«Ξεκλειδώνοντας» τον Κόβασιτς!!

Ο τραυματισμός του Γκάρεθ Μπέιλ έδωσε στον Κόβασιτς την δυνατότητα να παίξει ξανά σε προωθημένο ρόλο δημιουργού και ο Θάνος Σαρρής γράφει για την προσπάθεια των Μερένγκες να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό του Κροάτη.

Η κίνηση της Ρεάλ Μαδρίτης να δαπανήσει 32 εκατομμύρια ευρώ για τον Ματέο Κόβασιτς το καλοκαίρι αντιμετωπίστηκε από πολλούς με σκεπτικισμό, δεδομένου του ότι σε υψηλό επίπεδο ο αναμφίβολα ταλαντούχος Κροάτης είχε δοκιμαστεί μόνο στην «προβληματική» Ίντερ, χωρίς να έχει καταφέρει να βρει ξεκάθαρο ρόλο. Αποκτήθηκε ως ένα ποδοσφαιριστής με εκπληκτικές ικανότητες με την μπάλα, στην πάσα και στο σουτ. Ως ένα δεκάρι, που έπρεπε να δουλέψει πολύ, αλλά το ταλέντο του θύμιζε ακατέργαστο διαμάντι.

ADVERTISEMENT

Ο Στραματσιόνι, ο οποίος τον αγόρασε ήταν ο πρώτος που εντόπισε την έλλειψη διάρκειας στις εμφανίσεις του. Ο μικρός μπορούσε να λάμψει σε ένα ματς, να κάνει μια ατομική ενέργεια ικανή να αλλάξει τη ροή του αγώνα, αλλά να είναι «κρυμμένος» στα επόμενα. Στο 3-5-2 του Ματσάρι έδειχνε χαμένος στη μεσαία γραμμή, αναγκασμένος να παλεύει στις παθογένειες των Νερατζούρι. Ο Μαντσίνι, που ανέλαβε στη συνέχεια, ξεκαθάριζε ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί ως playmaker, επειδή δεν έχει την ικανότητα να αλλάζει τον ρυθμό ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα, αλλά ούτε και ως οκτάρι, αφού του λείπει η σκληράδα. Στην φετινή προετοιμασία, αποφάσισε να τον χρίσει αμυντικό μέσο, σε έναν ρόλο ανάλογο με εκείνο στον οποίο εξελίχθηκε και τελικά έκανε τη διαφορά ο Αντρέα Πίρλο.
Ο «Μάντσο» ήταν βέβαιος πως φέτος θα ήταν η χρονιά του και ο ίδιος, με συνέντευξή του στην Gazzetta Dello Sport τόνιζε ότι θα γίνει ο Πίρλο της Ίντερ, την οποία έβαζε στο ίδιο επίπεδο με την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Όλα αυτά φυσικά χωρίς να έχει κερδίσει φανέλα βασικού και χωρίς να έχει καθιερωθεί σε μία θέση. Μόνο πέρυσι, αγωνίστηκε στα αριστερά, στην επίθεση, ως δεκάρι, ως deep lying playmaker. Η αδυναμία του να βρει διάρκεια στην απόδοσή του προφανώς είχε να κάνει και με τις αλλαγές στην τεχνική ηγεσία, αλλά και με τις εναλλαγές ρόλων μέσα στο χορτάρι, όποτε αγωνιζόταν. Σε δυόμιση χρόνια με τους Μιλανέζους σημείωσε 8 γκολ σε 90 ματς, έχοντας ωστόσο κάποιες στιγμές απόλυτης λάμψης. Ο Ματέο Μπρέγκα από την Gazzetta συνόψισε την παρουσία του: «Παίζει σαν το φλας του αυτοκινήτου. Μια ανάβει, μια σβήνει. Μια ανάβει, μια σβήνει».

Στο Μιλάνο, κανείς από τους τρεις προπονητές δεν έχτισε στο ταλέντο του. Πιθανότατα κρίνοντας ότι ακόμα δεν είναι έτοιμος για να αναλάβει ευθύνες και να αποκτήσει ηγετικό ρόλο, κάτι που ο κόσμος περίμενε από την πρώτη στιγμή που η ομάδα αποφάσισε να επενδύσει 11 εκατομμύρια στην προοπτική του. Ο θρύλος των Νερατζούρι, Λουίς Σουάρεθ, τόνιζε: «Ο Κόβασιτς χρειάζεται συμπαίκτες στο επίπεδό του προκειμένου να εξελιχθεί. Σε ηλικία 20 χρονών τον γέμισαν με απαιτήσεις ηγέτη στην Ίντερ, δίνοντάς του ευθύνες υπερβολικές για την ηλικία του, οι οποίες εξέθεσαν τις αδυναμίες του και αύξησαν τις δυσκολίες. Για μένα, έχει την κλάση για να γίνει νέος Πίρλο», προσθέτοντας ότι στο μέλλον η Ίντερ μπορεί να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο, όπως έκανε άλλωστε με τον μεγάλο Ιταλό που πλέον κολλάει τα τελευταία του ένσημα στη Νέα Υόρκη.
Ο συμπατριώτης του και νυν τεχνικός της Γουέστ Χαμ, Σλάβεν Μπίλιτς ξεκαθάριζε: «Ο Ματέο είναι πολύ διαφορετικός από τον Κρόος, τον Μόντριτς και τον Καζεμίρο, επειδή έχει το γκολ. Έχει πάρει όγκο, μυϊκή δύναμη και έχει φτιάξει τη σωματοδομή του τελευταία. Τεχνικά είναι πολύ καλός, θα δούμε πως θα λειτουργήσει στις απαιτήσεις της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μόντριτς, για παράδειγμα, χρειάστηκε ένα εξάμηνο για να προσαρμοστεί, αλλά τώρα μπορεί να του προσφέρει εξαιρετική υποστήριξη. Ο Λούκα είναι πιο δυνατός στα πόδια, ο Ματέο είναι πιο ταλαντούχος με την μπάλα και έχει περισσότερο την ατομική ενέργεια. Όταν παίρνει την μπάλα, βλέπει κανείς τις τεράστιες ατομικές ικανότητες που έχει». Φανταζόταν έναν ιδανικό συνδυασμό ανάμεσα στους δύο Βαλκάνιους.
Ο Κόβασιτς δεν έχει τα τάκλιν, τα τρεξίματα και τις τοποθετήσεις για να θωρακίσει την άμυνα ως αμυντικός μέσος. Παρά την τεχνική του, υπάρχουν φορές που δείχνει χαμένος όταν του δίνεται η μπαγκέτα του οργανωτή. Έχει το γκολ, αλλά όχι και την κίνηση να παίξει ως δεύτερος επιθετικός. Ποια, λοιπόν είναι η θέση του; Ο ίδιος, στην παρουσίαση του στους blancos, έδειχνε να συμφωνεί με τον Μαντσίνι, λογίζοντας τον εαυτό του ως ένα αμυντικό χαφ με εκπληκτική τεχνική, ικανό να φτιάχνει παιχνίδι από πίσω.

Στην Ρεάλ Μαδρίτης, μέχρι στιγμής, μάζευε λεπτά. Είκοσι απέναντι στην Σπόρτινγκ Χιχόν, 17 με τη Μπέτις, 35 με την Εσπανιόλ. Τα 64' που έπαιξε στην πρεμιέρα του Champions League απέναντι στη Σαχτάρ, περνώντας στη θέση του Μπέιλ, ήταν τα περισσότερα. Επέστρεψε σε προωθημένο ρόλο, τελείωσε το παιχνίδι με 55 επιτυχημένες πάσες σε 57 προσπάθειες και ο Ράφα Μπενίτεθ υποστήριξε: «Τον επέλεξα εκεί επειδή οι ακραίοι προωθούνται πολύ και εκείνος έχει συνηθίσει να παίζει στο εσωτερικό, το έκανε στην Ίντερ. Σε αυτή τη θέση μας δίνει έλεγχο της μπάλας και χώρο».
Το αν οι δηλώσεις του σημαίνουν ότι θα δώσει στον νεαρό Κροάτη το χρόνο για να πάρει ματς στη συγκεκριμένη θέση, σε ρόλο οργανωτή αλλά δίπλα σε παίκτες όπως ο Μόντριτς και ο Κρόος και φτιάχνοντας συνεργασίες με Κριστιάνο-Ίσκο-Μπενζεμά, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Δίπλα, δηλαδή, σε αυτούς ακριβώς που ο Σουάρεθ επέμενε ότι χρειάζεται για να λάμψει,  αλλά όχι ως deep lying playmaker. Θα είναι αρκετό για να διεκδικήσει φανέλα βασικού; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Όταν όμως υπάρχει μια τόσο μεγάλη επένδυση, κάπου θα υπάρχει και ένα σχέδιο. Ο Κόβασιτς για να «ξεκλειδώσει» την κλάση του χρειάζεται παιχνίδια και ξεκάθαρο ρόλο, πάνω στον οποίο θα δουλέψει, θα δουλευτεί και θα βοηθηθεί από συμπαίκτες και τεχνικό τιμ. Έχει καλά στοιχεία τόσο ως δεκάρι, όσο και ως playmaker μπροστά από τα στόπερ. Το ζήτημα είναι, ξεκαθαρίζοντας τη θέση του και τον ρόλο του στην ομάδα, να εξελίξει ακόμα περισσότερο τα πλεονεκτήματα και να δουλέψει τις αδυναμίες.
 Εκτός, φυσικά, αν επιβεβαιωθούν οι αναλυτές που έλεγαν ότι οι Μερένγκες θέλουν σταδιακά να τον εξελίξουν σε έναν νέο τύπου Μόντριτς ποδοσφαιριστή, χωρίς όμως να έχει την εμπειρία, τις προπονήσεις και τη δουλειά στην Αγγλία που βοήθησε τον συμπατριώτη του να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά για να σταθεί στο Μπερναμπέου.

*Πηγή: gazzetta.gr*