Το παιχνίδι που «πληρώθηκαν» όλα τα λάθη του Παναθηναϊκού!!

Εξηγήσεις υπάρχουν αρκετές για το 2-0 του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού. Αυτό που φαίνεται στο παρκέ -και δεν αμφισβητείται- από κανέναν, είναι η ανωτερότητα των Πειραιωτών και στα δύο παιχνίδια.

Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας

Ο δεύτερος τελικός του πρωταθλήματος πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας για τον Παναθηναϊκό, με την κατάληξή του να είναι παρόμοια με αυτή του πρώτου τελικού. Ήττα και πλέον ο Ολυμπιακός φαντάζει, με τις υπάρχουσες συνθήκες, ως το επικρατέστερο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μία νίκη ακόμα του αρκεί για να πάρει τα κεκτημένα από τους «πράσινους».
Εξηγήσεις υπάρχουν αρκετές για το 2-0 του Ολυμπιακού. Αυτό που φαίνεται στο παρκέ -και δεν αμφισβητείται- από κανέναν, είναι η ανωτερότητα των Πειραιωτών και στα δύο παιχνίδια. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου έχουν βάλει τους δικούς τους όρους στη σειρά και έχουν κερδίσει κατά κράτος τους αντιπάλους τους. Φυσικό επόμενο, όταν ο Παναθηναϊκός προσπαθεί με κάτι ανάμεσα σε… αλχημίες και θαύματα να «χτυπήσει» τον αντίπαλο.
Στο μέτρο που μπορούν οι παίκτες του Σωτήρη Μανωλόπουλου τα καταφέρνουν. Στο κάτι παραπάνω, όμως, απλά δεν υπάρχει αντίδραση!
Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς θα μπορούσε να ήταν και ο… καθρέφτης των προβλημάτων και των λαθών που έγιναν από την αρχή της σεζόν (προετοιμασία) και φτάνουν μέχρι τώρα (απώλεια Μπατίστα μετά το τρίτο παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου στο ΟΑΚΑ). Όλα τα στραβά και τα άσχημα βγήκαν στους τελικούς. Φανταστείτε μόνο πόσο διαφορετικοί θα ήταν οι «πράσινοι» εάν είχαν τον Μπατίστα στη σύνθεσή τους. Εννοείται πως η εικόνα θα ήταν τελείως διαφορετική με την παρουσία των Παππά και Γκιστ.
Κι αν για τον πρώτο ήταν η ατυχία του τραυματισμού, για τον δεύτερο δεν υπάρχει δικαιολογία. Η περίπτωσή του είναι από αυτές που χαρακτηρίζονται προς αποφυγή για τους νεότερους. Πρόκειται, άλλωστε, για τον καλύτερο αμυντικό της «πράσινης» φροντ λάιν, η απουσία του οποίου στοίχισε πολύ…
Από εκεί και πέρα, το 2-0 δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα στον Ολυμπιακό, όμως δεν τελειώνει την κατάσταση. Υπάρχει ένα παιχνίδι το απόγευμα της Κυριακής (14/06, 19:30) στο ΣΕΦ, το οποίο εάν οι Πειραιώτες το δουν ως… φιέστα, τότε θα πάθουν μεγάλη ζημιά. Δεν υπάρχει πιο νωπή ανάμνηση από το περσινό τέταρτο τελικό στο ΣΕΦ. Τότε που οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να κάνουν break, το οποίο δεν εκμεταλλεύτηκαν. Αυτό θα πρέπει να έχουν σαν οδηγό στο «πράσινο» στρατόπεδο.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στα σχοινιά, αλλά δεν έχει πέσει στο καναβάτσο. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για την ομάδα αυτή, όμως κανείς δεν πρέπει να την υποτιμήσει…
ΥΓ. Η αντίδραση του κόσμου, μετά το τέλος του αγώνα, ήταν αυτή που αρμόζει σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Όλα αυτά σε έναν τελικό που όλα κύλησαν ομαλά και δεν υπήρξαν ακρότητες. Πράγμα το οποίο πρέπει να τονιστεί, άλλωστε!
ΥΓ1. Εάν δεν ήταν σε τόσο καλή κατάσταση οι Σλούκας και Ντάρντεν στους δύο πρώτους τελικούς, δίχως αμφιβολία, ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού θα ήταν ο… Ρέιμαρ Μόργκαν. Τουλάχιστον αρνητικός στα δύο πρώτα παιχνίδια, δεν έχει καταφέρει να δώσει τίποτα στην «πράσινη» φροντ λάιν, επισημαίνοντας πόσο καταλυτική είναι η παρουσία του Γκιστ στη σειρά των τελικών.
ΥΓ2. Πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης με 28 πόντους. Καλά ως εδώ. Από εκεί και έπειτα, όμως ξεκινάει το… πρόβλημα. Όταν ο δεύτερος πιο παραγωγικός παίκτης της ομάδας έχει 11 πόντους (Σλότερ), τότε πολύ δύσκολα να φτάσεις στη νίκη σε παιχνίδια σαν κι αυτό. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ήλπιζε πως θα πάρει πράγματα από παίκτες που δεν είχαν κάνει αισθητή την παρουσία τους στον πρώτο τελικό του ΣΕΦ, όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ.

Πηγή: superbasket.gr