Είναι πλέον γεγονός όσο αναμενόμενο και δεδομένο το θεωρούσαμε όλοι όσοι
ανήκουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον… κιτρινόμαυρο πλανήτη της
ΑΕΚ: η ομάδα επέστρεψε εκεί που της αρμόζει και επιτάσσει η ιστορία της…Έπειτα από 25 ολόκληρους μήνες (από την αποφράδα 21η Απριλίου του 2013) και δυο βασανιστικά χρόνια η ΑΕΚ επιστρέφει πιο έτοιμη από ποτέ και περιμένοντας τις οριστικές εξελίξεις για το χτίσιμο του νέου της «σπιτιού» για να δώσει στον κόσμο της όλα όσα στερήθηκε επί σειρά ετών χωρίς να έχει την παραμικρή ευθύνη!
Η βασική υποχρέωση της ΑΕΚ, ο μεγαλύτερος στόχος και σκοπός που αξιώνει σε μεγάλο βαθμό ο κόσμος της είναι η εκδίκηση. Εξηγούμαι γιατί είναι εύκολο να παρεξηγηθώ λόγω και της φωτογραφίας αλλά και του τίτλου του άρθρου: Σαφέστατα και αναφέρομαι στην αγωνιστική εκδίκηση όπως σημείωνα ότι οφείλει να κάνει τότε που είχαμε όλοι ξεπεράσει το αρχικό σοκ του υποβιβασμού…
Φέτος για παράδειγμα για τον θεσμό του Κυπέλλου η Ένωση κατάφερε να το πράξει απέναντι στον Ατρόμητο με τη νίκη (με σκορ 3-0) στο ΟΑΚΑ που σήμαινε και τον αποκλεισμό της ομάδας του Περιστερίου. Αυτό οφείλει να επιχειρήσει να το κάνει σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ομάδων της Σούπερ Λίγκας, να εκδικηθεί γιατί δεν πρόκειται να διαγραφούν ποτέ όσα βιώσαμε και έτσι πρέπει!
Για να το κάνει φυσικά αυτό θα πρέπει να ενισχυθεί ουσιαστικά. Διαφορετικά δεν γίνεται γιατί έτσι θέλει, έτσι ξέρει και έτσι πρέπει να το κάνει η ΑΕΚ: καθαρά αγωνιστικά και αποκλειστικά εντός των αγωνιστικών χώρων, όχι με άτιμους και ανήθικους τρόπους όπως της το έκαναν επί σειρά ετών στο πρόσφατο παρελθόν… Η ΑΕΚ δεν μπορεί και δεν θα γίνει ΠΟΤΕ όσα σιχαίνεται η ίδια σα σύλλογος και ο κόσμος της.
Προσοχή τώρα γιατί το ουσιαστική ενίσχυση προφανώς και δεν σημαίνει πως η ΑΕΚ οφείλει να κινηθεί για την απόκτηση ποδοσφαιριστών δαπανώντας τρελά λεφτά (δεν πρέπει κανείς άλλωστε να ξεχνάει ότι παράλληλα με την ομάδα, λογικά, από τη νέα σεζόν θα προχωράει και το πρότζεκτ του γηπέδου που όταν υλοποιηθεί θα αντιστοιχεί με δέκα σερί πρωταθλήματα για μας που παραμένουμε… άστεγοι από το 2003).
Άλλωστε αυτό μας διδάξει και ο Ολυμπιακός ο οποίος έχει προχωρήσει σε προσθήκες με ονόματα ηχηρά που είχαν στην πλάτη τους βαρύ βιογραφικό και η ποδοσφαιρική λογική έλεγε πως θα κάνουν τη διαφορά στο (χαμηλού επιπέδου και ποιότητας ελληνικό πρωτάθλημα) όμως τελικά απογοήτευσαν και απομυθοποιήθηκαν (π.χ.: Σαβιόλα, Αφελάι), ή να θυμήσω και την περίπτωση του Γκούντγιονσεν για την ΑΕΚ…
Στο σχέδιο ενίσχυσης μίας ομάδας, ενός ρόστερ για να γίνει ανταγωνιστικό και να κάνει πρωταθλητισμό απαιτείται μία λέξη: ουσία! Αυτό χρειάζεται η ΑΕΚ, ουσιαστικές προσθήκες που θα την…απογειώσουν. Για παράδειγμα περιπτώσεις όπως ο Πέτρος Μάνταλος που μπορεί να μη στοιχίζει ετησίως ένα εκατομμύριο ευρώ, όμως η προσφορά του στην ομάδα είναι σημαντική και κυρίως ουσιαστική. Το ίδιο ισχύει για τον Γιόχανσον για να πάμε ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα ενίσχυσης με αλλοδαπό ποδοσφαιριστή…
Εννοείται πως αν υπάρξει περίπτωση υπερ-παίκτη με δεδομένα καλά στοιχεία και μικρό ρίσκο (όσο μπορεί να προβλεφθεί κάτι τέτοιο) για το αν θα πετύχει και θα προσφέρει (αλλά σίγουρα θα κάνει τη διαφορά) η Ένωση θα πρέπει –και θα το κάνει– να κινηθεί για την απόκτησή του αφού και αυτό επίσης σημαίνει ουσιαστική ενίσχυση… Αλλά το σούπερ – ντούπερ όνομα δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να αποτελεί αυτοσκοπό (εκτός από το μάρκετινγκ και τα εισιτήρια διαρκείας που σαφώς και θα απογειωθούν σε περίπτωση παίκτη με σούπερ όνομα και βιογραφικό).
Στην ΑΕΚ υπάρχουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν άριστα ποδόσφαιρο και αντιλαμβάνομαι σε απόλυτο βαθμό ότι θα κινηθούν όπως και όσο μπορούν για να βοηθήσουν την ομάδα προκειμένου να είναι ανταγωνιστική με ότι αυτό συνεπάγεται… Εμείς (όλοι, ρεπόρτερ και φίλαθλοι – οπαδοί) έχουμε τη δυνατότητα να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος φυσικά και να γράφουμε – λέμε ότι απέτυχε, ή πέτυχε το πρότζεκτ της δημιουργίας μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστεί!
Αντιλαμβάνομαι και το πιστεύω ακράδαντα πως μετά τη νίκη με τον Ηρακλή που σφράγισε και μαθηματικά την επιστροφή της ΑΕΚ στη Σούπερ Λίγκα πως το αγωνιστικό κομμάτι και όσα είπε ο Τραϊανός Δέλλας μετά το τέλος του ματς περνάνε (δικαιολογημένα) σε δεύτερη μοίρα…
Ωστόσο υπάρχει και αυτό. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως η ομάδα δεν ήταν καλή για ένα ακόμη ματς στη διαδικασία των πλέι οφ κάτι που για μένα ήταν αναμενόμενο όμως στην ουσία του θέματος και πάλι κέρδισε, έμεινε πρώτη, έφτιαξε (παρά την ήττα της στην πρεμιέρα με τον Ηρακλή) διαφορά και να κλειδώσει την άνοδο εύκολα και απλά.
Ο Γηραιός ήταν καλός στο ΟΑΚΑ, καλύτερος απ’ ότι ήταν στο Καυτατζόγλειο και άξιζε σίγουρα πολλά περισσότερα από την ήττα. Βέβαια στις φάσεις που δημιούργησε, αναφέρομαι στις κλασσικές και μεγάλες ευκαιρίες (τα τετ α τετ) ήταν δώρο των αντιπάλων της (πότε του Ανάκογλου, πότε του Τζανετόπουλου, πότε του Κολοβέτσιου)…
Από τις αναμετρήσεις της ΑΕΚ στη διαδικασία των πλέι οφ σίγουρα βγήκαν πολύ χρήσιμα συμπεράσματα σε αγωνιστικό επίπεδο για πολλά πρόσωπα και αυτό σαν γεγονός από μόνο του θα βοηθήσει τους υπεύθυνους της ομάδας στο κομμάτι της ενίσχυσή της. Δεν θα γράψω πάλι για τις απογοητεύσεις, το έχω κάνει όλη τη χρονιά, τώρα δεν υπάρχει λόγος.
Ένα θέμα που απασχόλησε όλη την προηγούμενη εβδομάδα, αναφέρομαι φυσικά στον Τραϊανό Δέλλα, τερματίστηκε εκτιμώ με τη συνέντευξη Τύπου του Έλληνα κόουτς. Έγραψα εκείνη τη μέρα για τις παραποιημένες δηλώσεις του «Τράι» ότι είναι λάθος και άσχημο να μεταφέρονται λόγια που δεν ειπώθηκαν… Ξεκαθαρίστηκε από τον ίδιο τον προπονητή της ΑΕΚ με τον καλύτερο τρόπο και επιτέλους καλό θα είναι να είμαστε ΟΛΟΙ πιο προσεχτικοί (ειδικά στο χώρο μου) όταν μεταφέρουμε πράγματα που δεν γνωρίζουμε, ή δεν ακούσαμε καν (ευτυχώς πλέον υπάρχουν τόσα μέσα που ο κόσμος σε σύντομο χρονικό διάστημα όλα όσα πραγματικά έγιναν και γι’ αυτό άλλωστε στη συντριπτική του πλειοψηφία ο κόσμος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για όσα κάκιστα λανθασμένα μεταφέρθηκαν απ’ όσα –δεν- είπε ο Δέλλας).
Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου στην αναφώνηση του ονόματος του «Κολοσσού» πριν την έναρξη του αγώνα με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ, οι δηλώσεις αναγνώρισης, σεβασμού και υπόκλισης των αντίπαλων προπονητών και ποδοσφαιριστών στο έργο του, αλλά και ο αγωνιστικός χώρος όλη τη σεζόν είναι τα μεγαλύτερα παράσημα για τον Τραϊανό Δέλλα που ξέρει πλέον και να διαχειρίζεται τέτοιες και τόσο δύσκολες καταστάσεις που μεταφέρουν πίεση στο εσωτερικό μίας ομάδας όπως είναι η ΑΕΚ η οποία δυο χρόνια τώρα (να το γράψω λαϊκά) άπαντες… έφαγαν τα σκ@Τ@ όπως όλοι γνωρίζουμε!
Υγ: Αντιλαμβάνομαι ότι… καίγεστε να μάθετε για τα μεταγραφικά (πλην του Μούλντερ που όπως διαβάσατε εδώ, σ’ αυτό το site, τα συμβόλαια έχουν ήδη συνταχθεί, χθες πριν το ματς για την ακρίβεια, και αναμένονται οι υπογραφές αν και εφόσον είναι γραμμένα σε αυτά όλα όσα έχουν συμφωνηθεί) και ειδικά μετά την περίπτωση του Φαν Nτερ Φάαρτ που προτάθηκε στους Κιτρινόμαυρους, όμως πρέπει να έχετε υπομονή… Έχουμε πολύ ωραίο, γεμάτο και θερμό καλοκαίρι!
Υγ2: Δυστυχώς υπομονή απαιτείται (και) για το θέμα του γηπέδου αφού από την πλευρά τους ΑΕΚ και Δικέφαλος 1924 τρέχουν τα θέματα, όμως οφείλουν να περιμένουν τα γραφειοκρατικά ζητήματα (όπως του ΣτΕ και της απόφασης που αναμένει ακόμη να πάρει στα… χέρια της) και τα της Κυβέρνησης (έγκριση περιβαλλοντικής μελέτης) που αυτήν την εποχή έχει πολλά πιο σοβαρά και δύσκολα πράγματα να λύσει (αν και όταν χρειαστεί θα συναινέσει όπως είπε ο ίδιος ο κ. Λαφαζάνης)…
Υγ3: Άριστη δουλειά στον πάγκο του Ηρακλή ο κ. Παπαδόπουλος, του αξίζουν συγχαρητήρια και δίκαια στο ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου θα κερδίσει μαζί με τον Ηρακλή την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα, αυτό είναι το σωστό, το δίκαιο και το άξιο για τον ίδιο, τους ποδοσφαιριστές και φυσικά τον Ηρακλή σα σύλλογο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου