Συνέβη αρκετές φορές στο προηγούμενο πρωτάθλημα και μέχρι να
τραυματιστεί ο Λέτο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η λύτρωση ερχόταν. Από
την ημέρα που αποχώρησε ο Αργεντινός και μετά το τελευταίο του πολύ καλό
παιχνίδι στην εντός έδρας επιτυχία κόντρα στο Λεβαδειακό τον Ιανουάριο,
χάθηκε επί της ουσίας το πρωτάθλημα.
Τα πράγματα όμως είναι χειρότερα εφέτος! Γιατί οι «πράσινοι» δεν έχουν πλέον δύο καθοριστικές μονάδες στη σύνθεσή τους, οι οποίες δεν έχουν αντικατασταθεί τουλάχιστον από ισάξιους ποδοσφαιριστές. Κι αν η περίπτωση του Λέτο ήταν προφανές, όταν αποκτήθηκε ο Φορναρόλι, πρωωθήθηκε ο Μαυρίας και παρέμειναν Πετρόπουλος και Τοτσέ, πως θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό, το πρόβλημα στο κέντρο είναι ακόμη πιο μεγάλο. Ο Βιτόλο δημιουργικός χαφ δεν γίνεται να βαφτιστεί στα καλά του καθουμένου και στο τέλος αδικείται, όταν φαίνεται πως δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά, την οποία ποτέ κανείς δεν είπε πως την ξέρει.
Θα το επαναλάβω, όπως το έγραψα μετά το παιχνίδι με τη Μάλαγα. «Φωνάζει» η απουσία του Γιώργου Καραγκούνη, όπως και οποιουδήποτε ακόμα δημιουργικού χαφ. Ο Παναθηναϊκός κυκλοφορεί παράλληλα τη μπάλα, χωρίς κανείς από τους χαφ να έχει περιθώριο να απειλήσει με μία απλή προσπάθεια τον αντίπαλο. Είναι έτσι κι αλλιώς ασύνδετη ακόμα η ομάδα, την κάθετη πάσα δεν την έχει, ρίγμα επομένως στον αντίπαλο δεν γίνεται να προκαλέσει. Ούτε μπορεί να περιμένει γκολ από ατομική προσπάθεια χάρη στην κλάση κάποιου επιθετικού της. Δύο όλα κι όλα έχει βάλει έως τώρα στο πρωτάθλημα, με σκόρερ τους κεντρικούς αμυντικούς της! Στη Λειβαδιά τον Βύντρα και στο ΟΑΚΑ τον Βελάσκες.
Στο πρώτο ημίχρονο οι τελικές προσπάθειες είναι για κάθε ομάδα 5, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο οι «πράσινοι» είχαν 4 περισσότερες από τους Γιαννιώτες αλλά τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα δεν την έσπρωξε κανείς. Με συνδυασμένες και όχι ατομικές ενέργειες αυτό δεν γίνεται να βγει από τη μία ημέρα στην άλλη. Άλλωστε έχει να συμβεί πριν από την εποχή Σισέ.
Για τη διαιτησία λόγος για να γίνουν σχόλια δεν υπάρχει. Με τέτοιο ακίνδυνο και ανούσιο Παναθηναϊκό κάνει ο καθένας ό,τι του περνάει από το μυαλό.
Πηγή: pamesports.gr
Τα πράγματα όμως είναι χειρότερα εφέτος! Γιατί οι «πράσινοι» δεν έχουν πλέον δύο καθοριστικές μονάδες στη σύνθεσή τους, οι οποίες δεν έχουν αντικατασταθεί τουλάχιστον από ισάξιους ποδοσφαιριστές. Κι αν η περίπτωση του Λέτο ήταν προφανές, όταν αποκτήθηκε ο Φορναρόλι, πρωωθήθηκε ο Μαυρίας και παρέμειναν Πετρόπουλος και Τοτσέ, πως θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό, το πρόβλημα στο κέντρο είναι ακόμη πιο μεγάλο. Ο Βιτόλο δημιουργικός χαφ δεν γίνεται να βαφτιστεί στα καλά του καθουμένου και στο τέλος αδικείται, όταν φαίνεται πως δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά, την οποία ποτέ κανείς δεν είπε πως την ξέρει.
Θα το επαναλάβω, όπως το έγραψα μετά το παιχνίδι με τη Μάλαγα. «Φωνάζει» η απουσία του Γιώργου Καραγκούνη, όπως και οποιουδήποτε ακόμα δημιουργικού χαφ. Ο Παναθηναϊκός κυκλοφορεί παράλληλα τη μπάλα, χωρίς κανείς από τους χαφ να έχει περιθώριο να απειλήσει με μία απλή προσπάθεια τον αντίπαλο. Είναι έτσι κι αλλιώς ασύνδετη ακόμα η ομάδα, την κάθετη πάσα δεν την έχει, ρίγμα επομένως στον αντίπαλο δεν γίνεται να προκαλέσει. Ούτε μπορεί να περιμένει γκολ από ατομική προσπάθεια χάρη στην κλάση κάποιου επιθετικού της. Δύο όλα κι όλα έχει βάλει έως τώρα στο πρωτάθλημα, με σκόρερ τους κεντρικούς αμυντικούς της! Στη Λειβαδιά τον Βύντρα και στο ΟΑΚΑ τον Βελάσκες.
Στο πρώτο ημίχρονο οι τελικές προσπάθειες είναι για κάθε ομάδα 5, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο οι «πράσινοι» είχαν 4 περισσότερες από τους Γιαννιώτες αλλά τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα δεν την έσπρωξε κανείς. Με συνδυασμένες και όχι ατομικές ενέργειες αυτό δεν γίνεται να βγει από τη μία ημέρα στην άλλη. Άλλωστε έχει να συμβεί πριν από την εποχή Σισέ.
Για τη διαιτησία λόγος για να γίνουν σχόλια δεν υπάρχει. Με τέτοιο ακίνδυνο και ανούσιο Παναθηναϊκό κάνει ο καθένας ό,τι του περνάει από το μυαλό.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου