Ο Νίκος Χρηστίδης ανοίγει την καρδιά του στη «Μetrosport» και μιλάει για την επιστροφή στο… σπίτι του, την υποδοχή που έτυχε και τη σημασία της φανέλας του Αρη.
«Δεν είναι δυνατόν να θέλω και να μην μπορώ», είναι η πρώτη κουβέντα που μου είπε ο Νίκος Χρηστίδης, με αφορμή την επιστροφή του στο Κλεάνθης Βικελίδης. Δεν είναι και λίγο να κουβαλάς για 41 χρόνια ένα τόσο μεγάλο βάρος στη ψυχή σου. Να θέλεις να παρακολουθήσεις από κοντά την αγαπημένη σου ομάδα, να πατήσεις ξανά στα… τσιμέντα που μεγάλωσες, όπου «γεννήθηκε», αλλά να μην μπορείς. Από το 1974, μέχρι πριν από τρεις εβδομάδες, ο παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας ένιωθε «κόκκινο πανί» στο Χαριλάου.
Η διαγραφή από τα μητρώα του συλλόγου, μετά το περιβόητο παιχνίδι του Αρη με τον Ολυμπιακό, στις 30 Δεκεμβρίου του 1973, όπου κατηγορήθηκε, από τους τότε παράγοντες του συλλόγου, για τα γκολ τα οποία δέχτηκε και εν τέλει αποφασίστηκε η διαγραφή του, ο Νίκος Χρηστίδης δεν έβλεπε Αρη από κοντά. Τον βάραινε η απαγόρευση που είχε. Το απόγευμα του Σαββάτου, όμως, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και επέστρεψε στο Κλεάνθης Βικελίδης μετά από πολλά χρόνια για να παρακολουθήσει δια ζώσης τον αγώνα με τον Αρη Ακροποτάμου. «Τελευταία φορά που πήγα στο Χαριλάου να παρακολουθήσω κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου ήταν τον Μάρτιο του 2002. Όχι για να δω τον Αρη. Σαν συνεργάτης της Ομοσπονδίας είδα την αναμέτρηση Ελλάδα-Σουηδία. Πάνε 13 χρόνια…», μου λέει και το βάρος που αισθανόταν διακρίνεται εύκολα μέσα από τον τόνο της φωνής του. Περνώντας στο σήμερα, όμως, αυτομάτως αλλάζει και η χροιά του. Το οτι νιώθει χαρούμενος μπορείς να το διακρίνεις ακόμη και μέσα από το ακουστικό του τηλεφώνου. «Το κενό που είχε δημιουργηθεί μέσα μου, καλύφθηκε μέσα σε λίγα λεπτά από την υποδοχή του κόσμου. Γνωστών και αγνώστων. Ανθρώπων που δεν με γνωρίζουν και μερικοί ίσως δεν με πρόλαβαν να παίζω ποδόσφαιρο. Αυτή η επιστροφή στο σπίτι μου μού κάλυψε το μεγάλο κενό», υποστηρίζει. «Μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος. Δεν είναι δυνατόν να θέλω και να μην μπορώ να δω τον Αρη» και συμπληρώνει: «με την απόφαση της διοίκησης να αρθεί η διαγραφή μου από τον σύλλογο δεν υπάρχει πλέον ποδοσφαιριστής διαγραμμένος. Και αυτό για μένα είναι μια ηθική ικανοποίηση. Τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους μετά από 41 χρόνια. Βέβαια, δεν έχει σημασία ο χρόνος για μένα, αλλά ότι λύθηκε το ουσιαστικό θέμα».
Από τη στιγμή που έγινε η αρχή και ο Νίκος Χρηστίδης έγινε ξανά μέλος της οικογένειας του –όπως χαρακτηρίζει τον Αρη- η συνεχής του παρουσία θεωρείται γι αυτόν αυτονόητη. «Θα είμαι πιο κοντά και ειδικά τώρα που η περιπέτεια (σ.σ.: συμμετοχή στη Γ’ Εθνική) την οποία εμείς, οι Αρειανοί, επιλέξαμε θέλει υποστήριξη. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και για εμάς και για τους αντιπάλους διεκδικητές της ανόδου. Αλλά και να κερδίσουμε την άνοδο δεν σημαίνει ότι λύνονται τα προβλήματα του Αρη. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και να είμαστε πάντα σε συναγερμό».
Το μήνυμα προς την ομάδα
Αν κάποιοι αντιλαμβάνονται καλύτερα τη σημασία της φανέλας του Αρη, αυτοί είναι σίγουρα οι παλαίμαχοι. Την έζησαν καλύτερα από όλους. Μάτωναν επί χρόνια γι΄ αυτή. Ο Νίκος Χρηστίδης, στα 71 του χρόνια, και κουβαλώντας την εμπειρία στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στους ποδοσφαιριστές. Μιλάει σε πρώτο πρόσωπο. Νιώθει ένα με την ομάδα. «Η φανέλα και η ιστορία του Αρη μπορούν να δώσουν επιπρόσθετη δύναμη. Αλλά, αν δεν αυξήσουμε την προσπάθειά μας δεν θα ωφεληθεί κανείς. Η φανέλα, μόνη της, δεν παίζει μπάλα. Και θα κερδίσουμε το επιπλέον από την φανέλα όταν θα αυξήσουμε την αγωνιστικής προσπάθεια. Τότε μόνο θα γυρίσει και ο κόσμος στο γήπεδο. Αυτή τη στιγμή ο κόσμος του Αρη είναι… παγωμένος στις καταστάσεις που βίωσε και βιώνει. Τον έχω ζήσει καλά αυτόν τον κόσμο. Όποτε κλήθηκε από τον σύλλογο να βοηθήσει, ήταν ‘παρών’. Πάντα, με την πρώτη πρόσκληση στήριζε γεμίζοντας το γήπεδο. Αυτό θα κάνει και τώρα. Είμαι σίγουρος», είναι το ξεκάθαρο μήνυμα του Νίκου Χρηστίδη προς την ομάδα, την οποία από προχθές νιώθει ξανά δική του….
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου