Οταν είσαι καλομαθημένος στα μετάλλια και τις διακρίσεις, δεν σου είναι εύκολο να προσγειωθείς στον ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Πολλές φορές μάλιστα η άποψη που εκφέρεις προκύπτει περισσότερο από την αισιοδοξία σου και την αυτοπεποίθησή σου γι αυτά που έχεις ζήσει και λιγότερο για την εικόνα που εισπράττεις από την ομάδα.
Το μπάσκετ στην Ελλάδα «γεννήθηκε» κατά βάση από την Εθνική κι ως «παιδί μας» αντιμετωπίζουμε κάθε διοργάνωση που στο βάθος έχει μετάλλιο. Κάπως έτσι γεμίζουν τα facebook των δημοσιογράφων με cover page από επιτυχίες, κάπως έτσι ποστάρουμε το «The Final Countdown» όσο πλησιάζει η ημέρα του τζάμπολ, κάπως έτσι πιάνουμε τις συζητήσεις με τις ώρες, κάνοντας ασκήσεις επί χάρτου για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο Κατσικάρης τα παιχνίδια.
Για το φετινό Eurobasket δεν θα μπορούσαμε να έχουμε διαφορετική προσέγγιση. Εχουμε που έχουμε την αισιοδοξία που περιέγραψα, έχουμε μια ομάδα που διαθέτει τα πάντα και μοιραία ο πήχης ανεβαίνει ψηλά, έστω κι αν οι διεθνείς ή το προπονητικό τιμ δεν θέλουν (και καλά κάνουν...) να το επιβεβαιώσουν. Αυτή η Εθνική ομάδα είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, είναι ότι πληρέστερο μπορούσαμε να παρουσιάσουμε για να επιστρέψουμε στην πρώτη τετράδα και να διεκδικήσουμε ένα μετάλλιο.
Μέχρι στιγμής, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει παρουσιάσει πλεονεκτήματα, αλλά και αδυναμίες. Κανείς δεν μπορεί να φωνάξει «ναι, είμαστε έτοιμοι για μετάλλιο» γιατί απλούστατα δεν το έχουμε αποδείξει. Θα πει κάποιος «κι όταν το αποδεικνύαμε στα φιλικά, τι γινόταν;» και το ερώτημα είναι σωστό, αν κάνουμε ένα rewind και συγκρίνουμε την εικόνα στα φιλικά και τα επίσημα.
Προς το παρόν και μέχρι να δούμε την πρώτη εικόνα της Εθνικής, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να καταγράψει τους καλούς οιωνούς και να θέσει τα πέντε βασικά ερωτήματα που πιθανότατα θα κληθεί να απαντήσει ο Κατσικάρης και οι παίκτες του, ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Οι καλοί οιωνοί:
1.Επιτέλους, δεν σαρώσαμε στο Ακρόπολις! Από τις λίγες φορές που τελειώνει το τουρνουά και δεν λέμε «πάμε για μετάλλιο», αλλά λέμε «έχουμε πολλά να διορθώσουμε».
2. Με εξαίρεση δύο από τα εννέα φιλικά, σε όλα τα παιχνίδια η Εθνική κράτησε τον αντίπαλο κάτω από τους 65 πόντους. Δεν ξέρω αν μπορεί βεβαίως να είναι κριτήριο ομάδες όπως η Βοσνία, αλλά ακόμη κι αυτό αποτελεί δείγμα σοβαρότητας και συγκέντρωσης.
3.Ξέρω πως όταν θα κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση και θα φωνάζω «βγες στη βοήθεια», θα υπάρχει ένα μαύρο χέρι που την τελευταία στιγμή θα σώζει την κατάσταση. Ο Αντετοκούνμπο θα είναι ο... τερματοφύλακας σε πολλές περιπτώσεις, όπως φάνηκε στα φιλικά.
4.Καλάθης και Κουφός τα βρίσκουν με κλειστά μάτια, αν μπορέσουμε να βάλουμε στην εξίσωση και τον Σπανούλη τότε θα έχουμε το τέλειο πακέτο και θα γίνει η μεγάλη διαφορά που ψάχνουμε στην επίθεση.
5.Με εξαίρεση τον κλασικό σουτέρ που θα πρέπει να περιμένουμε καμιά 20ετία ακόμη για να τον αναδείξουμε, στις υπόλοιπες θέσεις είμαστε υπερπλήρεις. Είναι σίγουρα η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που αναρωτιέσαι με ποιον τρόπο θα μπορέσει ο Κατσικάρης να μοιράσει τον χρόνο και στους 12.
6. Οσο αυξανόταν η δυναμικότητα του αντιπάλου στα φιλικά, τόσο αυξανόταν κι ο βαθμός συγκέντρωσης και συνοχής της ομάδας. Σίγουρα υπήρξαν αδυναμίες, κατά βάση επιθετικά, αλλά υπήρχαν νόρμες και σταθερές που διατηρήθηκαν και στα εννέα παιχνίδια που δώσαμε.
Ερωτήματα που πιθανώς να τεθούν:
1. Τι θα γίνει την ημέρα που δεν θα μπουν τα σουτ... Σε μια από τις συνεντεύξεις του στο Ακρόπολις, ο Κατσικάρης έδειξε προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο (που είναι πολύ πιθανό) και αναφέρθηκε στην ανάγκη διεκδίκησης του επιθετικού ριμπάουντ.
2. Σε ποια κατάσταση θα εμφανιστούν οι παίκτες - κλειδιά... Για παράδειγμα, ο Παπανικολάου ήταν σαφώς επηρεασμένος στα φιλικά, ενώ ο Σπανούλης έμοιαζε να κάνει διαχείριση δυνάμεων και καταστάσεων, αναζητώντας βεβαίως κι αυτός τον ρόλο του σε μια ομάδα που παίζει εντελώς διαφορετικά από τον Ολυμπιακό...
3. Πώς θα προσαρμοστούν οι τρεις ομογενείς στο... ξύλο και τη διαφορετική φιλοσοφία του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε σχέση με το ΝΒΑ. Κι αν για τον Καλάθη είναι σχετικά εύκολο, για τον Κουφό και τον Αντετοκούνμπο τα πράγματα θα είναι σαφώς πιο περίπλοκα. Και βεβαίως δεν θα έχουμε να κάνουμε (από τη β΄φάση κυρίως και μετά) με ομάδες σαν κι αυτές που αντιμετωπίσαμε στα περισσότερα φιλικά.
4.Πόσα ποιοτικά λεπτά θα προσφέρουν οι Σλούκας και Μάντζαρης... Οσο Τοπ κι αν είναι τα δύο βασικά γκαρντ, δεν είναι αρκετά σε μια τέτοια διοργάνωση με συνεχόμενα παιχνίδια και ειδικές αποστολές που αλλάζουν από αντίπαλο σε αντίπαλο.
5. Θα βελτιωθεί κι άλλο η συνοχή της ομάδας στο επιθετικό κομμάτι ή θα χρειαστεί να μειωθεί το rotation... Στα περισσότερα φιλικά η Εθνική είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, όταν ο Κατσικάρης αποφάσιζε να ανοίξει το rotation και να κάνει πολλές μαζεμένες αλλαγές. Η προσπάθεια να βρεθεί η «χημεία» είχε κόστος και μένει να δούμε στην πρώτη φάση αν ο ομοσπονδιακός τεχνικός θα επιμείνει ή θα πάει σε διαφορετικού είδους διαχείριση.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου