξεις φέτο;» με ρώτησε. «Έχω διαβάσματα, μάστορα. Θα δώσω εξετάσεις», απάντησα. «Κι εσύ, ρε χαμένο;» στράφηκε στον Δεμπασκαλά, που ρούφηξε μια τζούρα από το τσιγάρο και ξεφύσηξε «δεν πας καλά» μαζί με τον καπνό. Τον Πατούσα δεν τον κοίταξε καθόλου, λες και φόραγε ταμπέλα «έχω πλατυποδία» πάνω από το κεφάλι του. Αφού έψαξαν λίγο ακόμα για μεταγραφές του καφενέ, ο Μαστρομανέλος είπε στον Δεμπασκαλά να πάρει τηλέφωνο τον Γιωργομάκο «να ’ρθει από δω, να μιλήσουμε για την ομάδα. Είπα».
Ο Γιωργομάκος, όμως, δεν ήταν ούτε στο σπίτι ούτε στο δημαρχείο και κινητά δεν υπήρχαν. «Πού είναι ο σατανάς τώρα που τον θέλουμε;» είπε εκνευρισμένος ο Μαστρομανέλος κι έκανε νόημα στον Δεμπασκαλά να φέρει πάλι μπίρες, δίνοντάς του παράλληλα συμβουλές: «Ρε χαμένο, αν δεν κόψεις το τσιγάρο, δεν θα σε αφήσω να παίξεις φέτο, το κατάλαβες;». Ο Δεμπασκαλάς, που είχε ήδη ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να παίξει στην ομάδα, βαρέθηκε ακόμα και να πει την αγαπημένη του ατάκα, παρά αρκέστηκε να κουνήσει πάνω κάτω το κεφάλι με μια γκριμάτσα αποδοκιμασίας «δεν πας καλά». Μέχρι να φέρει τις μπίρες, ο Μαστρομανέλος και ο Πέτρος αποφάσιζαν ποιοι θα παίζουν στην εντεκάδα, ποιοι θα μπαίνουν αλλαγές και ποιοι θα ζεσταίνουν τον πάγκο: «Θα του δείξω εγώ του κωλόπαιδου του βαφτιστήρα σου. Θα βγάλει κάλους ο κώλος του από τον πάγκο, που του έλεγα πέρυσι να μαζεύει τις φανέλες και μ’ έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια».
Εκείνα τα παλιά τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, τα χιλιομανταρισμένα από τον παππού του τον τσαγκάρη, εμφανίστηκαν λίγα λεπτά αργότερα στον καφενέ. Τα βαστούσε ο ίδιος ο Πέτρος ο Αρμένης, που τον είχε βαφτίσει Πέτρο ο Πέτρος της Κουφής. Ο μικρός Πέτρος χαιρέτησε τον νονό του κι εκείνος τον ρώτησε μελιστάλαχτα «πού πας, ρε χαϊβάνι, καλοκαιριάτικα με τα παπούτσια στο χέρι;». Ο Πέτρος, που ήταν καταϊδρωμένος λες κι είχε τρέξει μαραθώνιο, έριξε τη βόμβα: «Πού να είμαι, ρε νονέ; Αρχίσαμε προετοιμασία σήμερα. Μας έβγαλε το λάδι ο κόουτς»!
Ο Πέτρος της Κουφής και ο Μαστρομανέλος άλλαξαν χρώμα. Ο Πέτρος άσπρισε σαν το πανί από το σοκ κι ο Μαστρομανέλος κοκκίνισε από θυμό. «Τι έκανε λέει; Και ποιος είναι αυτός ο κόουτς που αποφασίζει για την προετοιμασία;» ρώτησε έξαλλος ο γενικός αρχηγός. «Ο προπονητής, ντε. Ο κύριος Κώστας». Ο Μαστρομανέλος τρελάθηκε: «Για κοίτα που έγινε κύριος και ο Κωστάκης. Θα πάω να βρω τον Γιωργομάκο και θα του τα πω ένα χεράκι». Δεν πρόλαβε να πάει, γιατί ο Γιωργομάκος ερχόταν κατά τον καφενέ περπατώντας δίπλα δίπλα με τον νέο προπονητή.
Αυτά που ακολούθησαν, είναι κρίμα που δεν έχουν καταγραφεί από την κάμερα κάποιου κινητού τηλεφώνου. Δυστυχώς, η γενιά μας δεν είχε τέτοια τεχνολογία. Ο Γιωργομάκος, ο δήμαρχος και πρόεδρας του Κεραυνού, ζήτησε από τους θαμώνες να κάνουν λίγη ησυχία, παρουσίασε τον Κώστα ως νέο προπονητή της ομάδας, ζήτησε απ’ όλους να στηρίξουν τη νέα προσπάθεια και συνέχισε τις ανακοινώσεις των νέων... μέτρων: «Θα ήθελα παράλληλα να ευχαριστήσω τον Πέτρο για την πολυετή προσφορά του στην ομάδα. Τώρα που κρέμασε τα παπούτσια του, προτείνω να αναλάβει καθήκοντα γενικού αρχηγού»!
Ο Πέτρος της Κουφής, που τόσα χρόνια δεν έλεγε να κρεμάσει τα παπούτσια του, τα βρήκε κρεμασμένα από ξένα χέρια. Από τη μια... μπίρα στην άλλη, πέρναγε στην εφεδρεία. «Ευχαριστώ», κατάφερε να ψελλίσει αποδεχόμενος την... τιμή που του έκανε ο Γιωργομάκος, πριν ακουστεί κρότος από λαμπόγυαλα. Ο Μαστρομανέλος είχε αναποδογυρίσει το τραπέζι μαζί με τα ποτήρια και τα μπουκάλια που είχαν μαζευτεί, πριν αρπάξει τον Πέτρο από τον γιακά: «Τα είχατε κάνει πλακάκια, Πετράκη; Τα είχες κανονίσει μαζί τους να με βγάλετε από τη μέση και με άφηνες να σχεδιάζω την προετοιμασία; Φτου σου, ρε και σε νόμιζα για φίλο». Ο Πέτρος της Κουφής είχε κουφαθεί κι ο ίδιος. Από τη μια μπίρα στην άλλη είχε γίνει απόμαχος κι από τη μια σπασμένη μπίρα στην άλλη είχε γίνει προδότης της πολύχρονης φιλίας του με τον Μαστρομανέλο. «Να τη χαίρεστε, ρε, την ομάδα σας έτσι που την καταντήσατε», είπε ο Μαστρομανέλος, τούμπαρε δυο καρέκλες φεύγοντας κι έγινε μπουχός.
Τελικά, την ομάδα δεν τη χάρηκαν μόνο όσοι έμειναν. Τη χάρηκε κι ο Μαστρομανέλος. Γιατί εκείνη τη χρονιά ο Κεραυνός ανέβηκε πρώτη φορά κατηγορία, με τον Πέτρο της Κουφής να... υποχρεώνεται στα μισά της σεζόν να ξεκρεμάσει τα παπούτσια του λόγω τραυματισμών βασικών παικτών και να σκοράρει στο τελευταίο ματς το πέναλτι της ανόδου. Ο Μαστρομανέλος είχε ήδη επιστρέψει σε ρόλο γενικού αρχηγού (ο Γιωργομάκος ήταν πρώτος στις μαλαγανιές και τον «έψησε» στο άψε σβήσε), ο μικρός Πέτρος είχε γίνει βασικός, ο Δεμπασκαλάς είχε κόψει το τσιγάρο και... πήγαινε καλά ως δεξί μπακ, ενώ οι σχέσεις Μαστρομανέλου-Πέτρου της Κουφής είχαν αποκατασταθεί, γεγονός που μαρτυρούσαν τα άδεια μπουκάλια μπίρας στον καφενέ του Μπάφα ύστερα από κάθε ματς.
Για την ιστορία, η επόμενη προετοιμασία έγινε στην Κέρκυρα. Η γέφυρα δεν είχε τελειώσει ακόμα...
Μέχρι να σταματήσει να μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η προετοιμασία κάθε φορά που διαβάζω για «προετοιμασίες», εγώ ο Μίλτος να ’μαι καλά...
Υ.Γ.: Τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, μπορείτε να τους γνωρίσετε καλύτερα στο μυθιστόρημά μου, «Είναι στημένο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου. Για αυτό και ό,τι άλλο επιθυμείτε, θα τα λέμε στην ιστιοσανίδα μου στο φέισμπουκ.
Πηγή: Gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου