Επειδή ζούμε στην Ελλάδα, στη χώρα του... άσπρου μαύρου, όπου η
αποθέωση από την απαξίωση για την ίδια ομάδα (ή πρόσωπο) μπορεί να...
απέχει μόλις μία εβδομάδα (ή, το χειρότερο, ακόμη και μία μέρα!), δεν
μου κάνει καμία εντύπωση η «καταστροφολογία» που άρχισε για τον ΠΑΟΚ
αμέσως μετά τον (άδοξο) αποκλεισμό του από τη Ραπίντ Βιέννης.
Αναμενόμενο και συνηθισμένο, ελληνικό φαινόμενο θα το χαρακτήριζα...
Επιμένω, καταστροφή για τον ΠΑΟΚ δεν ήταν το προχθεσινό 3-0 της Βιέννης, άλλωστε η διοίκηση Βρύζα λέγεται πως σχεδίασε το μπάτζετ για την τρέχουσα σεζόν με βάση το χειρότερο σενάριο, δηλαδή της μη συμμετοχής στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Η καταστροφή, όμως, θα έρθει αν με αφορμή αυτόν τον αποκλεισμό στον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ κυριαρχήσουν η γκρίνια, η αμφισβήτηση και η διχόνοια.
Δεν θέλει και πολύ να συμβεί σε μια μεγάλη ελληνική ομάδα που παραμένει άτιτλη από το 2001 και παραδοσιακά θυμίζει... Βυζάντιο στο εσωτερικό του, με πολύ ισχυρό το κομμάτι των οργανωμένων οπαδών (τα επεισόδια στο πρώτο ματς με τους Αυστριακούς θύμισαν Τούμπα προ Ζαγοράκη εποχή) και τα ΜΜΕ να παίζουν τον δικό τους ρόλο. Επίσης, σε μια ΠΑΕ που μέχρι πρόσφατα ο βασικός χορηγός της ήταν ουσιαστικά ο κόσμος της και πλέον υπάρχουν απαιτήσεις από τον νέο επενδυτή, τον Ιβάν Σαββίδη (πρέπει επιτέλους να βγει μπροστά, να κάνει μια ηγετική εμφάνιση και να «φτιάξει» το κλίμα).
Το πώς θα διαχειριστούν, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ το «χαστούκι» από τη Ραπίντ θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του. Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά να έγινε «μυρουδιάς» ο κορυφαίος σύγχρονος Ελληνας προπονητής. Στον Δώνη πρέπει να δώσουν πίστωση χρόνου (κοινώς υπομονή και εμπιστοσύνη ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ), γιατί σε αντίθεση με τον Ατρόμητο, που παρέδωσε μια έτοιμη και καλοκουρδισμένη ομάδα στον Μπάγεβιτς, ο ίδιος στην Τούμπα προσπαθεί να «μοντάρει» τον νέο ΠΑΟΚ που θα παίζει ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Αναγκασμένος, δε, να στηριχθεί σε αρκετούς ταλαντούχους πιτσιρικάδες και να τους αναδείξει, με ελάχιστη άμεση ενίσχυση (ο μεταγραφικός σχεδιασμός λόγω οικονομικού καθυστέρησε υπερβολικά και κατέληξε σε «λαχεία» τύπου Βιβιάν).
Με φυσικό επακόλουθο να υπάρχουν και «μπλακ άουτ» τύπου Βιέννης, όπου αποδείχθηκε πως απουσίες παικτών όπως των Λάζαρ, Σαλπιγγίδη (και με τους Πάμπλο Γκαρσία, Φωτάκη ουσιαστικά ανέτοιμους) είναι προς το παρόν αναντικατάστατες και ο «δικέφαλος» στο σκοράρισμα παραμένει ακόμη... μονοδιάστατος (Κλάους Αθανασιάδης)...
Πηγή: Goal
Επιμένω, καταστροφή για τον ΠΑΟΚ δεν ήταν το προχθεσινό 3-0 της Βιέννης, άλλωστε η διοίκηση Βρύζα λέγεται πως σχεδίασε το μπάτζετ για την τρέχουσα σεζόν με βάση το χειρότερο σενάριο, δηλαδή της μη συμμετοχής στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Η καταστροφή, όμως, θα έρθει αν με αφορμή αυτόν τον αποκλεισμό στον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ κυριαρχήσουν η γκρίνια, η αμφισβήτηση και η διχόνοια.
Δεν θέλει και πολύ να συμβεί σε μια μεγάλη ελληνική ομάδα που παραμένει άτιτλη από το 2001 και παραδοσιακά θυμίζει... Βυζάντιο στο εσωτερικό του, με πολύ ισχυρό το κομμάτι των οργανωμένων οπαδών (τα επεισόδια στο πρώτο ματς με τους Αυστριακούς θύμισαν Τούμπα προ Ζαγοράκη εποχή) και τα ΜΜΕ να παίζουν τον δικό τους ρόλο. Επίσης, σε μια ΠΑΕ που μέχρι πρόσφατα ο βασικός χορηγός της ήταν ουσιαστικά ο κόσμος της και πλέον υπάρχουν απαιτήσεις από τον νέο επενδυτή, τον Ιβάν Σαββίδη (πρέπει επιτέλους να βγει μπροστά, να κάνει μια ηγετική εμφάνιση και να «φτιάξει» το κλίμα).
Το πώς θα διαχειριστούν, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ το «χαστούκι» από τη Ραπίντ θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του. Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά να έγινε «μυρουδιάς» ο κορυφαίος σύγχρονος Ελληνας προπονητής. Στον Δώνη πρέπει να δώσουν πίστωση χρόνου (κοινώς υπομονή και εμπιστοσύνη ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ), γιατί σε αντίθεση με τον Ατρόμητο, που παρέδωσε μια έτοιμη και καλοκουρδισμένη ομάδα στον Μπάγεβιτς, ο ίδιος στην Τούμπα προσπαθεί να «μοντάρει» τον νέο ΠΑΟΚ που θα παίζει ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Αναγκασμένος, δε, να στηριχθεί σε αρκετούς ταλαντούχους πιτσιρικάδες και να τους αναδείξει, με ελάχιστη άμεση ενίσχυση (ο μεταγραφικός σχεδιασμός λόγω οικονομικού καθυστέρησε υπερβολικά και κατέληξε σε «λαχεία» τύπου Βιβιάν).
Με φυσικό επακόλουθο να υπάρχουν και «μπλακ άουτ» τύπου Βιέννης, όπου αποδείχθηκε πως απουσίες παικτών όπως των Λάζαρ, Σαλπιγγίδη (και με τους Πάμπλο Γκαρσία, Φωτάκη ουσιαστικά ανέτοιμους) είναι προς το παρόν αναντικατάστατες και ο «δικέφαλος» στο σκοράρισμα παραμένει ακόμη... μονοδιάστατος (Κλάους Αθανασιάδης)...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου