Το 1997 ο Ολυμπιακός είδε τα πέτρινα χρόνια να φτάνουν στο τέλος
τους. Αυτό, του έδωσε τη δυνατότητα να παίξει για πρώτη φορά στους
ομίλους του Champions League, κάτι που ο Στέλλιος Γιαννακόπουλος και οι
οπαδοί του θυμούνται πολύ καλά.
«Το στάδιο ήταν κατάμεστο. Περίπου 80.000 ήταν εκεί», θυμάται ο Γιαννακόπουλος στο FourFourTwo. «Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι. Ήταν πολύ συναισθηματική μέρα για εμάς». Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την Πόρτο, στην οποία τότε έπαιζαν μεταξύ άλλων οι Ζοάο Πίντο, Ζάχοβιτς και Ζαρντέλ, με τις Ρεάλ και Ρόζενμποργκ να συμπληρώνουν το γκρουπ. «Ήμουν μόλις 23 ετών», λέει ο Γιαννακόπουλος. Αρκετά μεγάλος, για να πετύχει ένα από τα πιο ωραία γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης.
«Βγήκαμε στην αντεπίθεση μετά από ένα κόρνερ της Πόρτο και καταφέραμε να συνεργαστούμε με τον Ίβιτς στα αριστερά. Με είδα στον άξονα και έκανε την πάσα. Θυμάμαι ότι η πρώτη μου επαφή με την μπάλα δεν ήταν καλή. Εκείνη στρώθηκε γλυκά μπροστά μου και μου έδωσε τη δυνατότητα να κρεμάσω τον τερματοφύλακα. Ήμουν τυχερός που βρήκα στόχο».
Ο Γιαννακόπουλος είναι μετριόφρων (αν και έχει δίκαιο για το κοντρόλ). Μία εκπληκτική λόμπα, με τον Ρούι Κορέια να μην μπορεί να κάνει τίποτα και ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ με 85' να απομένουν. «Αυτές οι στιγμές είναι ιδιαίτερες. Νιώθω περήφανος που πέτυχα το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού στο Champions League. Για να πιστέψεις στον εαυτό σου χρειάζεσαι καλούς προπονητές και καλή οργάνωση από τον σύλλογο. Θα θυμάμαι πάντα εκείνο το γκολ».
«Έχω τρία παιδιά και είναι περήφανα για τον πατέρα τους. Αν θέλουν να με ακολουθήσουν και να γίνουν ποδοσφαιριστές χάρη σε κάτι σαν και αυτό, τότε θα είναι σπουδαίο. Είναι όλα όσα πρεσβεύει το ποδόσφαιρο», ολοκλήρωσε.
*Πηγή: gazzetta.gr*
«Το στάδιο ήταν κατάμεστο. Περίπου 80.000 ήταν εκεί», θυμάται ο Γιαννακόπουλος στο FourFourTwo. «Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι. Ήταν πολύ συναισθηματική μέρα για εμάς». Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την Πόρτο, στην οποία τότε έπαιζαν μεταξύ άλλων οι Ζοάο Πίντο, Ζάχοβιτς και Ζαρντέλ, με τις Ρεάλ και Ρόζενμποργκ να συμπληρώνουν το γκρουπ. «Ήμουν μόλις 23 ετών», λέει ο Γιαννακόπουλος. Αρκετά μεγάλος, για να πετύχει ένα από τα πιο ωραία γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης.
«Βγήκαμε στην αντεπίθεση μετά από ένα κόρνερ της Πόρτο και καταφέραμε να συνεργαστούμε με τον Ίβιτς στα αριστερά. Με είδα στον άξονα και έκανε την πάσα. Θυμάμαι ότι η πρώτη μου επαφή με την μπάλα δεν ήταν καλή. Εκείνη στρώθηκε γλυκά μπροστά μου και μου έδωσε τη δυνατότητα να κρεμάσω τον τερματοφύλακα. Ήμουν τυχερός που βρήκα στόχο».
Ο Γιαννακόπουλος είναι μετριόφρων (αν και έχει δίκαιο για το κοντρόλ). Μία εκπληκτική λόμπα, με τον Ρούι Κορέια να μην μπορεί να κάνει τίποτα και ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ με 85' να απομένουν. «Αυτές οι στιγμές είναι ιδιαίτερες. Νιώθω περήφανος που πέτυχα το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού στο Champions League. Για να πιστέψεις στον εαυτό σου χρειάζεσαι καλούς προπονητές και καλή οργάνωση από τον σύλλογο. Θα θυμάμαι πάντα εκείνο το γκολ».
«Έχω τρία παιδιά και είναι περήφανα για τον πατέρα τους. Αν θέλουν να με ακολουθήσουν και να γίνουν ποδοσφαιριστές χάρη σε κάτι σαν και αυτό, τότε θα είναι σπουδαίο. Είναι όλα όσα πρεσβεύει το ποδόσφαιρο», ολοκλήρωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου