Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Όλα κρίθηκαν στο «Πάρκεν»…


Σε ένα «κακό» παιχνίδι, Τσέλσι και Κοπεγχάγη αναδείχθηκαν ισόπαλες χωρίς τέρματα (0-0), κάτι που συντέλεσε στο να προκριθούν οι Λονδρέζοι χάρη στο 2-0 της Δανίας. Δοκάρι για τους φιλοξενούμενους με τον Εντόι στο πρώτο ημίχρονο «μπλε» με τον Μίκελν στην επανάληψη.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν μονόλογος των γηπεδούχων. Οι παίκτες του Αντσελότι δεν υποτίμησαν την Κοπεγχάγη και από το πρώτο κιόλας λεπτό έμπαιναν δυνατά στις φάσεις, ψάχνοντας για ένα γρήγορο γκολ. Οι Άσλεϊ Κόουλ, Γιούρι Ζικρόφ (δις) και Ντιντιέ Ντρογκμπά απώλεσαν καλές ευκαιρίες, ενώ ο Νικολά Ανελκά λίγο έλλειψε να πετύχει το 8ο γκολ του στη διοργάνωση, αλλά το πλασέ που επιχείρησε ήταν εύκολη υπόθεση για τον Βίλαντ.

Την πιο κλασική ευκαιρία, όμως την έχασαν οι φιλοξενούμενοι. Ήταν το 25ο λεπτό, όταν ο παλιός μας γνώριμος, Νταμ Εντόι εκτέλεσε ένα πολύ καλό φάουλ, η μπάλα πήρε πολύ καλή τροχιά, αλλά κατέληξε στο δοκάρι του Τσέχ! Στα εναπομείναντα λεπτά δεν μεσολάβησε τίποτα εκτός της υπεροχής των «μπλε», για να οδηγηθούν οι δύο ομάδες χωρίς σκορ στα αποδυτήρια.

Στην επανάληψη, και πάλι οι παίκτες του Αντσελότι δεν έδειξαν επαναπαυμένοι και συνέχισαν να ψάχνουν το γκολ. στο 51ο λεπτό έδειξαν τις διαθέσεις τους καθώς σημάδεψαν το δοκάρι με τον Τζον Όμπι Μίκελ να πιάνει την τελευταία από μια σειρά κεφαλιών στη μικρή περιοχή του Βίλαντ.

Η Κοπεγχάγη δεν έδειξε διάθεση να επιτεθεί, αλλά και ούτε να αμυνθεί μόνο, με αποτέλεσμα να γίνει ένα παιχνίδι κέντρου και τους λονδρέζους να προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα με αντεπιθέσεις. Η είσοδος των Μαλουντά και Τόρες έκανε πιο επιθετική την Τσέλσι, η οποία όμως δυσκολευόταν να επιτεθεί ορθολογικά και αρκούνταν σε μακρινά σουτ, κυρίως από τον Ντρογκμπά.

Οι αλλαγές των δύο προπονητών από το 65’ και μετά αλλά και το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι είχαν συμβιβαστεί πως το… θαύμα δεν θα γίνει, οδήγησε στο να παρακολουθήσουμε ένα μέτριο τελευταίο 25λεπτο, με το 0-0 να παραμένει μέχρι τέλους και την Τσέλσι να προκρίνεται με το 0-2 της Δανίας στους «8» για τέταρτη φορά την τελευταία πενταετία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: