Πιο συγκεκριμένα, από την προετοιμασία επισημάνθηκε πως δημιουργείται μια νέα ομάδα, με νέο χαρακτήρα, ασχέτως αν σ’ αυτήν υπάρχουν και παλαιά πρόσωπα, δηλαδή ποδοσφαιριστές από τις προηγούμενες σεζόν. Λίγο ή πολύ οι δυνατότητές τους έχουν διαφανεί και θαρρώ πως δεν περίμενε από αυτούς καθ’ αυτούς κάποιος να κάνουν τη διαφορά. Η κύρια ελπίδα για την αλλαγή στη σελίδα της ομάδας αντλείται πρωταρχικά από την τεχνική ηγεσία και τη λογική της στην οικοδόμηση του νέου συνόλου. Σε δεύτερο χρόνο, μέσα από τις γενικότερες επιλογές της, το βάρος μετατοπίζεται στους εντός των αγωνιστικών γραμμών πρωταγωνιστές.
Στους φιλικούς αγώνες που προηγήθηκαν, το πρώτο στοιχείο που αναδείχτηκε κι υπήρξε ως κοινός παρονομαστής σχεδόν σε όλους ήταν ένα καλό, πρώτο χρονικό διάστημα που κυμάνθηκε από είκοσι έως είκοσι πέντε λεπτά το πολύ. Χωρίς κανείς να παραγνωρίζει τον σημαντικό παράγοντα της καθυστερημένης επιλογής στο θέμα του προπονητή, που λειτούργησε σαν … ντόμινο με συνέπειες σε όλα τα επίπεδα, από αυτό του τόπου όπου πραγματοποιήθηκε η προετοιμασία μέχρι και τους παίκτες που αποκτήθηκαν, η ομάδα δείχνει με γεωμετρική πρόοδο πως διευρύνει χρονικά το καλό της διάστημα τηρώντας τις βασικές αρχές του Ολλανδού προπονητή της. Σωστές αποστάσεις, πίεση ψηλά, «παγίδες» για να προκύψουν «κλεψίματα», αλληλοκάλυψη, ταχύτατη ανάπτυξη σε συνθήκες αντεπίθεσης και ορθολογιστική αξιοποίηση των στημένων «φάσεων».
Αυτά για όσο άντεξε, δηλαδή για διάστημα σαράντα λεπτών, διάστημα στο οποίο δε λειτουργούσαν όλα στην εντέλεια. Ναι μεν η ομάδα είχε πολύ καλό άξονα, με δίδυμο στη μεσαία γραμμή τους πάρα πολύ καλούς – σ’ αυτό το διάστημα – Λάζαρ – Τζιώλη αλλά δίχως βοήθεια κι ουσία από τους πλαϊνούς μέσους. Και πάλι όμως, έκανε φάσεις που αν τις είχε αξιοποιήσει αρχής γενομένης από το έκτο λεπτό κανείς δε θα μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν η εξέλιξη του αγώνα θα ήταν η ίδια ή πανομοιότυπη. Ωστόσο με τα αν δεν προκύπτουν ασφαλή συμπεράσματα. Η άποψή μου είναι υποκειμενική. Η εικόνα όμως των δυο προπονητών ως εκείνη τη στιγμή, με τον … σχεδόν αναιμικό και μειλίχιο Μίρον Μάρκεβιτς να είναι όρθιος και να φωνάζει διαρκώς στους παίκτες του την ίδια στιγμή που ο ομόλογός του στον πάγκο του ΠΑΟΚ παρακολουθούσε ήρεμος μαρτυρά πολλά.
Ο Μιγκέλ Βίτορ υποφέρει στην ανάπτυξη. Στη φάση που ξεκίνησε πριν από το πέναλτι είναι αυτός που δίνει την μπάλα στον «κλεισμένο» Λίνο από δυο αντιπάλους, που του παίρνουν την μπάλα και στην εξέλιξη κερδίζουν το κόρνερ από το οποίο προήλθε το πέναλτι. Ο Πορτογάλος κάνει το χέρι, από την αλλαγή της πορείας της μπάλας στο κεφάλι αντιπάλου κι ο Χακόμπο χάνει για λίγο την απόκρουση στο πέναλτι του Ντέβιτς. Δυο λεπτά πριν από την ανάπαυλα οι Ουκρανοί αφού έχουν γλιτώσει τα χειρότερα σκοράρουν και πριμοδοτούν τον εαυτό τους με την καλύτερη ψυχολογία και τους γηπεδούχους με τη … χειρότερη.
Το «χτίσιμο» μιας ομάδας δεν αφορά μόνον το αγωνιστικό μέρος του παιχνιδιού αλλά και αυτό της νοοτροπίας. Και δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Για κάποιους μπορεί να φαίνεται εφικτό, άλλωστε στα λόγια όλα εύκολα είναι. Ο Βίτορ ήταν σε αγωνιστική απραξία για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν έρθει στον «Δικέφαλο», ο Λούκας το ίδιο, ο Κίτσιου προσαρμόζεται στη νέα θέση, ο Λίνο είναι τριάντα επτά. Γενικότερα ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει τις ιδιαιτερότητές του και δουλειά του προπονητή είναι να … «παντρέψει» επιτυχώς αυτό το μωσαϊκό χαρακτήρων για να βγάλει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελος της ομάδας. Μια λειτουργία που συμβαίνει και κρίνεται καθημερινά.
Οι Ουκρανοί, έχοντας ήδη τρεις, επίσημους αγώνες στα πόδια τους και σαφώς μεγαλύτερη ομοιογένεια κράτησαν το προβάδισμα και περίμεναν τους γηπεδούχους ν’ ανέβουν για να «χτυπήσουν» σ’ αυτό που διακρίνονται, τις αντεπιθέσεις. Το έκανε ο Ντέβιτς στο 0-2, το πλησίασε ο Κριστάλντο στις καθυστερήσεις αλλά σημάδεψε το δοκάρι. Οποιες ευκαιρίες μεσολάβησαν για τον ΠΑΟΚ είχαν την ίδια κατάληξη, ήταν ανεπιτυχείς. Ούτε η είσοδος διαδοχικά των Ολίσε, Βούκιτς, Νέτσιντ έδωσε κάτι περισσότερο αφού η πάροδος της ώρας ήταν βέβαιο πως δε θα ευνοούσε την ομάδα του Χουμπ Στέβενς. Το τελευταίο σφύριγμα του Πολ φαν Μπέκελ γέμισε πικρία άπαντες στην ομάδα. Θα είναι μεγαλύτερη όμως αν το επώδυνο μάθημα μείνει ανεκμετάλλευτο σαν τις ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου.
Μάθημα για τον προπονητή, που πλέον οφείλει να γνωρίζει περισσότερα για το τί νοοτροπία είχε αυτή η ομάδα μέχρι πρότινος και παίκτες που την πλαισίωναν ως τώρα. Επίσης, για το τί μπορεί να περιμένει από τον καθέναν τους. Το είπε κι ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε. Μάθημα για τους παίκτες, για το πώς δεν πρέπει ν’ αντιδρούν μετά από μια αρνητική εξέλιξη στον αγώνα. Σε υψηλό επίπεδο τα λάθη και οι στιγμές αδράνειας ή απώλειας συγκέντρωσης «πληρώνονται». Γενικά οι ευκαιρίες για κάτι καλό είναι λίγες και δεν πρέπει να περνούν ανεκμετάλλευτες. Η ευκαιρία της συμμετοχής στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση ήταν ή είναι (;) μια από αυτές. Οι φάσεις που έκαναν και δε σκόραραν ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Η ευκαιρία που παίρνει ο καθένας από τον προπονητή του επίσης κ.ο.κ.
Μάθημα για τους διοικούντες, ως προς τις επιλογές τους, τις προτεραιότητες, τη λογική αυτών και τη χρονική στιγμή που έγιναν. Μάθημα για τις προσδοκίες που δημιουργούνται μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, όταν ο πήχης ανεβαίνει ψηλά δίχως να υπάρχει η ανάλογη βεβαιότητα ή τα απτά πειστήρια πως έστω τα πλησίασες κι αυτό δεν αφορά μόνον αγωνιστικούς στόχους αλλά και μεταγραφικούς. Μάθημα για τον κόσμο και τους υπευθύνους της ομάδας, που μπορεί – ο πρώτος - να είχε έστω και λίγα ελαφρυντικά για όσα έγιναν πέρυσι τέτοιο καιρό ως αντίδραση στις εγκληματικές και προμελετημένες ενέργειες των Αυστριακών αλλά ταυτόχρονα θα έπρεπε να σκεφτούν έστω κι ενδόμυχα πως η τιμωρία θα ήταν βέβαιη από τα μάτια των ψυχρών Ευρωπαίων, των θεσμικών φορέων των αντίστοιχων διοργανώσεων που κρίνουν κι αποφασίζουν για το μέλλον των ομάδων με αποκλειστικό γνώμονα τους κανονισμούς τους και μόνον αυτούς. Μάθημα και για όλους εμάς που επαγγελματικά εκφράζουμε άποψη, καταθέτουμε εγγράφως εντυπώσεις κι εκτιμάμε - κρίνουμε πρόσωπα και καταστάσεις.
Μεταγραφές … Να πει ο προπονητής το μεγαλύτερο άλλοθι, πως θέλει μεταγραφές, απαλλάσσοντας εαυτόν και ποδοσφαιριστές ρίχνοντας την ευθύνη στη διοίκηση, όπως συνέβη κατά το πρόσφατο παρελθόν. Μήπως είναι λίγες οι φορές που έγιναν δαπανηρές μεταγραφές οι οποίες αποδείχτηκαν άστοχες; Αυτό δε λειτουργεί αποτρεπτικά από το να γίνουν, μια ή δυο ή όσες χρειάζονται. Είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Αν χαθούν κάποια εκατομμύρια ευρώ, αυτόν που φωνάζει γι’ αυτές θα τον πειράξει επειδή δεν «έπιασε» στην ομάδα του. Οικονομικά όμως θα πλήξει έναν συγκεκριμένο και σημαντικά σ’ αυτό το μέγεθος, κάτι που δείχνει να το σκέφτεται, άσχετα αν ο ίδιος φέρνει τον εαυτό του σε δυσχερή θέση κάνοντας λόγο για προτάσεις άνω των πέντε εκατομμυρίων ευρώ σε ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας. Δεν κόπτομαι για τα οικονομικά του μεγαλομετόχου, μ’ ενδιαφέρει όμως η διαχρονική παρουσία ενός οικονομικά εύρωστου ανθρώπου στο τιμόνι της ομάδας με την οποία ασχολούμαι επαγγελματικά κι η πρόοδός της έχει θετικές συνέπειες ως αναβάθμιση στη δουλειά μου. Κάτι βέβαια που δεν επηρεάζει στο ελάχιστο την κρίση μου απέναντι στον οποιονδήποτε. Ευτυχώς … τα γραπτά μένουν.
Ολοκληρώνοντας, το αν χρειάζονται μεταγραφή-ές ή όχι το γνωρίζουν - καλύτερα απ’ όλους μας - οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Με το να το πει ο προπονητής δημόσια κερδίζει κάτι; Ας το ζητήσει από τη διοίκηση κι εφόσον δε γίνει έχοντας εξαντλήσει όλα τα περιθώρια αξιοποίησης του υπάρχοντος έμψυχου δυναμικού, ενώ παράλληλα πειστεί σχεδόν απόλυτα για το τί πραγματικά μπορεί ή δεν μπορεί να δώσει ο καθένας από αυτούς που έχει στα χέρια του, ας το δημοσιοποιήσει. Το αν θα είναι αργά, αν θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος ή αν αυτή διαδικασία θα είναι προς όφελος της ομάδας θα φανεί σε βάθος χρόνου. Αυτός άλλωστε είναι ο μόνος που δεν αγοράζεται. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους..novasport gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου