Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει για τα... όρια της καλοπροαίρετης
κριτικής και τους λόγους που ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε την Γκαμπάλα.
Για κάθε μεγάλη ομάδα είναι κατά βάση θετικό, να ασκείται κριτική και
πίεση όταν δεν καταφέρνει να κερδίσει ένα παιχνίδι. Σε αυτές τις
περιπτώσεις βέβαια και ανάλογα το timing, αλλά και την σημασία ενός
αγώνα, υπάρχει ένα όριο. Μέχρι ποιου σημείου φθάνει αυτή η πίεση;
Γιατί… πίεση ασκεί αυτός που θέτει προβληματισμούς και καλοπροαίρετα
ερωτήματα, ενώ πιο άρρωστη (και κατά τη γνώμη μου εκτός αθλητικής
παιδείας) είναι η πίεση εκείνου που εκνευρίζεται και βρίζει και
απαξιώνει την ομάδα και τα στελέχη της όταν… δεν κερδίζουν εκτός έδρας
στο πρώτο ματς των ομίλων του Europa League!
Η απλή ερώτηση που μπορεί να θέσει κανείς σε οποιονδήποτε άνθρωπο του
ΠΑΟΚ… «γιατί δεν κέρδισε η ομάδα την Γκαμπάλα» εμπεριέχει την απλή
περιέργεια, αλλά και ενός είδους κριτικής.
Οι περισσότεροι μίλησαν για κακή μέρα, για άτυχες στιγμές της ομάδας,
και άλλα τέτοια αυτονόητα, για όσους είδαν τον αγώνα που έγινε στο
Μπακού…
Ας καταγράψουμε και την δική μας άποψη…
Ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε την ομάδα από το Αζερμπαϊτζάν για αρκετούς λόγους…
Δεν κέρδισε η ομάδα του Τούντορ, γιατί μεσοεπιθετικά δεν λειτούργησε
καλά. Σε ατομικό επίπεδο Αθανασιάδης, Πέλκας, Σάμπο υστέρησαν σε μεγάλο
βαθμό, ενώ αποτελεσματικοί δεν ήταν και οι Κίτσιου-Ροντρίγκεζ-Μακ.
Ομαδικά δεν βγήκαν αυτοματισμοί με αποτέλεσμα να μην δημιουργηθούν παρά
μόνο 2-3 μεγάλες φάσεις.
Ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε γιατί είναι σε φάση που χτίζεται και είναι πολύ
δύσκολο να βρει συνοχή σε τόσο μικρό διάστημα. Το πιο βασικό που πρέπει
ΟΛΟΙ να καταλάβουν, είναι ότι αυτή ακριβώς η ομάδα που τώρα
παρουσιάζεται, έχει μόλις οκτώ ημέρες προπόνησης μαζί! Οι παλιοί- οι
νεαποκτηθέντες και ο Μπερμπάτοφ, είναι μαζί στο γήπεδο μετά την
επιστροφή των διεθνών από τις εθνικές ομάδες, δηλαδή μετά την περασμένη
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου! Αλήθεια, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι μέσα σε
τόσο λίγες μέρες, αυτό το νέο σύνολο μπορεί να κάνει θαύματα και να
επιβάλλεται αγωνιστικά κάθε Πέμπτη-Κυριακή;
Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε πολύ απλά, γιατί αυτή η ομάδα από
το Αζερμπαϊτζάν έχει αξία και μέχρι τώρα έχει κάνει αρκετά (ειδικά μέσα
στο γήπεδό της) για να μας πείσει ότι τελικά δεν είναι η πιο αδύναμη των
ομίλων. Προσέξτε: Ομάδα (μία από τις δύο, η άλλη είναι η Ρόζενμποργκ)
που ξεκίνησε από τον πρώτο προκριματικό γύρο και έφθασε μέχρι τους
ομίλους. Ομάδα που εντός έδρας έχει δώσει πέντε Ευρωπαϊκά ματς και
μετράει τρεις νίκες και δύο ισοπαλίες. Ομάδα που στα πέντε αυτά εντός
έδρας παιχνίδια ΔΕΝ έχει δεχθεί ΟΥΤΕ ένα γκολ! Και φυσικά μία ομάδα που
απέκλεισε τον Παναθηναϊκό…
(Αν η Γκαμπάλα έχει μία αξία ή είναι… για τα μπάζα, θα φανεί και στα
άλλα ματς του ομίλου. Για να δούμε πόσο εύκολα και ΑΝ θα περάσει από
εκεί η Ντόρτμουντ και κυρίως η Κράσνονταρ. Θα δούμε και θα κρίνουμε με
καλύτερα στοιχεία πόσο απέτυχε χθες το βράδυ ο Δικέφαλος).
Κάπως έτσι (πολύ απλά) δεν κέρδισε ο ΠΑΟΚ αυτόν τον Ευρωπαϊκό αγώνα,
στον οποίο δεν ήταν καλός δημιουργικά, είχε σε καλή βραδιά (και πάλι)
στόπερ και τερματοφύλακα, δεν πήρε σχεδόν ΤΙΠΟΤΑ και πάλι από τον Σάμπο
(μάλλον έπρεπε να βγει νωρίτερα), είδε τον Ροντρίγκεζ να έχει συνέπεια
στην απόδοση και κάποιες στιγμές παίζοντας σε όλη την αριστερή πλευρά,
είχε τον Πέλκα να κάνει και ένα κακό ματς, είδε ανέτοιμο τον Αθανασιάδη
και άστοχο τον Μακ, ο οποίος όμως και πάλι ως φορ «βρέθηκε» σε τρεις
καλές φάσεις και στις δύο από αυτές τα κατάφερε καλά ο αντίπαλος
τερματοφύλακας.
Σε γενικές γραμμές ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ άξιζε να κερδίσει (δεν απέδειξε στο
90λεπτο ότι είναι πολύ καλύτερη ομάδα) ενώ σε 1-2 περιπτώσεις θα
μπορούσε να δεχθεί και γκολ για να χάσει, κάτι που αποσόβησε ο Όλσεν που
κατά μία έννοια έδωσε και έναν πρώτο βαθμό στην ομάδα του.
* Ο Μπερμπάτοφ αρέσει… Όπως έχω εξηγήσει, αμφιβάλω για το κατά πόσο ο
ΠΑΟΚ μπορεί να ενσωματώσει στην ομάδα και να πάρει πολλά πράγματα από
έναν τόσο μεγάλο παίκτη. Είχα τονίσει ότι πολλά εξαρτώνται και από το
δικό του φιλότιμο και το πώς ο ίδιος θα αντιμετωπίσει την ποδοσφαιρική
πραγματικότητα που βρίσκει εδώ…
Όλα όσα βλέπω μέσα στο γήπεδο ( είναι διαφορετικό να τον παρατηρείς από
την κερκίδα σε σχέση με την τηλεόραση) μέχρι στιγμής(κινήσεις,
ομαδικότητα, προσπάθεια, επαφή και συνεννόηση με τους συμπαίκτες, ακόμη
και ο εκνευρισμός που βγάζει σε λάθος επιλογές) μου αρέσουν και δείχνουν
ότι κατ’ αρχάς έχει πάρει ζεστά-και όχι με το τουπέ του… υπεράνω- την
υπόθεση ΠΑΟΚ! Το ίδιο ισχύει και εκτός γηπέδου με την όλη συμπεριφορά
του.
Κατά τα άλλα ότι η ποιότητά του είναι ικανή να κάνει την διαφορά, δεν αμφισβητείται και απλά είναι θέμα χρόνου να φανεί…
* Από την άλλη για θέματα κριτικής… Δεν γίνεται (κατά την γνώμη μου) να
είναι τόσο απόλυτη και κάθετη η κριτική-απαξίωση για την εθνική ομάδα
μπάσκετ, που τείνει να χαρακτηριστεί ως η χειρότερη ομάδα των τελευταίων
30 ετών, επειδή έχασε δύο νοκ άουτ προημιτελικούς. Το γεγονός ότι στην
διετία Κατσικάρη αυτή η ομάδα έχει 12-2 (νίκες- ήττες) και έχασε σε δύο
βραδιές από ομάδες που τελικά τερμάτισαν μέσα στις δυο καλύτερες των
τουρνουά, δεν νοιάζει κανέναν; Αποτυχία ναι μεν, αλλά όχι και… «κακή
πορεία, άχρηστη ομάδα, λίγος προπονητής και ανίκανοι παίκτες» εξαιτίας
δύο αποτελεσμάτων σε σειρά τόσων αγώνων…*Πηγή: gazzetta.gr*
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου