Εκεί δεν το αφήνεις να σου γλιστρήσει από τα χέρια. Εχεις δικό σου το ασημικό. Το παίρνεις αγκαλιά, το μαγκώνεις από εκείνα τα μεγάλα αυτιά που έχει στο πλάι και το παίρνεις σπίτι σου. Και όμως δεν συνέβη παρά το ότι η Ατλέτικο έβγαλε μεγαλύτερο πάθος, τσαμπουκά και είχε καλύτερο σχέδιο. Ενδεικτικό είναι πως στο Α' μέρος οι Ραούλ Γκαρθία και Φιλίπε Λουίς είχαν από τρία πετυχημένα τάκλιν έκαστος, τη στιγμή που όλοι οι αντίπαλοι τους μαζί είχαν δύο! Επίσης σε εκείνο το διάστημα οι Μπενζεμά και Κριστιάνο δεν είχαν ακουμπήσει ούτε μία φορά τη μπάλα μέσα στο... κουτί.
Ολα αυτά τα δεδομένα συνεχίστηκαν και στο Β' μέρος. Εως το σημείο όμως που το κορμί δεν είχε πλέον άλλη δύναμη για να συμβαδίσει με το μυαλό, με τη θέληση. Το πνεύμα μπορεί να ήταν πρόθυμο, αλλά η σάρκα αποδείχτηκε ανθρωπίνως ασθενής. Ηταν το σημείο που ούτε ο Ντιέγο Σιμεόνε μπορούσε να αγγίξει με τις παραινέσεις και τις προτροπές του για κουράγιο. Η κούραση έγερνε την πλάστιγγα και έδινε τη μπάλα ολοένα και πιο πολύ στους παίκτες με τα λευκά. Από το 70' και μετά και ειδικά με τις αλλαγές των Ισκο, Μαρσέλο, οι Μερένγκες έκαναν κουμάντο και πάλευαν για την ισοφάριση.
Αντίδοτο σε αυτή την πίεση δεν υπήρχε. Τούτη η αδυναμία της Ατλέτικο να αντεπεξέλθει οφειλόταν αποκλειστικά στο κοντό ρόστερ και το μεγάλο λάθος του ανθρώπου που την οδήγησε σε όλες αυτές τις φετινές επιτυχίες. Εδώ, στο gazzetta.gr με το που έγινε γνωστή η σύνθεση των Ροχιμπλάνκος, κάποιος φώναξε: «παιδιά, δώρο για σκόρερ ο Ντιέγκο Κόστα». Κάποιος άλλος όμως του απάντησε: «Παίξε ότι θα βγει τραυματίας πριν το 20'!» Ο Ντιέγκο Κόστα δεν έπρεπε να παίξει και στο 9' όπως ήταν απολύτως φυσιολογικό, αποχώρησε (σ.σ.: ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν θεραπεύτηκε θλάση σε 7 ημέρες. Πόσο μάλλον για να μπεις σε τελικό Champions League).
Ο Σιμεόνε με την πιο κουρασμένη ομάδα της Ευρώπης, βρέθηκε με το καλημέρα με μία αλλαγή λιγότερη. Σε τέτοιου είδους μεγάλα ραντεβού όμως, εκεί που μετράνε οι λεπτομέρειες, τούτο ήταν έγκλημα και ο πέλεκυς της ποδοσφαιρικής Νέμεσις δεν υπήρχε περίπτωση να λυπηθεί την υπερπροσπάθεια της Ατλέτικο! Η Ατλέτικο όντως είναι η πιο ταλαιπωρημένη για φέτος. Εφτασε με μόλις 13-14, το πάρα πολύ 15 παίκτες να κουνάει το σεντόνι στον τελικό, πήγε ημιτελικό στο Κόπα ντελ Ρέι και πήρε το πρωτάθλημα σε έναν ακόμα τελικό, αυτόν του «Καμπ Νοου» με τη Μπαρτσελόνα.
Με βάση όλα αυτά, από τη στιγμή που ο Σέρχιο Ράμος απογειώθηκε και έπιασε την τέλεια κεφαλιά, νομίζω δεν υπήρχε κανείς που να μην υποπτεύθηκε το ποια θα ήταν η συνέχεια και η κατάληξη του Μαδριλένικου εμφυλίου. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα της παράτασης επιβεβαιώθηκε αυτή η υποψία. Αρχικά ήταν το ΣΟΚ, το ψυχολογικό άδειασμα από την ισοφάριση. Και μετά οι αδυναμίες. Ο Βίγια αδυνατούσε να σπριντάρει, ο Φιλίπε Λουίς που είχε δυνάμεις, είχε υποστεί τράβηγμα λίγο νωρίτερα και ο Μιράντα δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Ο Βραζιλιάνος βλέπετε ήταν ο μοναδικός απ' όλες τις ομάδες που πήραν μέρος στη φετινή διοργάνωση, που έπαιξε σε όλα τα ματς και μάλιστα... όλα τα ματς. Είχε απομείνει ο Γκοντίν, ο Γκάμπι και κάπως ο Χουναφράν να τρέχουν για όλους. Ο Αλντερβάιρελντ και ο Σόσα, οι αλλαγές του Σιμεόνε δηλαδή, ήταν ποιοτικά ένα επίπεδο πιο κάτω από τους υπολοίπους. Πόσο θα ήθελε ο Τσόλο να είχε από το το 70' και μετά μία αλλαγή. Πόσο λάθος έκανε με τον Ντιέγκο Κόστα!
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου