Το πρώτιστο δεν είναι η παθητική ήττα του ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, κάποτε θα έχανε. Γράφει ο Σάκης Γκίνας.
Είναι οι έξι αποβολές, εκ των οποίων οι τέσσερις ήταν αδικαιολόγητες,
σε 11 αγωνιστικές και η τιμωρία του προπονητή, που υποδηλώνουν πως η
ομάδα είναι ...ξέφραγο αμπέλι.
Μετά τα ανόητα νεύρα του Λόρενς και του Κατσικά και τις αποβολές τους
στον αγώνα με τον Άρη, ο Λαζάρ και ο Χακόμπο τα έβαλαν με τον κόσμο
στις εξέδρες εγκαινιάζοντας έναν όχι τόσο συνηθισμένο τρόπο αποβολής. Ο
Ρουμάνος πέταξε μπουκάλι στην κερκίδα στη Νέα Σμύρνη και ο Χακόμπο
ξεπέρασε κάθε όριο κάνοντας άσεμνες χειρονομίες στην εξέδρα του ΟΑΚΑ.
Εάν δεν μπορεί να επιβάλλει την πειθαρχία στην ομάδα ο προπονητής ή η διοίκηση, τότε όσο καλή ομάδα και να έχεις είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή να κλοτσήσεις την καρδάρα με το γάλα και να το χύσεις.
Μέχρι και ο νέος μεγαλομέτοχος Ιβάν Σαββίδης έκανε ειδική αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα στην συνέντευξη Τύπου της 12ης Οκτωβρίου, αλλά κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Ακολούθησαν τρεις αποβολές και μάλιστα οι δυο τελευταίες ήταν ιδιαίτερα προχωρημένης έμπνευσης.
Πρόσβαλε τον ΠΑΟΚ ο Χακόμπο
Το χειρότερο είναι άλλο... Δεν έφτανε η - αυτονόητη - κόκκινη στον Χακόμπο. Ο Ισπανός, με τις εξαλλοσύνες του μετά τη αποβολή θύμισε εποχές Γκαρσία. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του, που δεν ταιριάζει σε αθλητή, πολύ περισσότερο σε επαγγελματία, πρόσβαλε και τον ΠΑΟΚ. Η πολύ αυστηρή τιμωρία του από την διοίκηση είναι επιβεβλημένη και για λόγους παραδειγματισμού και συμμόρφωσης των συμπαικτών του. Διότι, η κατάσταση ξέφυγε πλέον και πρέπει κάποιος να επαναφέρει την τάξη.
Τα θέματα αρχής και νοοτροπίας κάνουν μια ομάδα μεγάλη και δημιουργούν την υποδομή για μεγαλεπήβολους στόχους. Μια ομάδα απείθαρχη, στην οποία ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, δεν έχει καμία τύχη. Η καλή πορεία κάλυπτε έως τώρα το σοβαρό μειονέκτημα απειθαρχίας του φετινού ΠΑΟΚ. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του Χακόμπο επανέφερε και κατέδειξε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, που είναι μεγάλες.
Εάν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα, οι υψηλές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από το καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, θα διαψευστούν οικτρά. Αυτό, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι το μείζον συμπέρασμα που βγαίνει από το ματς στο ΟΑΚΑ. Μετά από οχτώ αγωνιστικές αήττητη, η ομάδα του Δώνη κάποια στιγμή θα έχανε, αφού είναι και μια ομάδα χωρίς βάθος πάγκου.
Ο ένας χειρότερος από τον άλλον
Αυτή η στιγμή, συνοδευόμενη από μια πολύ κακή μέρα όλης της ομάδας, ήρθε στο ΟΑΚΑ. Ο Χακόμπο... έπαιζε μόνος του απέναντι σε 11 παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά, για χάρη της ομοιομορφίας φαίνεται, τα έκανε μαντάρα και αυτός στο τέλος. Και ο Σταφυλίδης θα ήταν παραλίγο διασωθείς, αλλά στην μια και μοναδική φάση που έχασε τον Ζέκα μπήκε το γκολ.
Ο ένας παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν χειρότερος από τον άλλον. Χειρότερος όλων κλασικά για όσο έπαιξε ήταν ο Ετό. Η αμυντική ανεπάρκεια του Βραζιλιάνου, φάνηκε και με αντίπαλο τον Μαυρία και είναι αξιομνημόνευτη. Ο Ρομπέρ ήταν ανούσιος, σχεδόν «αόρατος». Ο Λαζάρ έχανε με εκνευριστικό τρόπο την μπάλα συνεχώς στο κέντρο, δημιουργώντας προϋποθέσεις αντεπίθεσης για τον Παναθηναϊκό και ο Φωτάκης ήταν πάλι ντεφορμέ. Τι να σου κάνει ο πιτσιρικάς ο Κάτσε; Ο Σαλπιγγίδης με την εμπειρία του έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες στην επίθεση, όπου ήταν εξαιρετικά μόνος. Ο Αθανασιάδης... είχε μείνει στα αποδυτήρια.
Το αποτυχημένο νέο 4-3-3
Από τις αλλαγές ο Λίνο φαινόταν πιο κουρασμένος απ’ όσους ξεκίνησαν το ματς και έκανε μόνο λάθη, τίποτα άλλο. Ο Γιάννου μπήκε όταν ο Δώνης γύρισε το σύστημα στο πρωτοεμφανιζόμενο, φέτος, και αποτυχημένο στην πράξη, 4-3-3, κάνοντας την ομάδα ακόμα περισσότερο άνω κάτω. Εάν μπορούμε να απομονώσουμε κάτι θετικό από τον αγώνα στο ΟΑΚΑ ήταν μόνο ο νεαρός Κωνσταντινίδης. Ειδικά, στις προωθήσεις έδειξε ότι έχει προσόντα.
Όταν έχεις σε απόδοση όλους σχεδόν τους παίκτες σου κάτω από την βάση και ο προπονητής σου σε απόγνωση δοκιμάζει και νέο σύστημα κατά την διάρκεια του αγώνα, τότε νομοτελειακά οδεύεις στην ήττα. Έπεται το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, ένα ματς με διαχρονικά πολλές ιδιαιτερότητες, στο οποίο αναζητείται η δύσκολη ανασύνταξη δυνάμεων.
Πηγή: contra.gr
Εάν δεν μπορεί να επιβάλλει την πειθαρχία στην ομάδα ο προπονητής ή η διοίκηση, τότε όσο καλή ομάδα και να έχεις είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή να κλοτσήσεις την καρδάρα με το γάλα και να το χύσεις.
Μέχρι και ο νέος μεγαλομέτοχος Ιβάν Σαββίδης έκανε ειδική αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα στην συνέντευξη Τύπου της 12ης Οκτωβρίου, αλλά κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Ακολούθησαν τρεις αποβολές και μάλιστα οι δυο τελευταίες ήταν ιδιαίτερα προχωρημένης έμπνευσης.
Πρόσβαλε τον ΠΑΟΚ ο Χακόμπο
Το χειρότερο είναι άλλο... Δεν έφτανε η - αυτονόητη - κόκκινη στον Χακόμπο. Ο Ισπανός, με τις εξαλλοσύνες του μετά τη αποβολή θύμισε εποχές Γκαρσία. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του, που δεν ταιριάζει σε αθλητή, πολύ περισσότερο σε επαγγελματία, πρόσβαλε και τον ΠΑΟΚ. Η πολύ αυστηρή τιμωρία του από την διοίκηση είναι επιβεβλημένη και για λόγους παραδειγματισμού και συμμόρφωσης των συμπαικτών του. Διότι, η κατάσταση ξέφυγε πλέον και πρέπει κάποιος να επαναφέρει την τάξη.
Τα θέματα αρχής και νοοτροπίας κάνουν μια ομάδα μεγάλη και δημιουργούν την υποδομή για μεγαλεπήβολους στόχους. Μια ομάδα απείθαρχη, στην οποία ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, δεν έχει καμία τύχη. Η καλή πορεία κάλυπτε έως τώρα το σοβαρό μειονέκτημα απειθαρχίας του φετινού ΠΑΟΚ. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του Χακόμπο επανέφερε και κατέδειξε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, που είναι μεγάλες.
Εάν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα, οι υψηλές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από το καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, θα διαψευστούν οικτρά. Αυτό, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι το μείζον συμπέρασμα που βγαίνει από το ματς στο ΟΑΚΑ. Μετά από οχτώ αγωνιστικές αήττητη, η ομάδα του Δώνη κάποια στιγμή θα έχανε, αφού είναι και μια ομάδα χωρίς βάθος πάγκου.
Ο ένας χειρότερος από τον άλλον
Αυτή η στιγμή, συνοδευόμενη από μια πολύ κακή μέρα όλης της ομάδας, ήρθε στο ΟΑΚΑ. Ο Χακόμπο... έπαιζε μόνος του απέναντι σε 11 παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά, για χάρη της ομοιομορφίας φαίνεται, τα έκανε μαντάρα και αυτός στο τέλος. Και ο Σταφυλίδης θα ήταν παραλίγο διασωθείς, αλλά στην μια και μοναδική φάση που έχασε τον Ζέκα μπήκε το γκολ.
Ο ένας παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν χειρότερος από τον άλλον. Χειρότερος όλων κλασικά για όσο έπαιξε ήταν ο Ετό. Η αμυντική ανεπάρκεια του Βραζιλιάνου, φάνηκε και με αντίπαλο τον Μαυρία και είναι αξιομνημόνευτη. Ο Ρομπέρ ήταν ανούσιος, σχεδόν «αόρατος». Ο Λαζάρ έχανε με εκνευριστικό τρόπο την μπάλα συνεχώς στο κέντρο, δημιουργώντας προϋποθέσεις αντεπίθεσης για τον Παναθηναϊκό και ο Φωτάκης ήταν πάλι ντεφορμέ. Τι να σου κάνει ο πιτσιρικάς ο Κάτσε; Ο Σαλπιγγίδης με την εμπειρία του έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες στην επίθεση, όπου ήταν εξαιρετικά μόνος. Ο Αθανασιάδης... είχε μείνει στα αποδυτήρια.
Το αποτυχημένο νέο 4-3-3
Από τις αλλαγές ο Λίνο φαινόταν πιο κουρασμένος απ’ όσους ξεκίνησαν το ματς και έκανε μόνο λάθη, τίποτα άλλο. Ο Γιάννου μπήκε όταν ο Δώνης γύρισε το σύστημα στο πρωτοεμφανιζόμενο, φέτος, και αποτυχημένο στην πράξη, 4-3-3, κάνοντας την ομάδα ακόμα περισσότερο άνω κάτω. Εάν μπορούμε να απομονώσουμε κάτι θετικό από τον αγώνα στο ΟΑΚΑ ήταν μόνο ο νεαρός Κωνσταντινίδης. Ειδικά, στις προωθήσεις έδειξε ότι έχει προσόντα.
Όταν έχεις σε απόδοση όλους σχεδόν τους παίκτες σου κάτω από την βάση και ο προπονητής σου σε απόγνωση δοκιμάζει και νέο σύστημα κατά την διάρκεια του αγώνα, τότε νομοτελειακά οδεύεις στην ήττα. Έπεται το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, ένα ματς με διαχρονικά πολλές ιδιαιτερότητες, στο οποίο αναζητείται η δύσκολη ανασύνταξη δυνάμεων.
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου