Η φράση στην οποία μείναμε περισσότερο έχει να κάνει με το «νέο δρόμο»
που πρέπει να αναζητήσουν οι ομάδες απ' εδώ και πέρα: την παραγωγική
διαδικασία.
Είναι καλό να βαυκαλιζόμαστε και να λέμε... ό,τι να 'ναι σχετικά με την «κακιά Ευρωλίγκα που μας καταδιώκει», αλλά η αλήθεια είναι αυτή: πλην του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, με τα υπάρχοντα δεδομένα, για οποιαδήποτε άλλη ομάδα η ευρωπαϊκή διαδρομή είναι πολυτέλεια και βάρος.
Για παράδειγμα, ας πάρουμε τις δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης. Ουδείς κατάλαβε τον προσανατολισμό και το στόχο του ΠΑΟΚ που έλαβε μέρος στα προκριματικά της Ευρωλίγκα και στη συνέχεια στην κανονική περίοδο του Eurocup. Βλέπουμε τον ένα παίκτη μετά τον άλλον να αποχωρούν, τα χρέη να είναι δυσβάσταχτα και το μέλλον αβέβαιο.
Ο Αρης, που έχει τα προβλήματά του (μήπως δεν χάνονται παίκτες απ' εκεί;), έχει κάνει μια ηρωική προσπάθεια να προκριθεί στην επόμενη φάση του Eurocup. Σε τι ακριβώς βελτιώθηκε το προφίλ του; Σε τίποτα, παρά τη μεγάλη προσπάθεια προπονητή και παικτών στο γήπεδο. Τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται και τα ταξίδια στο εξωτερικό αποτελούν επιπλέον οικονομικό βάρος.
Ας δούμε, όμως, και τις δύο ομάδες που «κλείνουν» την τετράδα στη βαθμολογία. Ο εκπληκτικός Κολοσσός, κατ' αρχάς, δεν έχει γήπεδο προκειμένου να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό του όνειρο. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μαζί με το Ρέθυμνο είναι οι μόνες ομάδες που έχουν... 12 ταξίδια το χρόνο στο πρωτάθλημα! Κι αυτό είναι μεγάλο βάρος και σκεφτείτε πόσο θα πολλαπλασιαστεί με ευρωπαϊκά ταξίδια.
Για τον Πανιώνιο, που έχει έναν άνθρωπο που πληρώνει (Λιανός) και διαθέτει ικανή ομάδα, ειλικρινά εκτιμούμε ότι θα είναι μεγάλη επιβάρυνση τα ευρωπαϊκά έξοδα, οπότε η ιστορία θα... πέσει έξω.
Θα ήταν, λοιπόν, προτιμότερο γι' αυτές τις ομάδες να ασχοληθούν με την παραγωγική διαδικασία για μερικά χρόνια, να βρουν το πλάνο δράσης και το «μότο» τους και στη συνέχεια, αφού πατήσουν γερά με τη νέα φιλοσοφία, να ξαναθυμηθούν την Ευρώπη.
Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά είναι ρεαλιστικό.
Πηγή: Goal
Είναι καλό να βαυκαλιζόμαστε και να λέμε... ό,τι να 'ναι σχετικά με την «κακιά Ευρωλίγκα που μας καταδιώκει», αλλά η αλήθεια είναι αυτή: πλην του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, με τα υπάρχοντα δεδομένα, για οποιαδήποτε άλλη ομάδα η ευρωπαϊκή διαδρομή είναι πολυτέλεια και βάρος.
Για παράδειγμα, ας πάρουμε τις δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης. Ουδείς κατάλαβε τον προσανατολισμό και το στόχο του ΠΑΟΚ που έλαβε μέρος στα προκριματικά της Ευρωλίγκα και στη συνέχεια στην κανονική περίοδο του Eurocup. Βλέπουμε τον ένα παίκτη μετά τον άλλον να αποχωρούν, τα χρέη να είναι δυσβάσταχτα και το μέλλον αβέβαιο.
Ο Αρης, που έχει τα προβλήματά του (μήπως δεν χάνονται παίκτες απ' εκεί;), έχει κάνει μια ηρωική προσπάθεια να προκριθεί στην επόμενη φάση του Eurocup. Σε τι ακριβώς βελτιώθηκε το προφίλ του; Σε τίποτα, παρά τη μεγάλη προσπάθεια προπονητή και παικτών στο γήπεδο. Τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται και τα ταξίδια στο εξωτερικό αποτελούν επιπλέον οικονομικό βάρος.
Ας δούμε, όμως, και τις δύο ομάδες που «κλείνουν» την τετράδα στη βαθμολογία. Ο εκπληκτικός Κολοσσός, κατ' αρχάς, δεν έχει γήπεδο προκειμένου να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό του όνειρο. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μαζί με το Ρέθυμνο είναι οι μόνες ομάδες που έχουν... 12 ταξίδια το χρόνο στο πρωτάθλημα! Κι αυτό είναι μεγάλο βάρος και σκεφτείτε πόσο θα πολλαπλασιαστεί με ευρωπαϊκά ταξίδια.
Για τον Πανιώνιο, που έχει έναν άνθρωπο που πληρώνει (Λιανός) και διαθέτει ικανή ομάδα, ειλικρινά εκτιμούμε ότι θα είναι μεγάλη επιβάρυνση τα ευρωπαϊκά έξοδα, οπότε η ιστορία θα... πέσει έξω.
Θα ήταν, λοιπόν, προτιμότερο γι' αυτές τις ομάδες να ασχοληθούν με την παραγωγική διαδικασία για μερικά χρόνια, να βρουν το πλάνο δράσης και το «μότο» τους και στη συνέχεια, αφού πατήσουν γερά με τη νέα φιλοσοφία, να ξαναθυμηθούν την Ευρώπη.
Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά είναι ρεαλιστικό.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου