Καμία έκπληξη κύριοι...!!

Είναι μια ομάδα που έχει... συστηθεί από πολύ νωρίς. Από το καλοκαίρι. Αυτός είναι ο Ηρακλής. Ζητώ προκαταβολικά μια συγνώμη για την επανάληψη, αλλά είναι μήτηρ μαθήσεως.

Γράφει ο Παναγιώτης Σωτηρόπουλος

Προσπερνώντας τις πρόσκαιρες φωνές της προετοιμασίας, ο Ηρακλής όταν άρχισε να «δένει», όταν άρχισε να αφομοιώνει τα θέλω του Νίκου Παπαδόπουλου, όταν οι αρκετοί νεοφερμένοι και νεαροί στην ηλικία μάθαιναν στο χορτάρι ο ένας τον άλλον, έβγαλε στο γήπεδο την αγωνιστική ταυτότητά του.

Μιας ομάδας που θα τρέχει, που θα πιέζει, που θα έχει κατοχή, θα παίζει κάθετα, θα δημιουργεί, θα διαχειρίζεται το αποτέλεσμα, που θα βγάζει συνεργασίες και θα έχει ενέργεια στο γήπεδο.

Από την ήττα του μακρινού Σεπτέμβρη στη Λαμία για το Κύπελλο (που ακόμη κι εκείνη δεν τον έβγαλε εκτός θεσμού), μέχρι σήμερα ο Ηρακλής, σε κάθε παιχνίδι, ακόμη και σ' αυτά που δεν κέρδισε, είχε την ορθή αγωνιστική δομή. Είχε πρωτίστως πλάνο. Ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο και πως θα το κατακτήσει.

Ακόμα και στη χειρότερη παρουσία του, στον αγώνα με τον Πιερικό στο εντός 2-2, στο πρώτο τέταρτο του αγώνα ο Ηρακλής ήταν και συγκεντρωμένος και επιδίωξε με σαφή τρόπο κι όχι με... χύμα ποδόσφαιρο, να θέσει βάσεις νίκης. Το πέτυχε, αλλά μετά... βγήκε από το γήπεδο και έχασε μόνος του βαθμούς.

Για τον αγώνα της Τρίπολης, βγάζοντας απ' έξω τα προφανή, την συμβολική αγωνιστική εκδίκηση (γιατί θα πρέπει να βιώσει το ίδιο ο Αστέρας και να γίνει... διάττων για να μιλάμε για «οφθαλμός αντί οφθαλμού»), ο Ηρακλής άγγιξε το τέλειο σ' όλους τους τομείς. Από τη μαεστρική τακτική του Παπαδόπουλου να «απονευρώσει» τον αντίπαλο βγάζοντάς τον εκτός ρυθμού από το πρώτο ημίχρονο με... χτύπημα κόμπρας στο δεύτερο και εύκολη διατήρηση του αποτελέσματος, μέχρι την αγωνιστικότητα του καθενός στο χορτάρι και την τακτική συνέπειά τους.

Ας μην ξεχνάμε πάντως πως ο Ηρακλής των 600.000 ευρώ περίπου στο αγωνιστικό του μπάτζετ, «σκούπισε» εκτός έδρας μια ομάδα που βρίσκεται στις πέντε ποιοτικότερες της Super League, που δεν είχε γνωρίσει εντός έδρας ήττα μέχρι αυτό το ματς και που το αγωνιστικό της μπάτζετ λέγεται πως μπορεί να υπερβαίνει τα 6 εκ. ευρώ.

Αυτό όμως συνάμα αποτελεί μια ακόμη απόδειξη πως τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα...

Καμία έκπληξη κύριοι... Αυτός είναι ο Ηρακλής. Μια ομάδα δομημένη από εξαιρετικά υλικά, από νεανικό ενθουσιασμό, παίκτες με μπόλικο ταλέντο και το μέλλον μπροστά τους, ηγέτες σ' όλες τις γραμμές, κάτι παραπάνω από οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια, έναν προπονητή που διαβάζει και την παραμικρή λεπτομέρεια σ' όλα τα παιχνίδια κι έχει μεταφέρει το πνεύμα του νικητή, ο οποίος προέβη με τον τεχνικό διευθυντή σε επιλογές που βγαίνουν στο απόλυτο.

Έχει μια διοίκηση που διασφαλίζει την καθημερινή ομαλότητα, τον κόσμο και την αύρα της μεγάλης ομάδας. Φέτος αποδεικνύει με απτά επιχειρήματα, πως ο «μαύρος κύκλος» του εξωαγωνιστικού εξοστρακισμού τελειώνει με την πιο ηχηρή επιστροφή στα χρονικά.

ΥΓ: Αστείο και ανάξιο σχολιασμού το γεγονός πως κάποιοι συγκαταλέγουν τον Ηρακλή στους μικρούς. Δείγμα έλλειψης ποδοσφαιρικής παιδείας και γνώσεων.

ΥΓ2: Δεν μπαίνει σε «ζυγαριά» με την ουσία της πρόκρισης, αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός πως ο Ημίθεος έβγαλε τη σωστή αντίδραση στην Τρίπολη μετά την εντός έδρας γκέλα με τον Πιερικό, αποδεικνύοντας πως ήταν πραγματικά μεμονωμένο περιστατικό.

*Πηγή: metrosport.gr*