Ο ισχυρισμός «φτιάχνω ομάδα από την αρχή», είναι αστείος...!!

Γράφει ο  Στέλιος Γρηγοριάδης

Αυτό κι αν δεν είναι κατόρθωμα... Να παίζεις μπροστά σε άδειες εξέδρες, να κερδίζεις με 2-1 και μέσα σε λίγα λεπτά να δέχεσαι τρία γκολ. Να έχεις αντίπαλο τον Μπεργκ και να τον έχεις αμαρκάριστο σε όλο το ματς. Να σου κάνει χατ τρικ και το αμέσως προηγούμενο χατ τρικ που είχε πετύχει να είναι σε βάρος σου, στον περσινό τελικό του Κυπέλλου. Αυτά μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να τα κάνει. “Οταν πετυχαίνεις τρία γκολ, απαγορεύεται να φέρεις ισοπαλία, όχι να χάσεις”, είπε ο Αγγελος Αναστασιάδης, αλλά, βέβαια, θα πρέπει κι αυτός να αναγνωρίσει τις τεράστιες ευθύνες που τον βαραίνουν. Οχι μόνο για την... καταπληκτική επινόηση να αφήσει τον Κάτσε εκτός του χθεσινού αγώνα, αλλά και για την όλη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού.

Το “φτιάχνουμε μια νέα ομάδα μετά τον Ιανουάριο”, δεν έχει καμία λογική. Μπορεί ο ισχυρισμός αυτός να δίνει άλλοθι στον ίδιο και να υποστηρίζει την παραμονή στο πόστο του, αλλά με το να προστίθενται στο ρόστερ οι Νομπόα, Κόστα, Παπαγιαννόπουλος, δε σημαίνει ότι έχει τόσο τρομερή δουλειά ο προπονητής για να παρουσιάσει ένα αξιόλογο σύνολο. Αν επρόκειτο να δυσκολευτεί ο Αγγελος με τις προσθήκες, ας μην έκαναν μεταγραφές. Οι μεταγραφές έγιναν για να γίνει το έργο του πιο εύκολο, όχι πιο δύσκολο. Αν έχει πείσει τον Σαββίδη ότι τώρα... ξεσκίζεται για να φτιάξει την ομάδα από την αρχή και ότι πρέπει ο μεγαλομέτοχος να κάνει υπομονή για να δει αποτελέσματα, λυπάμαι που το λέω, αλλά πρόκειται για αστείο. Ο ΠΑΟΚ έχει τα ίδια αγωνιστικά προβλήματα εδώ και πολύ καιρό και ο Αγγελος δεν μπόρεσε να τα λύσει.

Αν πάλι, η δουλειά που γίνεται τώρα αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας προσπάθειας που θα συνεχιστεί το καλοκαίρι και έχει προοπτική σε βάθος χρόνου, ας το πουν και στον κόσμο για να το γνωρίζει. Δεν πιστεύω όμως ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Διότι αν ίσχυε, θα καλούσε ο Σαββίδης τον Αναστασιάδη να υπογράψει συμβόλαιο για δύο ή για τρία χρόνια. Δεν θα τον άφηνε επί ξύλου κρεμάμενο. Και να το θυμάστε: Αν τυχόν ακολουθήσουν και άλλες αποτυχίες, ο ΠΑΟΚ θα πάει στα πλέι οφ με άλλον προπονητή. Αυτή είναι η πρόβλεψή μου.

Το πρώτο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα, ήταν ενδιαφέρον και οδήγησε σε συγκεκριμένο, ξεκάθαρο, δίδαγμα. Ο ΠΑΟΚ, με συντηρητική διάταξη και τακτική, τα πήγαινε μια χαρά αμυντικά, δεν κινδύνευε, αλλά, εντελώς ξαφνικά, βρέθηκε πίσω στο σκορ με ένα γκολ αδικαιολόγητο και ασυγχώρητο. Η σέντρα του Ζέκα, που δεν προερχόταν από κάποια ξαφνική αντεπίθεση, βρήκε εντελώς αμαρκάριστο τον Μπεργκ, που δεν δυσκολεύτηκε να τη στείλει με το κεφάλι στα δίχτυα. Ειδικά τον Μπεργκ, δεν τον αφήνεις αφύλακτο. Οταν παίζουν τρία “κορμιά” μπροστά στον Ιτάνζ, είναι τρομερό λάθος να μένει ο ικανότατος σκόρερ του Παναθηναικού εντελώς ανενόχλητος.

Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να αντιδράσει. Να παίξει δημιουργικό ποδόσφαιρο. Να δημιουργήσει ευκαιρίες. Να σκοράρει. Μέχρι το 35' δεν έδειχνε ικανός να το κάνει. Σιγά - σιγά, όμως, άρχισε να “ανεβαίνει”. Βοήθησε ο Παπαγιαννόπουλος, που προωθήθηκε, βοήθησε ο Νομπόα που άρχισε να περνάει σωστές πάσες, βοήθησε ο Σκόνδρας με τις καλές προωθήσεις και τις σέντρες του, βοήθησε βέβαια και το χάρισμα του Αθανασιάδη, που σε δύο φάσεις έχασε μια ευκαιρία και πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης. Ευτυχώς και στις δύο αυτές φάσεις (από ωραία κάθετη του Νομπόα η πρώτη και από εύστοχη σέντρα του Σκόνδρα η δεύτερη), ο Κλάους ήταν εκεί που πρέπει πάντα να είναι, στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής δηλαδή και όχι σε θέση... έξω αριστερά που του ζήτησε ο Αγγελος Αναστασιάδης να παίξει, με “κορυφή” τον Περέιρα.

Το δίδαγμα, λοιπόν, ήταν για τον ΠΑΟΚ το εξής: Για να έχει τύχη στο ματς, πρέπει να αντέξει στα τρεξίματα των παικτών του Παναθηναικού, να αποφύγει τα παιδαριώδη λάθη στην άμυνα και να κατορθώσει να “βγάλει” συνδυασμένες επιθέσεις, είτε από τον άξονα, είτε από τα πλάγια. Τι από όλα αυτά έκανε στο δεύτερο ημίχρονο; Τίποτε!

Από το 45' έως και λίγο πριν το 60' το ματς ήταν ανιαρό, χωρίς καμία από τις δύο ομάδες να φαίνεται ιδιαίτερα απειλητική. Ολα έδειχναν ότι ο Γιάννης θα φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη έως το τέλος του αγώνα, παρά το γεγονός ότι έδειχναν μεγάλη διάθεση και οι 22 παίκτες. Στο 59' όμως ήρθε το καθαρά προσωπικό γκολ του Σκόνδρα για να δημιουργήσει μια νέα κατάσταση. Ωραία ντρίπλα, φοβερό σουτ με αριστερό έξω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής και ο ΠΑΟΚ μπήκε μπροστά στο σκορ. Πολλοί πίστεψαν ότι θα κερδηθεί το τρίποντο, αλλά η συνέχεια ήταν αποκαρδιωτική.

Στο 63' το κέντρο άμυνας του ΠΑΟΚ πιάστηκε πάλι στον ύπνο, με την κάθετη του Μπεργκ που βρήκε μόνο του τον Καρέλη, ο οποίος δεν είχε παρά να πλασάρει τον Ιτάνζ. Ο ΠΑΟΚ είχε προηγηθεί από το πουθενά, να όμως που “φρόντισε” να ισοφαριστεί με ένα δεύτερο κοροιδίστικο γκολ. Και σα να μην έφτανε αυτό, “κατάφερε” λίγο μετά να προσφέρει ένα ακόμη εύκολο γκολ στον Παναθηναικό, με το λάθος του Σκόνδρα και με τον Καρέλη να τροφοδοτεί τον Μπεργκ, εκείνος να είναι πάλι αφύλακτος και να σκοράρει εύκολα. Οσο για το 4-2, ε μία από τα ίδια. Φάουλ, ο Μπεργκ έβαλε το πόδι του, ο Βίτορ ήταν από πίσω του και η μπάλα πήγε πάλι στα δίχτυα. Χατ τρικ σε βάρος του ΠΑΟΚ πέτυχε ο παίκτης που δεν θα έπρεπε να πάρει ανάσα σε όλο το ματς...

Το τρίτο γκολ του ΠΑΟΚ με την πολύ ωραία κεφαλιά του Νομπόα, ο οποίος βρέθηκε κι αυτός αφύλακτος στη “χαλαρή” πλέον άμυνα του Παναθηναικού, δεν αλλάζει τις εντυπώσεις. Αυτό που μένει είναι ότι ο ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο ούτε τα χοντρά λάθη απέφυγε, ούτε πιο πολύ από τον Παναθηναικό έτρεξε, ούτε συνδυασμούς έβγαλε για να δημιουργήσει ευκαιρίες. Αν δεν υπήρχαν τα γκολ του Σκόνδρα και του Νομπόα, θα μιλούσαμε για το απόλυτο τίποτε. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, μιλάμε για ένα ακόμη “ναυάγιο” μιας ομάδας που παρουσίασε πάλι, με κάθε μεγαλοπρέπεια, τις ίδιες “χτυπητές” αγωνιστικές αδυναμίες. Μιας ομάδας που πέτυχε τρία γκολ σε γήπεδο χωρίς θεατές και όμως ηττήθηκε. Μιας ομάδας που προηγήθηκε 2-1 και έχασε 4-3. Μιας ομάδας που αναζητά απεγνωσμένα την ευκαιρία για να τονώσει πάλι το ηθικό της.

Η καλή ψυχολογία δεν έρχεται με τις ομιλίες των προέδρων και των τεχνικών διευθυντών στους παίκτες. Ερχεται με τα καλά αποτελέσματα. Αλλά πώς αυτός ο ΠΑΟΚ, με τις δεδομένες αδυναμίες, μπορεί να επανέλθει στις νίκες; Ιδού το ερώτημα. Το οποίο αρχίζει να γίνεται αμείλικτο, διότι τα πλέι οφ πλησιάζουν.

*Πηγή: metrosport.gr*