Ο Δημοσθένης Καρμοίρης ανακαλύπτει τον “Mr. mix” Ζιοβάνι-Ζάχοβιτς και αναρωτιέται ως πού θα φτάσει η… πόρτα-πόρτα στον ΠΑΟ.Δεν συνηθίζω να προσωποποιώ καταστάσεις, να κατασκευάζω «είδωλα», να
λιβανίζω «σύμβολα» και ήρωες της εξέδρας. Τα ινδάλματα είναι προς…
θεοποίηση σε κεφάλια πιτσιρικάδων, που κοτσάρουν κι από μια αφίσα στα
δωμάτιο τους, για να κοιμούνται και να ξυπνάνε μαζί της, επιλέγοντας
πρότυπα, μορφές «λατρείας», παρά ουσίες και συνολικά αποτελέσματα.
Το ποδόσφαιρο ειδικά που είναι ομαδικό σπορ, ταιριάζει γάντι με την
παροιμία που λέει ότι «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη». Ωστόσο
οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι μια σπουδαία μονάδα κάνει τη διαφορά. Στο
θέαμα, στην απόλαυση των ματιών, στον ξεσηκωμό της κερκίδας. Είναι η
ατραξιόν, είναι η έκφραση του… λαοφιλούς αντικείμενου του πόθου. Ο
κράχτης, η πρώτη «μούρη», ο πρωταγωνιστής του θεάτρου.
Πάρτε τον κορυφαίο αμυντικό του κόσμου. Όποιον θέλετε. Τον αμίμητο
«Κάιζερ» Φραντς Μπεκενμπάουερ, τον Μπαρέζι, τον Μαλντίνι, τον Τέρι, τον
Πουγιόλ, όποιον… Κανένας τους δεν έτυχε της αποθέωσης μεγάλων
μπαλαδόρων. Δεν έγιναν ύμνοι, τραγούδια, συνθήματα, «σημαίες». Οι
φανέλες τους πούλησαν το… κατά δύναμη. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση όσο
ενός χαρισματικού σκόρερ, ενός ηγέτη στο χώρο του κέντρου. Ως Πελέ και
Μαραντόνα δεν έμεινε κανείς τους στην ιστορία. Κι ας συμπεριλαμβάνεται
το όνομά του στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό πάνθεον.
Ο πρόλογος αφορά στη δεύτερη (χρονικά) οριστικοποίηση καλοκαιρινής
μεταγραφής του Ολυμπιακού. Στον Αλεχάντρο Νταμιάν "Τσόρι" Ντομίνγκες.
Στον Αργεντινό γητευτή της μπάλας κάνω εκ προοιμίου ειδική μνεία και θυμηθείτε με…
Ο Μαρινάκης πήρε φόρα και οι πρωταθλητές πάνε για πραγματικά σπουδαία
πράματα φέτος, επιδιώκοντας – το έγραψα το Σάββατο, το επαναλαμβάνω – το
θέαμα μαζί με τους τίτλους και τις διακρίσεις.
Οι περγαμηνές του Βάις είναι για να ξεχνάνε γρήγορα τον Μιραλάς οι
«ερυθρόλευκοι» οπαδοί. Έρχεται ο Μοργκάν Αμαλφιτανό, ένας κεντρικός
μέσος εγνωσμένης αξίας και ανούσιες περαιτέρω συστάσεις.
Ο αμυντικός χαφ που χρειάζεται για να ηγηθεί της ανασταλτικής
λειτουργίας της ομάδας θα είναι επίσης ένας γνωστός ποδοσφαιριστής
κλάσης και με ευρωπαϊκές παραστάσεις. Το βιογραφικό, εν ολίγοις, που
«απαιτεί» το Champions League.
Και, έχω την αίσθηση έως και βεβαιότητα, ότι ο πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» επιφυλάσσει και μια μεγάλη έκπληξη…
Παρόλα αυτά θα επιμείνω στον «Τσόρι» Ντομίνγκες γιατί ο… τύπος είναι
«όλα τα λεφτά». Έχει όλα εκείνα τα latin χαρακτηριστικά που αφήνουν…
παγωτό την εξέδρα. Βιρτουόζος, χορευτής με την μπάλα, ταχύς,
ντριμπλαδόρος, μπουκαδόρος, αριστερό και δεξί πόδι εξίσου καλό,
μαεστρικό και… βομβαρδιστικό. Εκτελεί φάουλ, πέναλτι. Μοιράζει παιχνίδι,
κόβει ασίστ, σκοράρει κι από τις δύο πτέρυγες, εντός-εκτός περιοχής,
τακουνάκια, «κορδελάκια» και τα συναφή που «ζητάει» το κοινό.
Θα μπορούσα κάλλιστα να τον αποκαλέσω: «Μίγμα» Ζιοβάνι με Ζάχοβιτς. Ένα
κράμα νοτιοαμερικάνικης και ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής φινέτσας και
φαντασίας!
Είναι ο παίκτης για τον οποίο πας και αποκλειστικά στο γήπεδο. Όπως
κάνανε οι παλιότεροι στο Λεκανοπέδιο για να απολαύσουν Βασίλη
Χατζηπαναγή, ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων, όποτε ερχόταν Αθήνα ο
Ηρακλής…
Η «καμπούρα» του ΠΑΟ
Ας αλλάξουμε θέμα. Τη μια φορά ήτανε ο Κοροβέσης. Τον ήθελε και τον
πίεζε ο Νταμπίζας, αυτός όμως επέλεξε να συνεχίσει στον ΠΑΣ. Ύστερα ο
Φυτανίδης. «Παραμύθια τούμπανα» τους πουλούσε στην Παιανία ότι φεύγει
μάλλον για εξωτερικό και εν τέλει προτίμησε τον Ατρόμητο. Σ’ αυτούς
προστέθηκε ο Φάλκενμπουργκ. Ήλθε, είδε – τι θα είδε (και τι θα άκουσε),
φαντάζεστε, ο άνθρωπος! – και απήλθε οριστικά. Προφανώς και θα άκουσε
για πρώτη φορά στην καριέρα του ότι ομάδα θέλει να κάνει μεταγραφή και
δεν έχει να δώσει μπροστάντζα 30 «ψώρο-χιλιάρικα»!
Μετά η τελευταία «σημαία» της ομάδας: ο Γιούρκας Σεϊταρίδης… Εδώ
διαβάζαμε ότι θα είναι η κεντρική αμυντική κολώνα του Παναθηναϊκού στη
νέα σεζόν. Ότι ο Αναστασίου τον προόριζε για στόπερ. Και, ξαφνικά, δεν
ανέβηκε στο αεροπλάνο για Ολλανδία.
Άλλη «πόρτα», άλλη μια διοικητική γκάφα. Και, τέλος πάντων, σαν τον
βρεμένο που τη βροχή δεν τη φοβάται, τι να τους «πουν» πια οι χυλόπιτες
των «πράσινων» ιθυνόντων; Το «όνομα» το βγάλανε. Η… καμπούρα του
συλλόγου τι φταίει που παρά-έχει φορτωθεί τα «άπλυτα» τους;
Υ.Γ.: Σάμπως ο Ολυμπιακός δε θέλει να πέσει καταιγισμός προτάσεων για
Τζεμπούρ; Παραχωρείται σε καλή και συμφέρουσα τιμή και ο αντικαταστάτης
είναι έτοιμος. Και κάνει και… κρότο…
Υ.Γ.1: Οι Ρώσοι, διαβάζω, μπαίνουν δυνατά για Μανωλά. Τα δύο «Μι»,
πάντως, λόγω αξίας και προοπτικής (είναι νεαροί), κάτω από ένα
«ταληράκι» δεν πωλούνται. Ο καθένας έτσι;
Υ.Γ.2: Ο κόφτης από Γαλλία, Ισπανία ή Αγγλία θα καταφθάσει;Πηγή: sportdog.gr
Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου