Ο Γιώργος Κουβεντίδης σχολιάζει τη διοικητική αβεβαιότητα που υπάρχει στον ΠΑΟΚ
Πώς να πάρεις παίκτες, γνωρίζοντας πως με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορείς, πώς να πείσεις παίκτη να δεχτεί μείωση, όταν ακούει ότι σε μια βδομάδα, μπορεί στον ΠΑΟΚ να ρέουν εκατομμύρια;
Πώς να συμβιβαστεί ο κόσμος με… Μάντζιους ή αναλόγου επιπέδου παίκτες, όταν τόσο καιρό ακούει ότι μπορεί να πάρει… Γιοβάνοβιτς, Τρεζεγκέ κι εγώ δεν ξέρω ποιους άλλους;
Θα πάρει τον ΠΑΟΚ ο Σαχπατζίδης με τον Φλωρίδη ώστε να τρέξουν τα εκατομμύρια και να τον κάνουν μεγάλο σε Ελλάδα και Ευρώπη, όπως διεμήνυσαν ή δεν θα τον πάρουν; Κι αν δεν τον πάρουν, τι θα τους εμποδίσει; Είναι πράγματι αυτοί που θέλουν να φαίνεται ότι είναι ή μήπως όχι; Ερωτήματα, που κυριαρχούν εδώ και κανά δυο μήνες, που τραβάει αυτή η ιστορία και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει.
Όσο διαρκεί αυτή η ιστορία, παρατηρούνται φαινόμενα διχασμού και μόνο ανυποψίαστοι δεν το καταλαβαίνουν. Υπάρχουν οι «Σαχπατζιδικοί» και οι «αντιΣαχπατζιδικοί» ή «Ζαγορακικοί». «Φλωριδικοί» δεν μπορεί να πει κανείς, γιατί τον Φλωρίδη, ποιος τον ξέρει για να βάλει το χέρι του στη φωτιά;
Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαια, αυτοί που έχουν δικαίωμα να λένε φωναχτά την άποψή τους, είναι αυτοί που θέλουν τη λύση Σαχπατζίδη – Φλωρίδη. Όσοι δεν τη θεωρούν καλή για τον ΠΑΟΚ ή μπορεί να φοβούνται για το μέλλον, δεν έχουν δικαίωμα να το λένε, γιατί είναι ύποπτοι και θέλουν το κακό του ΠΑΟΚ. Αλλά κι αυτό νορμάλ είναι.
Νομίζω πως όποια κι αν είναι η εξέλιξη αυτής της ιστορίας, τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά. Μετά την ρεβάνς του Κυπέλλου με την ΑΕΚ, είχα γράψει ότι η belle epoque του ΠΑΟΚ τελείωσε.
Αν δεν προχωρήσει αυτή η ιστορία και παραμείνει ο Ζαγοράκης (τον οποίο, παρενθετικά, αυτή την περίοδο κανείς δεν μπορεί να τον ψυχολογήσει), τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά. Ο Ζαγοράκης έχει υποστεί τεράστια φθορά το τελευταίο (τουλάχιστο) εξάμηνο και πλέον για πολύ κόσμο, είναι ένας απλός θνητός, από τον οποίο θα υπάρχουν πάντα… θεϊκές απαιτήσεις.
Ακόμη κι αν προχωρήσει η ιστορία με τον Σαχπατζίδη και τον Φλωρίδη, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα υπάρξει η συσπείρωση, που υπήρχε στην belle époque και ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας;
Εν πάση περιπτώσει, το καλύτερο για όλους είναι αυτή η ιστορία να τελειώσει κάποια στιγμή, είτε έτσι, είτε αλλιώς, για να μπει το νερό στο αυλάκι. Και αυτοί που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, είναι ο Σαχπατζίδης και ο Φλωρίδης. Έχουν τα λεφτά και τις προϋποθέσεις και θέλουν να προχωρήσουν; Το κάνουν και τελειώνει το έργο.
Για να πας από τη Θεσσαλονίκη στο Βόλο, βέβαια, υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ο πιο απλός είναι να περάσεις τα Μάλγαρα, να βγεις στην Εθνική οδό και σε δυο ώρες είσαι στο Βόλο. Ένας άλλος είναι να πάρεις το αεροπλάνο, να πας στη Σκύρο, από εκεί να πάρεις το καράβι και να βγεις στη Σκιάθο, κι από εκεί με το πλοίο της γραμμής να βγεις στο Βόλο. Ο προορισμός είναι ο ίδιος, το ταξίδι διαφέρει κι αυτό το επιλέγει ο ταξιδιώτης.
Ο πιο απλός τρόπος να φτάσεις στο… Βόλο, είναι να βάλεις τα 6.000.000 ευρώ και να γίνεις μεγαλομέτοχος. Προϋπόθεση, βέβαια, είναι να προκηρύξει η διοίκηση αύξηση κεφαλαίου στις 21 του μήνα. Αν δεν το κάνει, τότε θα μπορεί ο καθένας να του προσάψει του Ζαγοράκη ότι «δεν θέλει επενδυτές στον ΠΑΟΚ».
Καταθέτοντας τα 6.000.000 ευρώ γίνεσαι μεγαλομέτοχος, μόλις κλείσει η αύξηση. Αυτό βέβαια μπορεί να πάρει 2-3 μήνες, τα χρήματα στο ταμείο θα τα διαχειριστεί η διοίκηση Ζαγοράκη, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, αφού Σαχπατζίδης και Φλωρίδης τον εμπιστεύονται, άλλωστε θέλουν να διοικήσουν μαζί, όπως λένε.
Μόλις κλείσει η αύξηση, γίνεται γενική συνέλευση της ΠΑΕ, ως πλειοψηφία ψηφίζεις τη διοίκησή σου και πλέον ο ΠΑΟΚ είναι δικός σου. Ούτε να συζητάς με τον Κατσαρή, ούτε να κάνεις ραντεβού με τον Ζαγοράκη και να χάνεις τον καιρό σου, ούτε να ρωτάς κανέναν. Βέβαια, η αιρετή διοίκηση, αναλαμβάνει και τις ευθύνες για τα χρέη στο δημόσιο, οπότε είναι προτιμότερο για τον καθένα, να πάει στον Βόλο μέσω Σκιάθου.
Ο άλλος δρόμος είναι να καταθέσεις τα 6.000.000 ευρώ και να ζητήσεις από τον Κατσαρή να σε διορίσει διοίκηση μέσω πρωτοδικείου, να μην έχεις τις ευθύνες για τα χρέη. Από την ώρα, που το ζητάς από τον Κατσαρή, πρέπει να δεχτείς τους όρους του. Αυτός, άλλωστε, χρεώνεται την ευθύνη. Αυτός θα πάρει τον χειροκρότημα, αν όλα πάνε καλά, αυτός θα φάει το μπινελίκι, αν δεν πάνε όλα καλά.
Ο Κατσαρής ζήτησε αφενός να μπουν τα χρήματα κι αφετέρου να πληρούν οι επενδυτές τις προϋποθέσεις του νόμου, για να πάρουν την άδεια να είναι μεγαλομέτοχοι. Ο Μπιτσαξής βγήκε και το θύμισε και πολλοί τον πήραν με τις πέτρες.
Σε μία εποχή, που έγινε αγώνας για να περάσει η επιτροπή διαφάνειας για να ελέγχει την ΠΑΕ (και την ΚΑΕ) και σε μία ομάδα, που ο κόσμος πάντα ζητούσε εκ των υστέρων ελέγχους επειδή ο ΠΑΟΚ έμπλεκε σε περιπέτειες, όπως έγινε πολλάκις στο παρελθόν, δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να υπενθυμίζονται τα αυτονόητα και το γεγονός ότι υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί. Από την ώρα, μάλιστα, που η πλευρά Σαχπατζίδη τονίζει ότι οι επενδυτές δεν έχουν πρόβλημα και πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, γιατί να υπάρχει πρόβλημα με τον έλεγχο;
Αλλά ακόμη και στην υποθετική περίπτωση να υπήρχε πρόβλημα, κι αυτό ξεπερνιέται. Μοιράζεις τα 6.000.000 ευρώ σε έξι πρόσωπα, έχει ο καθένας από 9% (όπως έγινε στην ΚΑΕ) και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Η Ε.Ε.Α. ελέγχει για ποσοστά άνω του 10%.
Που θέλω να καταλήξω; Ας τελειώνουμε κάποια στιγμή για να ξέρουμε και τι μας γίνεται. Διότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να προχωρήσει, αλλά και γιατί όσο τραβάει αυτή η ιστορία, η φθορά και για τη μία πλευρά και για την άλλη, θα είναι μεγαλύτερη. Η μια πλευρά θα φθείρεται με τις (καθημερινές) διαρροές της άλλης, κι η άλλη από τον ίδιο τον χρόνο.
Πηγή: paok24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου