Η ΑΕΚ δεν πρέπει να φοβάται!!

Επιτρέπεται να χάσεις. Ειδικά σε ντέρμπι. Δεν επιτρέπεται όμως -όταν είσαι ΑΕΚ- να φοβάσαι. Κι ανεξάρτητα από τα λάθη που έφεραν την ήττα απ’ τον ΠΑΟΚ, αυτό ήταν που πείραξε τον κόσμο της «Ένωσης».

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να «διαβαστεί» η ήττα της ΑΕΚ στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν:

Ως αποτέλεσμα μιας κακής μέρας του προπονητή. Ως φυσιολογικό επακόλουθο της υπεροχής του αντιπάλου. Ακόμη-ακόμη ως απόρροια ενός σοβαρού λάθους του διαιτητή (στο πέναλτι του Σιμόες).

Ανεξάρτητα όμως απ’ το ποια οπτική είναι η ενδεδειγμένη -που μπορεί να είναι και όλες ταυτόχρονα- άλλο πείραξε περισσότερο την πλειοψηφία του κόσμου της «Ένωσης». Ότι είδαν την ομάδα τους να μπαίνει/να παίζει/να χάνει φοβισμένη στην Τούμπα.

Γράφει ο Γιώργος Μαραθιανός

Γιατί η ήττα σε μια από τις δυσκολότερες έδρες, ακόμα και για ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δεν είναι εκτός προγράμματος. Ούτε είναι αρκετός λόγος για να ισοπεδωθεί η σεζόν από την τέταρτη μόλις αγωνιστική. Η παρουσία όμως της ομάδας σαν να ‘παιζε στο «Καμπ Νου» κι αντίπαλος να ήταν η (περσινή) Μπαρτσελόνα είναι λογικό να «χαλάει» τον κόσμο. Και πιθανότατα θα τον χαλούσε ακόμα κι αν η ΑΕΚ έφευγε με αποτέλεσμα από τη Θεσσαλονίκη.

Προφανώς λοιπόν κι έχει ευθύνη ο προπονητής. Οι τακτικές ανορθογραφίες και παραλείψεις του. Η επιλογή ενός συστήματος που σπάνια έχει δουλευτεί κι ακόμα σπανιότερα έχει δουλέψει. Η απουσία βοήθειας στα (ούτως ή άλλως ευπαθή στα αμυντικά τους καθήκοντα) μπακ, όταν υπέφεραν απ’ τα «κύματα» επιθέσεων του ΠΑΟΚ. Και σίγουρα η πρόκληση φόβου στην ομάδα, με το να μην παίξει το παιχνίδι της, αλλά να το προσαρμόσει ντε και καλά σ’ αυτό του αντιπάλου.

Προς τιμήν του όμως ο Δέλλας το παραδέχθηκε. Σε αντίθεση με πολλά παραδείγματα συναδέλφων του (εντός κι εκτός συνόρων) ανέλαβε την ευθύνη και μάλιστα δις: Τόσο στη συνέντευξη Τύπου, όσο και στην προπόνηση της Πέμπτης. Την ίδια ώρα, το θέμα του πέναλτι -που βάσιμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αλλοίωση και σε άλλες εποχές θα ‘χε γίνει σημαία- δεν μετατράπηκε σε δάχτυλο πίσω απ’ το οποίο επεδίωξε να κρυφτεί η ΑΕΚ.

Αν υπάρχει κάτι θετικό, λοιπόν, από την ήττα της Τετάρτης είναι η αντίδραση προπονητή και διοίκησης στα δυο αυτά θέματα. Η επιλογή του δύσκολου δρόμου της αυτοκριτικής αντί του εύκολου των δικαιολογιών. Γιατί λάθη γίνονται (και θα ξαναγίνουν). Η «Ένωση» θα ξαναπαίξει άσχημα και θα ξαναχάσει βαθμούς. Ο τρόπος που διαχειρίζεται όμως την πρώτη αποτυχία δίνει ελπίδες πως μαθαίνει το πρώτο -και απαραίτητο- μάθημά της ως ομάδα που χτίζεται: Ότι ως ΑΕΚ είναι αποδεκτό από τον κόσμο της να φοβάται μονάχα τον εαυτό της… *Πηγή: sport-fm.gr*